Έφτασε η εποχή του «ζακέτα να πάρεις»

Η εποχή της ζακέτας. Αυτή η εποχή που το βραδάκι όταν βγαίνουμε έξω στο μπαλκόνι ένα απαλό και γλυκό αεράκι χαϊδεύει τους ώμους μας θυμίζοντάς μας πως το καλοκαίρι τελείωσε και τα κρύα βράδια του χειμώνα πλησιάζουν. Είναι η εποχή αυτή που ό,τί και να φορέσεις δε θα σε κρατήσει στην επιθυμητή θερμοκρασία. Εποχή, ταυτοχρόνως, γεμάτη αλλαγές- όχι μόνο σε ό,τι αφορά τον καιρό. Φθινοπώριασε για τα καλά  κι οι ξεχασμένες ζακέτες μας χαμογελάνε πονηρά, ήρθε ο καιρός τους και το ξέρουν καλά.

Βγαίνοντας έξω θα αντικρίσουμε μια αντιφατική εικόνα. Άνθρωποι με τα κοντομάνικά τους και άλλοι με ζακέτες. Ούτε για τον καιρό δε συμφωνούμε πλέον οι άνθρωποι, λες και συμφωνήσαμε ποτέ σ’ όλα τα άλλα για να συμφωνήσουμε τώρα και με τον καιρό. Πότε ηλιόλουστος κι άλλοτε συννεφιασμένος κι αυτός βέβαια, δεν είναι για να τον εμπιστευόμαστε και να κάνουμε σχέδια βάση αυτού. Η περίοδος του φθινοπώρου είναι μια περίοδος αλλαγών και το μουντό κλήμα που άρχισε να υπερισχύει είναι μια από τις αλλαγές που μας θυμίζουν ότι πρέπει να προχωράμε μπροστά και να αλλάζουμε ό,τι δεν μας αρέσει στην ζωή μας.

Το Φθινόπωρο είναι η τέλεια εποχή για μια εκδρομή με το ταίρι μας, κάπου ρομαντικά. Τώρα που άρχισε η φύση σιγά-σιγά να ξαναγεννιέται με τις πρώτες βροχές είναι ό,τι πρέπει για εξορμήσεις. Από την άλλη μπορούμε να κάτσουμε στο σπίτι με το σύντροφό μας αγκαλιά στον καναπέ και μια κούπα ζεστό τσάι ή ζεστή σοκολάτα παρέα με την αγαπημένη μας ταινία. Ό,τι και να πούμε μας έλειψαν τα ήσυχα υγρά και δροσερά απογεύματα και οι νύχτες που έρχονται νωρίς μέσα στη μέρα.

Είναι επίσης η εποχή που μαζευόμαστε με την παρέα στο σπίτι για επιτραπέζια και παραγγέλνουμε κάτι νόστιμο και γεμάτο θερμίδες- κοίτα το καλοκαίρι έφυγε, μπορούμε να φάμε ότι γουστάρουμε χωρίς ενοχές για τις επιπτώσεις στο κορμί μας, αυτά από το Μάρτιο και μετά. Καθόμαστε όλοι σε κύκλο στο σαλόνι τρώγοντας και κουβεντιάζοντας, κανονίζουμε πού θα πάμε διήμερο όλοι παρέα ενώ κάποιοι σκεφτόμαστε ήδη τα Χριστούγεννα. Τα χαλαρά βράδια στο σπίτι με την παρέα μας είναι τα πιο όμορφα και δένουν την παρέα όλο και πιο πολύ.

Ακούμε συχνά για τους ήχους του καλοκαιριού ή της άνοιξης. Τα πουλιά που κελαηδούν, τα κύματα στη θάλασσα και τα έντομα που πετούν γύρω μας.  Όμως έχει και το φθινόπωρο τους ήχους του που το κάνουν μοναδικό και ξεχωριστό. Είναι ο ήχος από τις πρώτες ψιχάλες, ο άνεμος που μπαίνει από το μισάνοιχτο παράθυρο κι ο ήχος που κάνουν τα κλαδιά των δέντρων όταν τα χτυπά ο αέρας. Η εποχή αυτή όμως έχει και τις δικές τις ξεχωριστές μυρωδιές. Η μυρωδιά της βρεγμένης γης, της ζεστής σοκολάτας, της κανέλας και της υγρασίας των δέντρων. Υπάρχει καλύτερο από το να είναι βουτηγμένες όλες μας οι αισθήσεις στο ρομαντικό φθινόπωρο; Είναι η εποχή των ρομαντικών, δημιουργικών κι όμορφων ψυχών. Των καλλιτεχνών και της μελαγχολίας. Των ερώτων που δεν τελείωσαν ποτέ. Και πάνω και πέρα απ’ όλα, το φθινόπωρο θα είναι πάντα η εποχή του  «ζακέτα να πάρεις».