Οι ώρες χωρίζονται στις «για καφέ» και «για κρασί»

Μια μέρα έχει εικοσιτέσσερις ώρες, που από μικρούς μας μαθαίνουν να τις χωρίζουμε σε πρωινές μεσημεριανές και βραδινές. Όπως και τα γεύματά μας το ιδανικό θα ήταν να είναι πέντε, έτσι και τις ώρες της ημέρας τις έχουμε υποθετικά χωρίσει σε πέντε υποθετικά διαμοιρασμένα στάδια που χωρίζουν τις δραστηριότητες από τις πρωινές στις μεσημβρινές, πηγαίνοντας στις απογευματινές, τις βραδινές και τέλος τις μεταμεσονύκτιες. Απλοποιώντας την εξίσωση μένουμε σε δύο βασικές. Άλλωστε και στην ερώτηση «Εσύ τι τύπος είσαι;» οι απαντήσεις είναι δύο. Πρωινός ή Βραδινός. Κι εδώ είναι το μεγάλο δίλημμα.

Το να είσαι πρωινός τύπος σημαίνει να ξυπνάς το πρωί να φτιάχνεις τον καφέ σου και να τον απολαμβάνεις στο μπαλκόνι. Να συνδυάζεις το ξύπνημά σου με τη μυρωδιά αυτή της υγρασίας που υπάρχει το πρωί στην ατμόσφαιρα και δέκα και μισή το πρωί να σου φαίνεται ήδη αργά. Από την άλλη αν είσαι βραδινός τύπος, λειτουργείς καλύτερα να διαβάσεις ένα βιβλίο το βράδυ, καθώς τις ώρες εκείνες είσαι πιο παραγωγικός. Αν θα είναι αποτελεσματικότερη αυτή η εργασία που παιδεύεις τόσες μέρες για τη σχολή σου, θα την τελειοποιήσεις το βράδυ. Πάντως είτε και αν ανήκεις στη μία είτε ανήκεις στην άλλη κατηγορία, φαίνεται πως αυτό σχετίζεται με τη δομή των πρωτεϊνών στο σώμα σου και τις περιόδους δραστηριότητας των κυττάρων σου, σύμφωνα με πανεπιστημιακές μελέτες του Πανεπιστημίου Purdue των ΗΠΑ. Το βιολογικό ρολόι λοιπόν μπορεί να αλλάξει την περίοδό του, με αποτέλεσμα αυτή να κάνει πλήρη κύκλο από 24 έως και 48 ώρες, καθιστώντας μας πιο παραγωγικούς βραδινές πια ώρες, ή πρωινές αντίστοιχα.

Μην κάτσεις να βασανίσεις το μυαλό σου για το ποιος τύπος ανθρώπου είσαι κι αρχίσεις να ψάχνεσαι γενετικά. Ο διαχωρισμός θα έπρεπε εξ’ αρχής να είναι ένας και να μοιράζεται ανάμεσα σε «ώρα για καφέ» και «ώρα για κρασί». Και οι δυο ώρες, είναι ώρες για χαλάρωση και ταυτόχρονα και μια αφετηρία· το πρωί, η ώρα του καφέ, είναι για να χαλαρώνεις και να φορτίζεις μπαταρίες έτσι ώστε να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις δοκιμασίες της ημέρας σου. Ενώ το απόγευμα, ένα ποτήρι κρασί, είναι η τέλεια αφετηρία για να ηρεμήσεις, να σου φύγει με μιας η κούραση όλης της ημέρας που πέρασες. Και οι δυο τύποι ανθρώπων, τύποι ωρών, πες το όπως θέλεις εσύ, θέλουν καλή παρέα για να καταλάβεις εκατό τοις εκατό την αξία αυτής της ώρας, διαφορετικά χάνει το νόημά της. Είτε το πρωί είτε το απόγευμα, είτε με μια ζέστη κούπα καφέ είτε με ένα δροσερό ποτήρι κρασί, είτε λειτουργείς καλύτερα το βράδυ είτε το πρωί, θέλεις να έχεις συντροφιά σου μια καλή παρέα. Μια παρέα που θα έχετε κοινά να συζητήσετε, μια παρέα που θα δίνει νόημα στον καφέ σου, στο κρασί σου. Άλλωστε όλη η ύπαρξη του χρόνου παραμένει μια σύμβαση και μόνο, γιατί λοιπόν να μην της δώσουμε μια άλλη νότα, πιο διασκεδαστική;

Εσύ τι τύπος είσαι; Τι προτιμάς; Κρασί η καφέ; Ό, τι και να διαλέγεις, ό, τι και αν θέλεις να πιεις, όποια ώρα και αν έχεις δίπλα σου την καλή παρέα, εκμεταλλεύσου το. Πέρασε λίγες στιγμές χαλάρωσης με τον άνθρωπο που σε ηρεμεί- τι κι αν είναι στις έξι το πρωί είτε και αν είναι στις έντεκα το βράδυ. Συνδύασε ένα άρωμα με ένα πρόσωπο, μια γεύση με μια στιγμή. Καφές ή κρασί, βράδυ ή πρωί οι ώρες είναι εδώ για να εξυπηρετούν εμάς κι εμείς είμαστε εκείνοι που θα τους δώσουμε αξία. Ας παίξουμε έξυπνα το παιχνίδι του χρόνου.

Στην υγειά σας!