Ο έρωτας είναι άνισο παιχνίδι

Έχεις μάθει να μετράς το καθετί που δίνεις και να το καταγράφεις στο τεφτέρι σου για να ξέρεις τι σου χρωστά πίσω η ζωή. Ας είναι αυτό το τεφτέρι μονόπλευρο κι υποκειμενικό κι ας καταγράφει μόνο τα ανδραγαθήματά σου, αλλά για τις στιγμές που έβγαζες στον άλλο την Παναγία δε γίνεται ούτε λόγος. Αυτό δε σου το χρωστάει βέβαια η ζωή. Διαγράφεται απέναντι σε κάτι το οποίο αναγκάστηκες να υποστείς εσύ πιο παλιά. Η ζωή κι ο έρωτας αποτελούν μάχες άνισες κι ανισόρροπες.

Ερωτεύεσαι και κρατάς επιφυλάξεις γιατί αυτά προστάζουν οι άγραφοι κανόνες του φλερτ και της βλακείας μας, την ίδια στιγμή που ο άλλος κάνει τα πάντα για να σε κερδίσει. Επειδή στο παρελθόν διαλύθηκες από μια σχέση που αποδείχτηκε πολύ λίγη, έρχεσαι τώρα και γίνεσαι τιμωρός αυτής. Όσο ο άλλος γίνεται χαλί να τον πατήσεις, τόσο εσύ κρατάς πισινές και μαζεύεσαι από φόβο μην αφεθείς και την πατήσεις πάλι.

Τρελό, άνισο, ανισόρροπο και παντελώς άδικο. Το βλέπεις κι εσύ. Τα φορτία που κουβαλάς απ’ το παρελθόν, σου καταστρέφουν το παρόν κι όμως δεν αντιδράς. Λες μόνο πως σου χρωστά η ζωή και κάποια στιγμή θα σου τα φέρει. Ε, αν φοράς παρωπίδες μην περιμένεις να τα δεις. Μπορεί και να σου τα έφερε ήδη. Όλα αυτά τα ανεκπλήρωτα όνειρα και τα αισθήματα με ανταπόκριση ίσως είναι εδώ κι εσύ τα αποφεύγεις από φόβο μην είναι κάλπικα νομίσματα.

Δε δίνεις ό,τι παίρνεις και δεν παίρνεις ό,τι δίνεις, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και μην περιμένεις να συμβεί και ποτέ αυτό. Καθένας δίνει όσο κι όπως νιώθει κι όποτε το νιώσει. Κι όταν δίνεις, να μην το κάνεις περιμένοντας να πάρεις κάτι αντίστοιχο πίσω. Θα το δώσει ο άλλος όταν το νιώσει. Δίνεις για τη χαρά που νιώθεις εσύ ο ίδιος, δίνεις επειδή θες να δεις τον άνθρωπό σου ευτυχισμένο και χαρούμενο.

Το ακούω συχνά σαν φράση ότι είναι άνισος κι άδικος ο έρωτας. Τι είναι ισορροπημένο σε αυτή τη ζωή για να απαιτείς να είναι ο έρωτας; Είναι όλα υποκειμενικά και μεταβαλλόμενα. Κι αν εσύ παραμένεις ακίνητος κι αμετάβλητος περιμένοντας την αλλαγή και τη βελτίωση, την έχεις πατήσει.

Ο έρωτας είναι άνισος επειδή εσύ τον βλέπεις έτσι, αλλιώς δε θα υπήρχαν κι ευτυχισμένα ζευγάρια που μετρούν χρόνια μαζί. Πόνεσες μία φορά, χτύπησες, πληγώθηκες και γενικεύεις το συναίσθημα σαν κάτι κακό, κατηγοριοποιείς τους ανθρώπους  λόγω φύλου ή κοινωνικού υπόβαθρου κι επειδή η πρώην σχέση σου έτυχε να εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία πάει να πει ότι όλοι θα αντιδρούν και θα δρουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Δε βγαίνουν καλουπωμένοι από εργοστάσια οι άνθρωποι για να λες ότι είναι όλοι ίδιοι κι ότι ξέρεις τι έρχεται. Στην προσπάθειά σου να θωρακίσεις την καρδιά και τα συναισθήματά σου, καταφέρνεις και να τα τα φυλακίσεις παράλληλα.

Μιλάς για ανισότητα κι αδικία, ενώ πρώτος εσύ την κάνεις πράξη. Την κάνεις πράξη κάθε φορά που θα ακούσεις μια γλυκιά κουβέντα και θα σκεφτείς ότι ο άλλος το πετάει για να σε καταφέρει, την κάνεις πράξη κάθε φορά που σου προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους και ψάχνεις τα κίνητρα που τον υποκινούν, την κάνεις πράξη κάθε φορά που θα κατηγορήσεις βασισμένος στα παρελθόν χωρίς απτά στοιχεία για τα όσα ρίχνεις στον άνθρωπό σου.

Κάθε φορά, σε κάθε νέο ξεκίνημα μιας σχέσης να είσαι ο εαυτός σου και να διατηρείσαι ακέραιος κι ανεπηρέαστος από δήθεν άγραφους νόμους που απαιτούν να δίνεις καθετί στην ώρα του. Δίνεις όταν το νιώσεις κι επειδή το ήθελες, δεν υπάρχει κατάλληλη στιγμή. Η κατάλληλη στιγμή θα οριστεί από σένα και τα συναισθήματά σου.

Για να είναι ο έρωτας όμορφος και ίσος, πρέπει πρώτα να είσαι κι εσύ. Μην ξεχνάς εσύ τον ορίζεις και τον έρωτα και την αγάπη. Εσύ καθορίζεις την εξέλιξή του με τη στάση σου απέναντι στο σύντροφό σου και τη σχέση σας. Η ανοχή κι η δοτικότητά σας τα ορίζουν.

Ίσως να μην παίρνεις όσα δίνεις, παίρνεις όμως όσα αναζητάς κι ίσως κάποια στιγμή να αντιστραφούν οι ρόλοι και να παίρνεις περισσότερα από όσα δίνεις. Έρωτας σημαίνει αλληλεπίδραση. Ανεβάζεις τον άλλο όταν είναι πεσμένος για να έχει κι αυτός τη δύναμη όταν τον χρειαστείς να σε ανεβάσει.

Ο έρωτας δεν ψάχνει ισότητα. Θέλει χημεία, σεβασμό και πόθο. Θέλει μυαλά να επικοινωνούν και χέρια που κουμπώνουν. Είναι άνισος κι εγωιστής, πότε σε γεμίζει και πότε σε αδειάζει. Πότε σε ανεβάζει και πότε σε ρίχνει, αλλά ποτέ δε σε πετά. Είναι ένα παιδί που ψάχνει φροντίδα και συμπαράσταση. Αν το αφήσεις ελεύθερο θα χαρεί, θα μεγαλώσει και θα ωριμάσει. Αν δε, το κρατήσεις δεμένο και κλεισμένο και του επιβάλλεις συνεχώς τιμωρίες θα μαραζώνει και θα αρρωσταίνει, μέχρι που θα πάψει να υπάρχει.

Ο έρωτας είναι άνισος επειδή είναι παιδί. Και σαν παιδί τα θέλει όλα ή τίποτα.