Φήμες λένε πως κάποιοι συμπαθούν ζυγαριά και ξυπνητήρι

Φήμες λένε πως κάποτε κάποιος είπε «το πρωί θα ξυπνήσω νωρίς, γι’ αυτό ας ρυθμίσω ένα ρολόι να χτυπήσει εκείνη την ώρα, ώστε για το υπόλοιπο της ημέρας να είμαι μες τα νεύρα». Και βέβαια δεν ήταν μόνος, ήταν μαζί με το κολλητάρι που δε φάνηκε να του δίνει και ιδιαίτερη σημασία, αφού μονολογούσε «Νομίζω ότι η καλοπέραση με έχει παχύνει λίγο. Ας ανέβω στη ζυγαριά να δω ακριβώς πόσες θερμίδες πρέπει να στερηθώ για να μπορέσω να πάω πέντε γραμμούλες πίσω». Και για τα επόμενα λίγα λεπτά ξέσπασαν σε κλάματα κι οι δυο νομίζοντας ο ένας πως έχει κατανοήσει το πρόβλημά του ο άλλος.

Αν το καλοσκεφτείς μπορεί και τα δυο να έχουν δείκτες και αριθμούς, αλλά βρίσκονται συνήθως σε αντίθετες θέσεις. Ένα ρολόι πολύ συχνά θα το βρεις σε μια κουζίνα, εκεί που σπάνια θα βρεις μια ζυγαριά. Συνήθως τη ζυγαριά την τοποθετούμε στο μπάνιο ή σε κάποιο δωμάτιο, χωρίς να υπάρχει κάποια οδηγία για αυτό. Σε ένα μπάνιο λοιπόν μπορείς να βρεις τη ζυγαριά, αλλά δεν υπάρχει ρολόι -άλλωστε τι να το κάνεις, αφού πάντα σε πέντε λεπτά είσαι έτοιμος;

Η ζυγαριά και το ξυπνητήρι είναι δυο αντικείμενα που σίγουρα έχει κάθε σπίτι, αλλά που θα τα ξεφορτωνόμασταν άνετα. Δεν έχουν άλλη χρησιμότητα απ’ το να μας κόβουν σιγά-σιγά και χωρίς να το καταλάβουμε τις απολαύσεις. Τι θέλει ένας άνθρωπος για να είναι χαρούμενος; Να τρώει χωρίς να παχαίνει και να χωρέσει οκτώ ώρες ύπνου σε ένα τετράωρο. Με αυτά τα αντικείμενα, τίποτα απ’ τα δυο δεν είναι εφικτό, αφού και τα δυο μας μετράνε, μας ελέγχουν και μας ορίζουν. Κι ας μας έλεγα από την παιδική ηλικία οι γονείς μας να μην αφήνουμε κανέναν να μας κάνει ό,τι θέλει. Φυσικά δε χρειάζεται να πας τρέχοντας να τα πετάξεις στα σκουπίδια και στη συνέχεια να τους βάλεις φωτιά χορεύοντας γύρω από αυτά. Μπορείς να τα αφήσεις να υπάρχουν μέσα το σπίτι και εσύ να τα αγνοείς επιδεικτικά, έτσι γιατί είσαι κακό παιδί.

Άφησε τον εαυτό σου μια μέρα να ξυπνήσει με το γλυκό αεράκι που θα μπει από το παράθυρό σου κάτω από το σεντόνι σου. Άνοιξε το κινητό σου και άκουσε προσεχτικά τους προτεινόμενους ήχους της λειτουργίας αφύπνισης. Στην αρχή ίσως σκεφτείς πως κανένας δεν μπορεί να σε ενοχλήσει, ίσα-ίσα που η μελωδία των περισσότερων θα σου ακούγεται και χαλαρωτική. Επίλεξε έναν από αυτούς τυχαία και ρύθμισε το ξυπνητήρι να χτυπήσει στις 7 το πρωί. Μόλις έρθει  ώρα, θα σου ακουστεί σαν να ‘ναι ο πιο σπαστικός ήχος που έχεις ακούσει ποτέ, μονάχα χαλαρωτικός δε θα μοιάζει. Ξέρεις γιατί; Γιατί σου υπενθυμίζει τι πρέπει να κάνεις. Ποτέ δε σου άρεσε να σου θυμίζουν, να σου λένε τι να κάνεις. Από μικρούς μας μάθαιναν να είμαστε ανεξάρτητοι, γι’ αυτό μεγαλώνοντας μας ενοχλεί ό,τι μας περιορίζει.

Εγώ τις έχω απαγορεύσει τις ζυγαριές στο σπίτι. Και το ίδιο θα πρότεινα να κάνεις κι εσύ. Μπορείς κάλλιστα αν θέλεις να πας σε ένα φαρμακείο να ζυγιστείς. Γιατί να έχεις κάτι τέτοιο σπίτι σου; Να σε τρώει το άγχος και η περιέργεια και ν’ ανεβαίνεις δέκα φορές τη μέρα; Αφού ξέρεις πολύ καλά πως αν δείξει κάτι που δε θέλεις να αποδεχτείς, θα σε βρει το πρωί βλέποντας καμία ταινία χωρίς ιδιαίτερο νόημα και τρώγοντας το δίλιτρο αγαπημένο σου παγωτό.

Είναι δύο από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής, το φαγητό και ο ύπνος, ούτε που θέλω να φανταστώ να είχαν βρει τίποτα να μετράνε και τον έρωτα.  Ξύπνα μια μέρα λίγο πιο αργά, φάε και μια πατάτα παραπάνω. Μια ζωή την έχουμε, δεύτερη δε θα μας δοθεί.