«Θέλεις να με παντρευτείς;» Tέσσερις λέξεις τόσο απλές κι όμως τόσο δύσκολες για έναν άνθρωπο να τις ξεστομίσει. Είναι η συνειδητοποίηση ότι μετά από τόσο ψάξιμο βρήκε τελικά αυτό που έψαχνε κι η παραδοχή ότι το τρέξιμο κι η εργένικη ζωή φτάνουν στο τέλος τους. Δεν τον γεμίζουν πια. Θέλει να ξέρει ότι το κρεβάτι του θα είναι γεμάτο, όπως κι η καρδιά του. Θέλει να ξέρει ότι το ίδιο άτομο είναι αυτό που θα πετυχαίνει και τα δυο.
Τη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου είναι κι αυτός με τον οποίο θέλεις να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου, αρχίζεις να καταστρώνεις σχέδια. Πώς θα κάνεις την πρόταση γάμου αξέχαστη και πρωτότυπη; Πώς θα το πας ένα βήμα παραπέρα και να διαφέρεις απ’ τους άλλους;
Ξεχνάς ότι ο άνθρωπος αυτός σε ξέρει μέσα κι έξω και πολλές φορές σε κάνει να πιστεύεις ότι έχει μαντικές ικανότητες μιας και μπορεί να καταλάβει τι σκέφτεσαι πριν καν του το πεις. Δεν μπορείς να τον ξεγελάσεις, λοιπόν. Ίσως ήδη γνωρίζει ότι είσαι έτοιμος για το επόμενο βήμα και το περιμένει με ανυπομονησία.
Η πρόταση γάμου δε θέλει φαντασμαγορικά πράγματα, κάμερες και φώτα. Είναι κάτι εντελώς προσωπικό κι αφορά εσένα και το άλλο σου μισό. Δε χρειάζεται να τον εντυπωσιάσεις, η δήλωση από μόνη της αποτελεί το αποκορύφωμα. «Θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί σου».
Τα λόγια αυτά από μόνα τους αποτελούν τρανταχτή απόδειξη ότι κατέχει ήδη μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου, εκτός κι αν κάνεις προτάσεις από ‘δω κι από ‘κει για πλάκα.
Θέλεις να δημιουργήσεις το κατάλληλο σκηνικό κι είναι απολύτως κατανοητό, αλλά ένα ζεστό δωμάτιο , όσο ζεστό κι αν είναι, ποτέ δε βοήθησε κανέναν όταν τα μάτια του ήταν εντελώς ψυχρά.
Θυμήσου είναι όλα θέμα συναισθημάτων κυρίως. Ναι, σίγουρα ένα όμορφο περιβάλλον με ροδοπέταλα, σαμπάνιες και χαμηλή μουσική να παίζει από πίσω είναι κάτι που θα εντυπωσίαζε και το πιο δύσκολο ταίρι. Είναι, όμως, και κάτι που θα πρόδιδε το σχέδιό σου από την πρώτη στιγμή διότι ας το παραδεχτούμε, κανείς δε βγαίνει απ’ το δρόμο του να οργανώσει κάτι τέτοιο επειδή έτσι του ήρθε. Σχεδόν κανείς, άντε. Μη σας πληγώσω εσάς τους αιώνια ρομαντικούς που ανάβετε κεριά και ρίχνετε ροδοπέταλα σε κάθε σας επέτειο.
Όσο πιο απλό, τόσο πιο όμορφο και τόσο πιο αληθινό. Δεν είναι το περιτύλιγμα του δώρου που θα μετρήσει τελικά, αλλά το ίδιο το δώρο. Το περιτύλιγμα θα καταλήξει στα σκουπίδια την ίδια ώρα, το δώρο είναι αυτό που θα μείνει. Το ίδιο κι η πρόταση γάμου.
Αν αφαιρέσεις το όμορφο περιτύλιγμα τι σου μένει; Το συναίσθημα είναι που μετρά, η ειλικρίνεια. Δυο μάτια που σου λένε ότι σε αγαπάνε όπως δεν αγάπησαν ποτέ και θέλουν να φτάσετε παρέα στο τέλος της διαδρομής.
Στα 69 ίσως δε θυμάται όλες τις λεπτομέρειες εκείνης της μέρας. Θα θυμάται, όμως, την αγωνία στα μάτια σου, το τρέμουλο στη φωνή σου και το πόσο ευάλωτος ήσουν. Από τις λίγες στιγμές που θα νιώσεις πιο αδύναμος από τον άνθρωπο στον οποίο δίνεις μαζί με την πρόταση γάμου κι όρκους αιώνιας αγάπης.
Ζητώντας να σε παντρευτεί, δεσμεύεσαι να τον αγαπάς για πάντα, να τον προστατεύεις από τα πάντα και να τον στηρίζεις. Υπόσχεσαι πως ό,τι κι αν συμβεί κι όσο είναι στο χέρι σου θα κάνεις τα πάντα για να είναι καλά κι αντίστοιχα ζητάς τη δική του υποστήριξη στο δρόμο που θα ανοιχτεί μπροστά σας, αν πει το ναι.
Σ’ έναν κόσμο γεμάτο από επίδοξους πρίγκιπες που μετατρέπονται σε βατράχια τη στιγμή που θα δοθείς, ψάχνει κάποιον που θα κρατήσει το λόγο του. Το βλέμμα σου είναι αυτό που θα κρατήσει χρόνια μετά κι είναι αυτό που θα θυμάται.
Δεν έχει σημασία αν κάνεις την πρόταση κάτω από ξάστερους ουρανούς, ενώ το κύμα χαϊδεύει τα πόδια σας ή ενώ κάθεστε παρέα στο σπίτι. Δε θα λάβει αυτό υπόψη του ο άνθρωπός σου πριν σου απαντήσει. Είναι οι στιγμές που μοιραστήκατε και σας οδήγησαν εδώ που θα μετρήσουν, η όλη στάση που είχες απέναντί του.
Όταν το νιώσεις, απλώς γονάτισε και κάνε την ερώτηση. Κοίτα το ταίρι σου στα μάτια κι άσ’ το να δει τα συναισθήματα που σε διακατέχουν εκείνη τη στιγμή. Τόσο απλά. Τόσο συναισθηματικά.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου