Πόσες φορές σου έχει τύχει πριν κοιμηθείς, αφού ξαπλώσεις στο μαξιλάρι σου, να αρχίσουν να περνάνε από το μυαλό σου όλες οι πιθανές απαντήσεις που θα μπορούσες να είχες δώσει σε έναν καβγά που προηγήθηκε; Επιλέγεις να κρατάς πολλά πράγματα για τον εαυτό σου κι ας ξέρεις πως μετά θα σε απασχολήσουν στις σκέψεις σου. Την κρίσιμη στιγμή κουβέντα δε βγαίνει από το στόμα σου, όλα μοιάζουν μπερδεμένα στο κεφάλι σου και μόλις πέφτεις για ύπνο είναι λες και έχουν συνωμοτήσει να επιστρέψουν και να σε απασχολήσουν. Θα έρθουν τόσο απότομα στον νου, τόσο απρόσμενα που θα δυσκολευτείς να το διαχειριστείς. Θα εντυπωσιαστείς με το πόσα πράγματα είχες πραγματικά ανάγκη να πεις την ώρα που εσύ έμεινες απλώς σιωπηλός ή είπες κάτι μόνο και μόνο για να δώσεις μια απάντηση. Εκείνη τη στιγμή κρατήθηκες σκεπτόμενος τις συνέπειες, όμως το θέμα στο μυαλό σου δε θεωρείται ακόμα λήξαν.
Μετά από μια κουραστική μέρα και εφόσον έχει προηγηθεί κάτι που σου προκάλεσε ένταση, πέφτεις στο κρεβάτι να χαλαρώσεις. Και τότε είναι η στιγμή που έρχονται στο μυαλό σου όλες οι πιθανές συζητήσεις και τα σενάρια που θα μπορούσαν να είχαν γίνει και δεν έγιναν. Σκέφτεσαι τις εξελίξεις, την έκβαση της κατάστασης στο εξής. Είναι η ώρα που ξεκινάει η υπερανάλυση και πολλές φορές δε σε αφήνει να κοιμηθείς. Αναρωτιέσαι πώς μπορεί να περιοριστεί αυτό. Ξεκινάνε τα ερωτήματα, οι απορίες και φαίνεται να μην καταλήγεις πουθενά. Το ιδανικό θα ήταν καμία σκέψη, κανένα σενάριο να μη σου τριβελίζει το κεφάλι, να μη σε κράτα ξύπνιο. Το ότι αυτό δε συμβαίνει συνήθως συνδέεται με τη μη έγκαιρη λήψη αποφάσεων που οδηγεί σε σενάρια πιθανοτήτων στο μυαλό μας, τα οποία μας κρατάνε μακριά από την αγκαλιά του Μορφέα. Άραγε θα ήταν πιο εύκολο για σένα και καλύτερο για τον συνομιλητή σου αν έλεγες πραγματικά ό,τι σκεφτόσουν (αν και πάνω στον θυμό και την ένταση καμιά φορά δεν έχεις καθαρό μυαλό για να σκεφτείς);
Όταν ξαπλώνεις και ηρεμείς, ξεκουράζεται το σώμα και θέλεις να αποφορτιστείς. Προσπαθείς να κάνεις τον απολογισμό της ημέρας, έναν γρήγορο γύρο αυτογνωσίας. Τη στιγμή όμως που θέλεις να τα βρεις με τον εαυτό σου, τα χάνεις όλα. Ψυχραιμία, ηρεμία, χαλάρωση, αντικαθίστανται από χίλιες δυο σκέψεις και άλλα τόσα ερωτήματα. Δεν έχεις ανάγκη από τίποτα άλλο πέρα από το να ακουμπάς το κεφάλι στο μαξιλάρι και να κοιμάσαι αμέσως, χωρίς σενάρια και υποθέσεις. Αν έρχονται σκέψεις στο μυαλό σου ακριβώς πριν κοιμηθείς, πάει να πει πως κάτι έχεις αφήσει άλυτο, πως κάτι πολύ έντονο συμβαίνει στην καθημερινότητά σου που σε απασχολεί ιδιαίτερα και χρειάζεται να του αφιερώσεις περισσότερο χρόνο, πως υπάρχει μια εκκρεμότητα που ψάχνει τρόπο να σου δείξει την ύπαρξή της και να αποκτήσει τον δικό της χώρο στο μυαλό σου, σε μια ώρα που έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει αποκλειστικότητα.
Ευτυχισμένοι όσοι κλείνουν τα μάτια τους και μπορούν να κοιμηθούν αμέσως. Γι’ αυτό προσπάθησε ό,τι θες να πεις να το λες εκείνη την ώρα, ώστε να μη χρειάζεται να έχεις δεύτερες σκέψεις. Να μην αφήνεις ανοιχτούς λογαριασμούς, ώστε να μπορείς να πέφτεις για ύπνο και το μυαλό να μην παίρνει τα ηνία καταφέρνοντας να σε κρατήσει ξύπνιο.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.