Στην ηλικία των πέντε έλεγες ότι θα βγεις ραντεβού κι οι γονείς σου γελούσαν. Πήγες στο γυμνάσιο κι οι δικοί σου είτε καμάρωναν είτε έψαχναν άλλοθι για το φονικό στην περίπτωση που κάποιος σε πλήγωνε. Τα χρόνια πέρασαν, ραντεβού στα ραντεβού, έκανες και κάνα-δύο μακροχρόνιες σχέσεις, έκανες και τις ξεπέτες σου, αλλά ήρθε η ώρα να ξαναβγείς ραντεβού.
Τα χρόνια περνάνε κι αυτό το καταλαβαίνεις όταν όλοι γύρω σου, που έχουν να σε δουν καιρό, σε ρωτάνε αν παντρεύτηκες και για πότε το κόβεις. Κάπου εδώ είναι που τους απαντάς: «Χώρισες; Πότε θα χωρίσεις;». Και φεύγει το χαμόγελο απ’ τα χειλάκια τους. Ε, νισάφι, άλλη δουλειά δεν έχουν. Έτσι κι αλλιώς, στο γάμο μου δε θα τους καλούσα. Συγνώμη, συγχύστηκα.
Στο θέμα μας. Ραντεβού, είπαμε. Όσο μεγαλώνεις τα ραντεβού αλλάζουν χαρακτήρα. Βασικά, να λέμε και την αλήθεια, δεν αλλάζουν τα ραντεβού. Εσύ αλλάζεις με τα χρόνια. Ξέρεις τι θέλεις –θέλω να πιστεύω–, τι σου αρέσει, δεν έχεις πλέον ανοχή σε όλες τις συμπεριφορές και πάνω από όλα απορρίπτεις πιο γρήγορα. Σε αντίθεση με την εποχή που ήσουν νιάτο, αν άρεσε και στους δυο σας το χρώμα κόκκινο, νομίζατε ότι ταιριάζετε και ξεκινούσε το γλέντι.
Τσουπ, αλλάζει η σκηνή στο σήμερα και κάθεσαι απέναντι απ’ το ραντεβού σου. Έχετε κάνει την πρώτη γνωριμία, ψάχνετε αμήχανα το σερβιτόρο να παραγγείλετε ένα κοκτέιλ –το τέλειο χαλαρωτικό– και με ένα χιουμοράκι προχωράτε στα ενδότερα. Εδώ είναι η παγίδα!
Η συνέντευξη έχει ξεκινήσει απ’ την ώρα που βρεθήκατε και δεν το πήρες χαμπάρι. Ενδυμασία κατάλληλη για την περίσταση, τρόπο που μίλησες στο σερβιτόρο, αν την άφησες να διαλέξει θέση ή την έβαλες να καθίσει εκεί που ήθελες. Γι’ αυτό να είσαι σε εγρήγορση. Το μυαλό της γυναίκας τρέχει πολύ πιο γρήγορα απ’ το δικό σου -συγνώμη. Εσύ σκέφτεσαι κάτι και το λες. Εκείνη όσο σου μιλάει σκέφτεται τι γνώμη έχεις γι’ αυτή, αν διάλεξε το σωστό φόρεμα, είναι κούκλος ο τύπος στα τριάντα δυο μέτρα διαγώνια στην άλλη άκρη του μαγαζιού, αν της αρέσουν τα φρύδια σου, αν έσβησε το σίδερο πριν φύγει απ’ το σπίτι και πώς θα μπορούσαν να μοιάζουν τα πιθανά παιδιά σας.
Περνάμε στο κομμάτι της εκπαίδευσης. Είσαι διδάκτωρ στις ξεπέτες, των μικρών σχέσεων ή είσαι πανεπιστημιακός στις μακροχρόνιες σχέσεις; Και τι προηγούμενη εργασιακή εμπειρία έχεις, φυσικά. Μένεις ακόμη με τη μάνα σου; Πέρασες απ’ το στάδιο της συγκατοίκησης σε μια σχέση; Βοηθούσες στις δουλειές του σπιτιού ή έβαζες τα βρομοπόδαρά σου στο τραπεζάκι της κουζίνας και δεν πετούσες τα σκουπίδια όταν σου έλεγε -αλήθεια, τι κόλλημα έχουν με τα σκουπίδια;
Το δύσκολο κι εδώ είναι μεγαλύτερη παγίδα όλων. Γιατί άφησες την προηγούμενη σου σχέση –μαλάκας– ή ακόμα χειρότερα γιατί σε παράτησε -μαλάκας. Το παρελθόν μένει στο παρελθόν κι η μόνη αναφορά που πρέπει να κάνεις προσεκτικά, θα είναι έναν καλό λόγο για την πρώην, αλλά στοπ. Μέχρι εκεί. Αν το συνεχίσεις, θα νομίζει ότι είσαι κολλημένος ακόμα μαζί της, αν τη βρίσεις, μπήκε αυτόματα η ταμπέλα του πληγωμένου.
Απαραίτητα προσόντα, να έχεις εκπληρώσει τις στρατιωτικές σου υποχρεώσεις και στα επιθυμητά προσόντα βάλε το δίπλωμα αυτοκινήτου και να ξέρεις να κάνεις καλό μασάζ στις πατούσες. Κι ένα μυστικό να μείνει μεταξύ μας: πάντα τρως παραπάνω από εκείνη· κάνεις-δεν κάνεις διατροφή. Μεγάλε, μπήκες στον κόσμο των υποχωρήσεων.
Οι πρίγκιπες στα παραμύθια ερχόντουσαν καβάλα σε άσπρο άλογο. Αν σου σκάσει στο ραντεβού με διακόσια τριάντα δύο άσπρα άλογα και δερμάτινα καθίσματα, κρατά μία πισινή. Πολλές φορές τα άλογα είναι γαϊδούρια. Για εσένα τα πράγματα είναι πιο εύκολα και θα το δεις.
Για αρχή, σταμάτα να αγχώνεσαι για όλες τις μικρές λεπτομέρειες. Δε θα τις προσέξει. Το κέντρο αντίληψης στο μυαλό του εκτελεί μόνο μία λειτουργία τη φορά. Εγγυημένο από είκοσι επτά κατασκευαστές πλυντηρίων. Να ξέρεις δεν τον ενδιαφέρει η προηγούμενη «εργασιακή εμπειρία», αρκεί να μην κρατάς επαφές μαζί της. Στο ντύσιμο το μόνο που μπορεί να προσέξει αρνητικά είναι οι χτυπητές υπερβολές.
Όταν έρθει η ώρα να πληρώσετε, βγάλε το πορτοφόλι σου και κάνε την κίνηση να πληρώσεις, αφού το νιώθεις, κάνε όμως πίσω όταν τον δεις να επιμένει. Δε σε κάνει λιγότερο ανεξάρτητη και δυναμική το να δεχτείς ένα κέρασμα. Στο κάτω-κάτω, υπάρχουν και κάποιες παραδόσεις που ένας τζέντλεμαν χαίρεται να τις ακολουθεί πιστά. Οι σνομπισμοί κι οι ατσαλάκωτες στάσεις ξενερώνουν. Να είσαι ο εαυτός σου αν θες να «προσληφθείς».
Για τι μιλούσαμε; Α! Ραντεβού. Κάτσε κι ευχαριστήσου το. Στην τελική, δέσει-δε δέσει το πετιμέζι, κοίτα να περάσεις καλά. Θα υπάρξουν φορές που το πρώτο ραντεβού ίσως να μη δείξει τα «προσόντα» του υποψηφίου ή να μην καλύψει τα προαπαιτούμενά σου, αλλά με ένα δεύτερο ή ένα τρίτο να αντιληφθείς ότι ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για εσένα. Ραντεβουδιάστε ελεύθερα με μπόλικα σάλια. Προσλαμβάνεστε!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη