Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα∙ μην τα υποτιμάς

Όταν κάποιος αναφέρεται στα ΣΜΝ (Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα) μου έρχονται στο μυαλό εικόνες χειρότερες κι από αυτές που έχουν μπει στα πακέτα των τσιγάρων. Μια γρήγορη αναζήτηση στο ίντερνετ και θα δεις εικόνες στο μικροσκόπιο τόσο ανατριχιαστικές, που είναι πολύ πιθανό να φοβηθείς, να πανικοβληθείς και να ανατριχιάσεις. Δυστυχώς, η σεξουαλική παιδεία μας τόσο γενικά όσο κι ειδικά για τα αφροδίσια νοσήματα είναι τόσο φτωχή που επιτρέπει σε φήμες και θεωρίες ανυπόστατες να διαδίδονται, αλλά και να καθορίζουν τη σεξουαλική μας ζωή. Αλλά πώς ξεκίνησαν όλα αυτά;

Τα ΣΜΝ υπήρχαν απ’ την αρχαιότητα. Τώρα πώς ακριβώς δημιουργήθηκαν τα περισσότερα κανείς δε γνωρίζει. Μετά το 1960 έλαβαν αυξητική τάση, πολλές φορές και με μορφή πανδημιών. Τη δεκαετία του ‘70 είχαμε την επιδημία της ηπατίτιδας Β και του έρπητα και τη δεκαετία του ‘80 την επιδημία του AIDS. Λόγοι που βοήθησαν στην εξάπλωσή τους είναι η αλλαγή στη σεξουαλική ζωή των ανθρώπων, που ακολουθεί τις αλλαγές στην κοινωνία. Η σεξουαλική χειραφέτηση, τα αντισυλληπτικά χάπια που άνοιξαν το δρόμο στην επαφή χωρίς προφύλαξη, η νομιμοποίηση (άρα και το καταφύγιο) των εκτρώσεων, η μεγάλη αύξηση χρήσης των ναρκωτικών, η πρόωρη σεξουαλική ζωή στις νεαρές ηλικίες, η μεγάλη εναλλαγή συντρόφων, αποτελούν ένα μέρος απ’ τους κοινωνικούς λόγους που βοηθούν στην εξάπλωσή τους.

Μπορούμε να κατονομάσουμε αρκετές λοιμώξεις, όπως σύφιλη, HIV ή AIDS, HPV ή κονδυλώματα (το πιο σύνηθες ΣΜΝ σήμερα με αρκετούς τύπους, άλλους επικίνδυνους συνδεδεμένους με καρκίνους κι άλλους λιγότερο επιβλαβείς), κολπίτις, σιγκέλλωση σε MSM, οξεία Υπατίτις Α, Β και Γ, φθειαρίαση του εφηβαίου, σαλπιγγίτις, βαλανίτις, ψώρα και πολλά άλλα ακόμα. Το αυτονόητο, τα περισσότερα από αυτά μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή. Υπάρχουν περιπτώσεις εξωγενούς μετάδοσης κάποιων εξ αυτών, αλλά αποτελούν απειροελάχιστο ποσοστό. Το καθένα απ’ τα παραπάνω συνοδεύεται απ’ τα αντίστοιχα συμπτώματά του.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ένα νόσημα δεν έχει εμφανίσει συμπτώματα σε κάποιον, απλά εκείνος μένει φορέας -γι’ αυτό μπορεί και να το έχεις ακούσει κι ως Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενες Λοιμώξεις. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχεις κάποιο αφροδίσιο, να μην το γνωρίζεις (γιατί τίποτα δεν έχει αλλάξει στο σώμα σου), με το σεξ να το μεταδώσεις στο σύντροφό σου, όπου εκεί θα ενεργοποιηθεί και θα γίνει συμπτωματικός ο ιός.

Δυστυχώς, το προφυλακτικό δεν είναι αρκετό για όλες τις περιπτώσεις. Προστατεύει απ’ το 98% των αφροδίσιων νοσημάτων και το ενδεχόμενο μιας εγκυμοσύνης, φυσικά. Με τη στοματική και πρωκτική επαφή χωρίς τη χρήση προφυλακτικού τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα. Και φυσικά μιλάμε για σωστή γνώση και χρήση προφυλακτικού. Ακόμα κι ένα φιλί μπορεί να είναι αρκετό για να γίνει η αρχή, όπως συμβαίνει με τον έρπητα.

Η πρόληψη (προφανώς κι η εξέταση κι η αντιμετώπιση) είναι αναγκαία. Το τεστ ΠΑΠ στις γυναίκες είναι σωτήριο κι ένα μεγάλο δώρο για την ανθρωπότητα, οι εξετάσεις για ΣΜΝ, η ενημέρωση από ειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, η σωστή παιδεία για ασφαλή σεξουαλική ζωή κι η χρήση προφυλακτικού είναι πληροφορίες που επιβάλλεται πλέον να γνωρίζεις και να εφαρμόζεις απ’ τη νεαρή σου ηλικία. Η άγνοια, πόσο μάλλον η αδιαφορία, δεν είναι δικαιολογία.

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που μέσα σε μια σχέση έρχεται η στιγμή που ανακαλύπτει ένας εκ των δύο ότι είναι φορέας ενός αφροδίσιου νοσήματος κι εκεί ξεκινούν οι επιρρίψεις ευθυνών, κυρίως περί απιστίας. Μπορεί να συμβαίνει, μπορεί κι όχι. Τίποτα δεν είναι σίγουρο και δεν μπορεί να αποδειχθεί αν δε γνωρίζει κάποιος ότι είναι φορέας. Το χειρότερο, όμως, είναι να γνωρίζει ένας εξ αυτών ότι έχει κάποιο ΣΜΝ και να μην ενημερώνει το σύντροφό του. Εγκληματικό!

Θέλουν κι οι δύο να απολαύσουν τη χαρά της σαρκικής επαφής. Γιατί η ασυνειδησία καθενός να μετατρέπει το σεξ από απόλαυση σε ρίσκο, πόσο μάλλον σε στεναχώρια και πρόβλημα υγείας; Πώς μπορείς να παίζεις με την υγεία, τόσο τη δική σου, όσο κάποιου άλλου; Συχνά μπροστά στο φόβο μη χάσουν τον σύντροφό τους και στην άγνοια της επικινδυνότητας, αποκρύπτουν την αλήθεια. Και κάπου εκεί αναρωτιέσαι αν η ανευθυνότητα έχει όρια. Και με ΣΜΝ αν υπάρχει ιατρική παρακολούθηση μπορεί ακόμα να συνεχιστεί η σεξουαλική επαφή, με ελαχιστοποιημένες πιθανότητες μετάδοσης.

Έχει στατιστικά παρατηρηθεί πως 6 στους 10 Έλληνες νέους είναι φορείς από κάποιο αφροδίσιο και το χειρότερο, αρκετά μεγάλο ποσοστό θεωρεί ταμπού, αλλά και νιώθει άβολα, μήπως στιγματιστεί, αν κάνει μια επίσκεψη σε κέντρο σεξουαλικής υγείας. Μα πρέπει να τονιστεί πως πολλά απ’ τα ΣΜΝ θεραπεύονται ή ελέγχονται.

Το σεξ είναι απ’ τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής. Ένα απ’ τα κύρια συστατικά για μια υγιή σχέση. Είναι μεγάλο κρίμα αυτή η υπέρτατη πράξη χαράς, ηδονής, ένωσης, έρωτα να μετατρέπεται σε κίνδυνο! Ενημερώσου, βάλε την πρόληψη στη ζωή σου ενεργά, αποδέξου την πραγματικότητα και πράξε με συνείδηση απέναντι στον εαυτό σου, το σύντροφό σου και την κοινωνία. Τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα δε χαρίζονται σε κανένα. Εξαπλώνονται όταν εσύ δεν προSEXεις. Το προφυλακτικό ομορφαίνει το σεξ, μην το ξεχνάς!

Πηγή