Δεν είναι όλα εντάξει αλλά θα γίνουν

Από όταν ήμασταν παιδιά μας επαναλάμβαναν διαρκώς φράσεις όπως «Μην κλαις» και «Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέσαι». Το ‘χουμε στην κουλτούρα μας, φαίνεται, να θέλουμε να δείχνουμε δυνατοί κι άτρωτοι, πως τάχα τίποτα δεν μπορεί να μας ρίξει.

Έτσι μάθαμε να καταπιέζουμε τον εαυτό μας και να ξεσπάμε με άλλους τρόπους, βρίσκοντας προσωρινό καταφύγιο στο φαγητό, το ποτό, το κάπνισμα κι άλλες καταχρήσεις. Έτσι κι εσύ, μεγαλωμένος μέσα σ’ αυτήν τη νοοτροπία υιοθέτησες αυτόn τον επιφανειακό τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων σου, δηλαδή να μην εκφράζεις τον θυμό ή την απογοήτευσή σου και να μην κάνεις τίποτα ουσιαστικό για να αλλάξεις τις καταστάσεις, αλλά να περιμένεις απλά τι έχει να σου δείξει ο χρόνος στο μέλλον.

Αισθάνεσαι πως χάνεις τον έλεγχο στη ζωή σου, σαν να σκάει το ένα πρόβλημα μετά το άλλο κι εσύ να μην έχεις τη δύναμη να τα αντιμετωπίσεις. Μια ζωή συνήθισες να προβάλλεις τον σκληρό και δυναμικό χαρακτήρα σου, να προσποιείσαι ότι είναι όλα υπό έλεγχο. Απέφευγες διαρκώς να κάνεις μια αληθινή κουβέντα με τον εαυτό σου, για όλα αυτά που σας πονάνε, τα άφηνες απλά να πέφτουν κάτω και τα έκρυβες σε μια γωνιά.

Δεν ήθελες να αναλύεις και πολύ τα ζόρια σου, ήταν μάλλον η άμυνά σου, ο τρόπος σου να μη χαλάσεις την καλή σου διάθεση. Μα ξέχασες πως όταν αφήνεις πολλά ρούχα άπλυτα αυτά γίνονται στοίβες ολόκληρες κι άντε να βγάλεις άκρη μετά για να την βγάλεις καθαρή. Έτσι και με τα συναισθήματά μας, αν για πολύ καιρό τα αγνοούμε και δεν τους δίνουμε σημασία, κάποτε θα μπερδευτούν τόσο που θα γίνουν άλυτος κόμπος στον λαιμό μας.

Ούτε, βέβαια, να υπεραναλύεις και να βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα. Να ‘χεις υπομονή και να στέκεσαι ειλικρινής απέναντί σου. Όλοι έχουμε τα πάνω μας και τα κάτω μας, το θέμα είναι να αρπάζουμε τις ευκαιρίες και να ανεβαίνουμε. Κάτι παθαίνεις με τις ισορροπίες και το φτάνεις στα άκρα. Είτε θα αδιαφορείς είτε θα σε πιάνει φρίκη και θα κλαις ασταμάτητα.

Έσκασες απ’ τη στεναχώρια σου κι είσαι πια στο τσακ να τα αφήσεις όλα και να σηκωθείς να φύγεις. Πνίγεσαι στην κυριολεξία, μα πιέζεσαι να μείνεις δυνατός κι αυτό εδώ είναι το λάθος σου, αυτό που αδίκως σε κουράζει τόσο. Προσπαθείς να ξεγελάσεις εσένα τον ίδιο, γιατί αυτό νομίζεις πως είναι το καλό σου. Κορόιδεψε όποιον θέλεις, εκτός απ’ τον εαυτό σου, όμως, αυτός πρέπει να τα ξέρει όλα, γιατί στην πραγματικότητα αυτός είναι κι ο μόνος που σε στηρίζει στις δύσκολες καταστάσεις.

Να σκέφτεσαι ότι θα ξεκινήσει κάτι καινούριο για εσένα. Μια απόφαση και μια αλλαγή που θα την φέρεις εσύ θα αλλάξει και την ψυχολογία σου. Ένα καινούριο κεφάλαιο στη ζωή σου γεμάτο με θετικές σκέψεις και χαμογελαστούς ανθρώπους. Πάψε να υποκρίνεσαι σε σένα και στους γύρω σου ότι είναι όλα εντάξει. Με το να καταπιέζεις τον εαυτό σου μόνο κακό του κάνεις. Είμαστε άνθρωποι και πονάμε, είναι υγιές κι απόλυτα φυσιολογικό να ξεσπάμε κάποιες φορές. Το ότι πέφτεις δεν πάει να πει ότι δεν είσαι δυνατός. Οι δυνατοί είναι, μάλιστα, αυτοί που μετρούν τις περισσότερες τούμπες. Γιατί ρισκάρουν, αλλά έχουν το θάρρος να σταθούν ξανά στα πόδια τους, κουβαλώντας πια κι ένα μάθημα για το μέλλον.

Τόσο καιρό απλά κορόιδευες τον εαυτό σου και τώρα που παραδόθηκες στα κλάματα κατάλαβες πόσο πολύ το χρειαζόσουν αυτό το ξέσπασμα. Συνειδητοποίησες, όμως, και πόσο έβλαπτες τον εαυτό σου με το να καταπιέζεις τον πόνο σου. Ζήσε το όπως πρέπει να το ζήσεις. Κλειδώσου σε ένα δωμάτιο, πέσε στα πατώματα, βρίσε, αν χρειαστεί, κι άσε τους τέσσερις τοίχους να ‘ναι οι θεατές στην τραγωδία σου. Είναι λογικό να νιώθεις απόγνωση κάποιες στιγμές, πως δε σε χωράει ο τόπος, όμως, αφού σου δώσεις χρόνο να πενθήσεις και να εκτονώσεις τη θλίψη σου, πάρε μια απόφαση και χρωμάτισε θετικά τις σκέψεις σου.

Πέρασες πολλά κι όμως είσαι ακόμα εδώ. Έτσι θα γίνει και τώρα, φτάνει να μην πιέζεις τον εαυτό σου και να σου δώσεις τις ανάσες που χρειάζεσαι. Και μίλα. Σ’ ένα φίλο, σ’ έναν ειδικό, μοιράσου τις σκέψεις σου, ξεφορτώσου λίγο απ’ το βάρος σου. Κρατάμε τους ανθρώπους μας μακριά απ’ τις δυσκολίες μας, για να μην τους φορτώνουμε τα προβλήματά μας, όμως δεν πάει έτσι. Αν ο άλλος σε αγαπά και σε νοιάζεται πραγματικά είναι εκεί. Και δεν είναι άσχημο το να ζητήσεις βοήθεια. Άσχημο είναι το να γκρινιάζεις, αλλά να μην κάνεις τίποτα γι’ αυτό.