Σε θέλω γιατί...

Είναι μία από εκείνες τις νύχτες που η ένταση κι η πίεση της μέρας μας έχουν καταβάλει κι ο ένας καβγάς διαδέχεται τον άλλο. Λόγοι χαζοί, γελοίοι θα έλεγα, που μας κάνουν να πληγώνουμε αλύπητα ο ένας τον άλλο. Κι όμως δεν μπορούμε να πάμε για ύπνο σκοτωμένοι. Μια καληνύχτα πρέπει να την πούμε. «Καληνύχτα, σε θέλω», «Καληνύχτα. Κι εγώ». Αυτό.

Με θες και σε θέλω και δεν ξέρω γιατί θες εσύ εμένα, αλλά ξέρω πολύ καλά γιατί θέλω εγώ εσένα.

Σε θέλω γιατί με νοιάζεσαι και με προσέχεις, ακόμη κι όταν έχουμε γίνει κώλος, ακόμη κι όταν φταίω εγώ. Μου κρατάς μούτρα, έχεις νεύρα και το δείχνεις, αλλά φροντίζεις να μου δείχνεις παράλληλα και πόσο με νοιάζεσαι. Βάζεις τα συναισθήματά σου εκείνη τη στιγμή σε δεύτερη μοίρα μέχρι να με δεις καλά, κι ας μου τα χώσεις μετά.

Σε θέλω γιατί κάθε μέρα μαζί σου είναι πιο φωτεινή κι όμορφη. Κάθε στιγμή αποκτά περισσότερη αξία και κάθε ώρα μακριά σου μου φαίνεται περίεργη, σαν κάτι να λείπει. Μπήκες στη ζωή μου ξαφνικά κι έφερες τα πάνω-κάτω, κυριολεκτικά το φως μέσα στα σκοτάδια μου.

Σε θέλω γιατί χωρίς να μιλήσω και χωρίς να με ξέρεις διάβασες την ψυχή μου και μου τη σέρβιρες μπροστά μου. Κάθε φοβία κι ανησυχία, κάθε σκέψη, κάθε κρυφή επιθυμία, τα είδες όλα χωρίς να χρειαστεί να σου τα πω και φρόντισες να με σπρώξεις να παλέψω τα πρώτα και να κυνηγήσω τα δεύτερα.

Σε θέλω γιατί κοντά σου είμαι ο εαυτός μου. Δεν ντρέπομαι, δε φοβάμαι, δεν τρομάζω, γίνομαι τρελή, χαζή, αντράκι, γυναίκα και τα απολαμβάνεις όλα εξίσου. Με θες το ίδιο όταν είμαι με πιτζάμες, τσιμπιδάκια στο κεφάλι κι αναμαλλιασμένη κι όταν είμαι έτοιμη φτιαγμένη για επίσημη έξοδο.

Σε θέλω γιατί στο πρόσωπό σου βρήκα και βιώνω συναισθήματα που είχα ξεχάσει πως υπάρχουν. Ανησυχώ όταν δε σε ακούω καλά. Σε κρυφοκοιτώ όταν εσύ κοιτάς αλλού κι αποτυπώνω στο μυαλό μου κάθε μικρό χαρακτηριστικό πάνω σου, καθετί δικό σου. Θαυμάζω τον τρόπο που μιλάς κι απολαμβάνω το συρτό, σχεδόν τραγουδιστό «αχά» που πετάς κάθε φορά που θες να με πειράξεις.

Σε θέλω γιατί με κάνεις να θέλω να γίνομαι καλύτερη. Δε μου αρκεί να είμαι ένας μέτριος, γλυκανάλατος άνθρωπος. Θέλω να σε τρελαίνω και να σε συνεπαίρνω. Θέλω να νιώθεις περήφανος που με έχεις δίπλα σου κάθε λεπτό και κάθε στιγμή κι όταν σε ρίχνω, μαλώνω τον εαυτό μου για τον τρόπο μου.

Σε θέλω για όλα όσα με κάνεις να νιώθω όταν είμαι κοντά σου. Σε θέλω γιατί μαζί μπορούμε να παίζουμε σαν πεντάχρονα και να συζητάμε σαν ώριμοι ενήλικες. Σε θέλω γιατί δε σε τρομάζει το για πάντα κι ήδη έχουμε αποφασίσει ότι αν ποτέ φτάσουμε εκεί,  στο γάμο μας οι καμπάνες δε θα βαράνε ντιν, νταν, ντον, αλλά μπλιμ, μπλαμ, μπλομ. Τρελά κι αλλοπρόσαλλα όπως κι εμείς.

Είναι που κατάφερες να ξεκλειδώσεις την καρδιά μου όταν είχα ορκιστεί ότι δεν είμαι πια για έρωτες. Είναι που μου έμαθες ότι η αγάπη κι ο έρωτας δε χρειάζεται πάντα να πονάνε. Σε θέλω γιατί μου έδειξες ότι το να με νοιάζεσαι είναι τόσο εύκολο κι αβίαστο για σένα όσο και το να αναπνέεις.

Σε θέλω γιατί με αποδέχτηκες όπως είμαι κι ό,τι αυτό συνεπάγεται και σε αποδέχομαι με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Κι όταν με ρωτάς τι άλλο θέλω δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα. Είναι τέλειο ακριβώς όπως είναι, στα μάτια μου είσαι τέλειος ακριβώς όπως είσαι και λατρεύω τις τέλειες ατέλειές σου.

Σε θέλω γιατί μέσα σε ένα εκατομμύριο κόσμο θα διάλεγα εσένα ξανά και ξανά. Σε θέλω γιατί κοντά σου πετάω,  δεν είμαι απλώς ζωντανή, ξαναμαθαίνω να ζω και να γελάω αληθινά.

Σε θέλω γιατί φουσκώνω και περηφανεύομαι μέσα μου για κάθε μικρό ή μεγάλο σου κατόρθωμα, ακόμη και για όλα όσα πέτυχες πριν σε γνωρίσω.

Σε θέλω γιατί μου εκφράζεις ευθέως όλα όσα νιώθεις για μένα χωρίς ντροπές, προσχήματα κι υπεκφυγές. Με θες να νιώθω σιγουριά που σε έχω δίπλα μου κι αν είναι να σου προσφέρω κάτι θες να το κάνω επειδή νιώθω κι όχι επειδή θέλω να σε διεκδικήσω και να σε κερδίσω.

Σε θέλω όσο με θες. Ίσως και λίγο παραπάνω κι ας γίνομαι σπαστική και παράξενη κάποιες στιγμές. Σε θέλω γιατί είσαι εσύ κι αυτό με απογειώνει.