Να ξέρεις τι ζητάς από μια σχέση

Η ψευδαίσθηση ξεκινά με το γνωστό παραμύθι. Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια όμορφη πριγκίπισσα η οποία έψαχνε να βρει το άλλο της μισό. Και πάντοτε τελειώνει με το «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα». Δυστυχώς, το πήρατε λάθος το έργο. Καλύτερα έζησαν όσοι ήταν ολοκληρωμένοι και δεν έψαχναν για άλλα μισά. Αν είσαι μισός και ψάχνεις το άλλο μισό δεν ολοκληρώνεσαι. Ούτε εσύ ούτε κι η ευτυχία σου. Πάντα μισός θα είσαι.

Πρέπει πρώτα να είσαι ολόκληρος και μετά να ψάξεις τον έρωτα του παραμυθιού. Να μπορείς να τον ζήσεις, αλλά να έχεις και τη δύναμη να αποχωρήσεις όταν κάτι δε σου κάνει. Αν εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις τι θες από μια σχέση και τι δε θα ανεχόσουν ποτέ, πού πας να μπλέξεις; Δε θα σου το διδάξει η σχέση αυτό. Η σχέση θα σου διδάξει το συμβιβασμό και την κατανόηση, όχι όμως και την οριοθέτηση.

Κάθεσαι κι ονειρεύεσαι το ταίρι σου, δίνοντάς του πάντα εμφάνιση επιπέδου Μπρατ Πιτ ή Αντζελίνας Τζολί και ξεχνάς ότι είναι εξίσου σημαντικό να σκεφτείς και να αξιολογήσεις τα εσωτερικά χαρακτηριστικά του. Λες κι η εμφάνισή του είναι αυτή που θα σε ολοκληρώσει. Μην αυταπατάσαι. Τίποτα δε θα σε ολοκληρώσει, μόνο θα σε εξαφανίσει ολότελα και θα σε μπερδέψει σε σημείο τρέλας.

Βρες πρώτα τον εαυτό σου λοιπόν και μετά βρες και σχέση. Να ξέρεις τι να απαντήσεις όταν σε ρωτήσει ο άλλος τι ψάχνεις από μια σχέση. Δεν είναι δα και κάτι δύσκολο. Μια λίστα σαν κι αυτή που κάνεις για τα ψώνια είναι.

Αναλογίσου όλες τις προηγούμενες σχέσεις σου. Σκέψου τι ήταν αυτά που δεν ανεχόσουν με τίποτα, κι ας σώπαινες πολλές φορές. Θυμήσου όλες τις στιγμές που ένιωσες να πνίγεσαι, αλλά δεν έλεγες τίποτα για να μην πληγώσεις τον άλλο κι ας πληγωνόσουν χειρότερα εσύ. Κάθε προηγούμενή σου σχέση, σου έκλεβε κι ένα κομμάτι του εαυτού σου. Κάθε φορά που έλεγες «ναι», ενώ ήθελες να φωνάξεις «όχι» έχανες λίγη απ’ την αξιοπρέπειά σου για χάρη της σχέσης σου.

Ξεχνάς, όμως, πως δεν είσαι άπειρος κι απέραντος. Θα έρθει η στιγμή που δε θα έχει μείνει τίποτα από σένα αν συνεχίσεις να δίνεις χωρίς όρια. Θα έρθει η στιγμή που θα χάσεις τον ίδιο σου τον εαυτό και δε θα ξέρεις πια τι αγαπάς και τι όχι, τι αποδέχεσαι και τι όχι.

Άλλο συμβιβασμός κι άλλο η απόλυτη υποχώρηση κι άνευ όρων αποδοχή όλων όσων μας ζητά το ταίρι μας. Θέλει δύναμη να πεις όχι στην ψύχρα και χωρίς περιθώριο περαιτέρω ανάλυσης του θέματος απλά και μόνο επειδή σε βρίσκει κάθετα αντίθετο.

Αν δεν έχεις βάλει όρια από την αρχή δεν μπορείς να ξέρεις μέχρι πού θα έφτανες προτού λήξεις μια σχέση που σε πονάει. Δε θα μπορούσες να αναγνωρίσεις καν ότι σε πονάει. Ήρθε η ώρα να αποφασίσεις τι είναι αποδεχτό, επιτέλους, για σένα. Άσε τους άλλους να λένε ότι υπερβάλλεις ή ότι στα λόγια όλα είναι εύκολα, αλλά στην πράξη όχι.

Την επόμενη φορά που θα μπεις σε μια σχέση να έχεις το θάρρος να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια και να του πεις «δεν ανέχομαι το κέρατο, το ψέμα και την έλλειψη εμπιστοσύνης». Να νιώσει ότι το εννοείς κι ότι έχει απέναντί του έναν άνθρωπο δυναμικό που νιώθει αυτά που λέει.

Θέτοντας όρια κερδίζεις το σεβασμό του άλλου. Ξέρει ότι δε θα είσαι άλλο ένα παιχνιδάκι που όταν το βαρεθεί θα το πετάξει στα σκουπίδια, αφού έχει ήδη αγοράσει το επόμενο. Δε θα είσαι το δεδομένο. Δε θα είσαι το ζυμαράκι το οποίο μπορεί να πλάσει όπως ακριβώς το θέλει. Θα είσαι το άτομο για το οποίο θα πρέπει να παλέψει, αν σε θέλει στη ζωή του.

Γίνε το άτομο που θα φοβάται μη χάσει, όχι το άτομο που θα παίξει και θα αφήσει. Ξύπνα, αγάπησε τον εαυτό σου και με αυτή την αγάπη σαν όπλο ξεκίνα τη σχέση σου. Μην μπεις μισός. Μπες ολόκληρος. Δεν έχεις ανάγκη από κανέναν για να ολοκληρώσεις την ευτυχία σου. Εσύ είσαι η ευτυχία σου. Έχεις ανάγκη, απλά, από κάποιον με τον οποίον να μοιραστείς αυτή την ευτυχία. Κανείς δεν μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο παρά μόνο εσύ ο ίδιος.

Τα όρια ποτέ δεν έβλαψαν μια σχέση. Αντιθέτως, τη βοήθησαν να εξελιχθεί σε αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμό ανάμεσα στο ζευγάρι. Τα όρια είναι αυτά που κρατάνε την αγάπη, τη σπίθα και το σεβασμό ζωντανά ακόμη και μετά από καιρό.