Δράμα να μην ακούτε την ίδια μουσική με τον συνάδελφο

Ο χώρος εργασίας μας καλώς η κακώς είναι το μέρος που περνάμε το λιγότερο 8 ώρες από τη ζωή μας. Ελπίζουμε σε ένα ήσυχο και χαρούμενο κλίμα ανάμεσα σε συναδέλφους, όμως αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Σίγουρα θα προκύψουν διαφωνίες που προέρχονται τόσο από τις απαιτήσεις της δουλειάς όσο κι απ’ τον διαφορετικό χαρακτήρα που έχουν οι συνάδελφοι. Η μουσική στον χώρο εργασίας μπορεί να βοηθήσει να επικρατεί ακόμη πιο όμορφο κλίμα, ειδικά όταν δεν αποσπά τους εργαζόμενους. Το δράμα όμως ξεκινάει όταν δουλεύεις με άτομα που έχετε διαφορετικό γούστο στη μουσική.

Όταν τα ακούσματά σας δεν ταιριάζουν, τότε είναι δύσκολα τα πράγματα. Θα υπάρχει ένταση και κόντρα για το ποιος θα αναλάβει να κάνει τον dj σε κάθε βάρδια. Συνήθως αναλαμβάνει τις μουσικές επιλογές όποιος προλάβει. Μπορεί βέβαια να είσαι και από τους τυχερούς που έχουν συναδέλφους  με διάθεση να κάνουν υποχωρήσεις, ώστε να το πάτε εναλλάξ και κάθε φορά να επιλέγει διαφορετικό άτομο τα τραγούδια που θα ακούσετε.

Το καλό κλίμα στη δουλειά επηρεάζει άμεσα την ψυχολογία μας για να καταφέρουμε να βγάλουμε το οκταωράκι. Ο χώρος που δουλεύουμε θέλουμε να μας χαρίζει ευφορία και να νιώθουμε άνετα, να έχουμε όρεξη και διάθεση, ώστε να αποδώσουμε καλύτερα στη δουλειά μας. Αν για παράδειγμα η δουλειά έχει να κάνει με εξυπηρέτηση πελατών, με άμεση επαφή με τον πελάτη, η διάθεσή σου είναι αισθητή και φαίνεται όσο κι αν προσπαθείς να την κρύψεις ως επαγγελματίας. Αν η μουσική που παίζει στο χώρο δεν είναι στα δικά σου ακούσματα, το οκτάωρο θα σου φανεί το λιγότερο αιώνας, με αποτέλεσμα να υπάρχει νευρικότητα στις κινήσεις και στην ομιλία σου. Φυσικά το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι τα τραγούδια να σου φανούν απλώς αδιάφορα αλλά για κάποιο συγκεκριμένο λόγο να τα αντιπαθείς και να μην αντέχεις ούτε να τ’ ακούσεις.

Είναι μεγάλο δράμα αν οι μουσικές σας επιλογές δεν ταιριάζουν και με συζήτηση και αποφάσεις που θα πάρετε από κοινού πρέπει να βρείτε μέση λύση. Μπορεί με βάση την επιλογή των κομματιών να αρχίσεις ακόμα και ν’ αναρωτιέσαι τι σόι άνθρωπος είναι ο συνάδελφος, γιατί δεν τον είχες κόψει ν’ ακούει το συγκεκριμένο είδος μουσικής και τελικά έπεσες έξω. Μοιάζει ιδιαίτερος χαρακτήρας κι εσύ δεν είχες καταλάβει τίποτα μέχρι πρότινος. Ακούς κάθε στίχο από το κομμάτι που επέλεξε, κουνάς το κεφάλι και αναρωτιέσαι τι μπορεί να του συμβαίνει έξω από τη δουλειά, τι να έχει στο κεφάλι του τις υπόλοιπες δεκαέξι ώρες που δεν είστε μαζί. Καταλαβαίνεις σιγά σιγά δυο τρία πράγματα παραπάνω για τον χαρακτήρα του και ίσως την επόμενη φορά σκεφτείς περισσότερο να φέρεις αντίρρηση όταν σου ζητήσει να εκτελέσει εκείνος χρέη dj στο δικό σας οκτάωρο.

Η ζωή είναι μικρή για να κρατάς μούτρα στον συνάδελφο επειδή δεν ακούτε την ίδια μουσική. Υπομονή χρειάζεται και κάποιες υποχωρήσεις, τίποτα παραπάνω. Κι ακόμα κι αν δεν τα βρείτε, μπορεί ανάμεσα στις μουσικές του επιλογές να βρεις κομμάτια που τελικά να σου αρέσουν. Δώσε τους μια ευκαιρία και ίσως βγεις και κερδισμένος στο τέλος της βάρδιας! Στο κάτω κάτω τι είναι οκτώ ώρες μπροστά στην αιωνιότητα;