Συνήθως στην εφηβεία είναι που έρχεται ο πρώτος μας έρωτας, τα πρώτα καρδιοχτύπια, το πρώτο σφίξιμο στο στομάχι και οι πρώτες ονειροπολήσεις του «μαζί». Εκεί που όλα είναι αγνά κι ακόμα αθώα μέσα μας, εκεί που δεν έχουμε ανοιχτές πληγές από πρώην και πιστεύουμε ακόμη στο «για πάντα». Αν το καλοσκεφτείς ,το γούστο σου από τότε έχει αλλάξει κατά πολύ.
Με λίγα λόγια, μεγαλώνοντας, οι περισσότεροι από εμάς δεν κολακευόμαστε μόνο από μια εντυπωσιακή εμφάνιση αλλά μας έλκουν πιο πολύ άλλα χαρακτηρίστηκα που έχουν να κάνουν με την πολυπλοκότητα ενός ατόμου. Αν γνώριζες τώρα τον πρώτο σου έρωτα θα τον ερωτευόσουν το ίδιο; Είχε αυτό το «κάτι» που ζητάς αυτήν την περίοδο της ζωής σου;
Σε μικρότερες ηλικίες, μεγαλύτερη πέραση είχαν τα κακά αγόρια ή τα κακά κορίτσια, αυτοί που είχαν έντονη παρουσία στο χώρο, αυτοί που ήξεραν κάπως καλύτερα από τους άλλους να ντυθούν ή ακόμη κι αυτοί που είχαν πάντα στην άκρη της γλώσσας τους ένα αστείο σχόλιο. Μεγαλώνοντας μπορεί να μετράει ως ένα σημείο η εμφάνιση, όμως δεν είναι για όλους μας τον παν. Ξέρουμε ότι τα ρούχα, το ωραίο πρόσωπο, σώμα και τα περιποιημένα μαλλιά μετράνε για τον πρώτο μήνα το πολύ. Αν δεν έχεις και πολλά να πεις με τον άλλο, όσο όμορφος και να είναι δε θα τον κρατήσεις για πολύ στην ζωή σου. Επίσης, το χιούμορ μετράει αλλά δεν μπορούμε να είμαστε με κάποιον που έχει μόνο αυτό, θέλουμε κι άλλα στο πακέτο.
Κάθομαι και σκέφτομαι τώρα τον πρώτο μου έρωτα και σκάω στα γέλια. Γιατί χαράμισα τόσους μήνες να θέλω κάποιον με χαρακτήρα εκ διαμέτρου αντίθετο με τα δικά μου στάνταρ πια, που μου έδινε ψίχουλα σημασίας κι έπαιζε ξεκάθαρα με ό,τι κινούνταν. Φαντάζομαι πως δεν είμαι η μόνη που ερωτεύτηκα έναν άνθρωπο που δεν έκανε για μένα στην εφηβεία μου. Ε, δε θα είμαι η μόνη. Λίγο-πολύ αρκετοί από εμάς ερωτεύτηκαν ένα λάθος άτομο στην ζωή τους, που τότε όμως φάνταζε το απόλυτα σωστό. Ειδικά σε νεαρή ηλικία που δεν έχουμε ούτε και μέτρο σύγκρισης.
Από την άλλη είναι και τα ζευγάρια που κράτησαν το «για πάντα» τους από όταν το είπαν για πρώτη φορά. Λίγα ζευγάρια βέβαια, αλλά υπάρχουν για να μας θυμίζουν ότι αν θέλουμε, μπορούμε να το κρατήσουμε και ότι είναι ωραίο να μεγαλώνουμε με τον πρώτο μας έρωτα και τελικά ο πρώτος μας έρωτας να είναι και ο τελευταίος μας. Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουμε, όχι μόνο γούστα αλλά και χαρακτήρα. Έτσι κάποιοι αλλάζουν χαρακτήρα μαζί με τον πρώτο τους έρωτα κι άλλοι βλέπουν τον πρώτο τους έρωτα, αυτόν που τους ράγισε για πρώτη φορά την καρδιά και σκέφτονται τι στα κομμάτια του βρήκαν.
Εγώ δεν ξέρω τι σκεφτόμουν και ήμουν με το πρώτο μου amore. Αν με ρωτάς αν θα επέλεγα να είμαι μαζί του τώρα που -υποτίθεται- έβαλα μυαλό θα σου έλεγα «ούτε καν». Μεγαλώνουμε και μεγαλώνουν και τα standards μας μαζί κι αυτό είναι όμορφο, φτάνει μόνο να μη ζητάμε υπερβολικά πράγματα. Ας θυμόμαστε τους πρώτους μας έρωτες σαν γλυκές αναμνήσεις είτε θα τους επιλέγαμε αν τους γνωρίζαμε τώρα είτε όχι. Στην τελική, αν δεν υπήρχαν, δε θα ήμασταν οι άνθρωποι που ήμασταν σήμερα.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου