Έχεις παρατηρήσει ποτέ πώς κάνει το κατοικίδιό σου όταν επιστρέφεις στο σπίτι μετά από αρκετές ώρες απουσίας; Κάνει σαν τρελό που σε βλέπει, λες κι έχει να σε δει χρόνια ολόκληρα. Λοιπόν, κάπως έτσι θα έπρεπε να κάνεις κι εσύ όταν βλέπεις το σύντροφό σου, εκείνον τον κατάλληλο για σένα. Όχι, προς Θεού, μη χοροπηδάς πάνω-κάτω και μην του γλείψεις τα χέρια. Μιλάμε για εκείνον τον ενθουσιασμό που νιώθει όταν σε βλέπει ο σκύλος σου, γιατί του έλειψες πολύ, τον ίδιο ενθουσιασμό που υποτίθεται πως θα έπρεπε να αισθάνεσαι κι εσύ όταν βλέπεις ξανά αυτόν που αγαπάς.
Και με το «θα έπρεπε» σε καμία περίπτωση δεν εννοείται πως είναι κάτι αναγκαστικό, ούτε θα σου βάλει κανείς το μαχαίρι στο λαιμό αν δε χαρείς από μόνος σου αρκετά όταν συναντήσεις το ταίρι σου. Εσύ ή μάλλον τα συναισθήματά σου αναλαμβάνουν ασυνείδητα τις αντιδράσεις σου. Αλλά αν δε νιώθεις αυτή τη χαρά, αξίζει αλήθεια να ‘σαι σε αυτή τη σχέση;
Θα μου πεις τώρα ότι κάποτε ο ενθουσιασμός σβήνει κι εγώ θα σου πω ότι αυτά πάντα στο χέρι μας είναι να σβήσουν ή να κρατήσουν, στο χέρι μας και στις επιλογές μας. Να τον κοιτάς και να κοκκινίζεις από αυτή την αμηχανία της πληρότητας, να λιώνεις ολόκληρος για τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, να νιώθεις κάτι στο στομάχι σου, σαν να στήνουν χορούς όλα μέσα σου, έτσι είναι ο έρωτας κι αν κάνεις πως το ξεχνάς, μάθε να τον ζεις στο φουλ. Κι ας αποδυναμωθεί κάποτε, έστω για λίγο να το έχεις ζήσει τόσο έντονα όσο του αξίζει!
Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα απ’ το να είσαι καλυμμένος στο φουλ απ’ τη σχέση σου. Να τον βλέπεις σαν τον τέλειο σύντροφο (κι ας μην είναι) κι ό,τι κάνει, κάθε μικρή λεπτομέρεια, να φαντάζει τόσο όμορφη στα μάτια σου που θα σε κάνει να κοκκινίζεις από ευτυχία. Να τον κοιτάς στα μάτια και να νιώθεις ότι μόνο αυτά θέλεις να κοιτάς. Να σε παίρνει αγκαλιά και να αισθάνεσαι πως είσαι ακριβώς εκεί που ήθελες να βρίσκεσαι. Να σε φιλάει και να νιώθεις ότι μουδιάζεις ολόκληρος. Να νιώθεις σαν πρωτάρης στον έρωτα, σαν έφηβος ξανά, και να φέρεσαι σαν μικρό παιδί κοντά του.
Δε σε νοιάζει αν είναι με τις πιτζάμες, αχτένιστος κι απεριποίητος, για εσένα πάντα θα είναι ο ομορφότερος από όλους. Ούτε σε νοιάζει που καμιά φορά λέει χαζά αστεία, για εσένα ό,τι και να πει είναι πετυχημένο και σίγουρα θα σε κάνει να γελάσεις. Κι αν σε νευριάζει καμιά φορά ή σου κάνει ζήλιες, τα προσπερνάς. Όχι καταπιέζοντας τον εαυτό σου, αλλά αναγνωρίζοντας πως κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά αν τον αγαπάς στα μάτια σου μοιάζει σαν τέτοιος.
Να είστε από εκείνα τα ζευγάρια που άλλοι χαζεύουν, ίσως και κρυφά να ζηλεύουν, χωρίς να προσπαθείτε γι’ αυτό. Να σου λένε οι φίλοι σου πόσο τυχερός είσαι που έχεις αυτόν το σύντροφο και πόσο πολύ θέλουν να βρουν κάποιον σαν αυτό. Κι εσύ να κοκκινίζεις και να φουσκώνεις από περηφάνια. Ναι, αυτός είναι ο άνθρωπός σου, ο δικός σου άνθρωπος και πολύ βάζουν στο μάτι τη σχέση σας -κάποιοι σαν πρότυπο, άλλοι με φθόνο. Ξέρεις, αν δεν ήταν αμοιβαίο, δε θα ήταν ούτε τόσο σπουδαίο ούτε τόσο ζηλευτό.
Αν λάμπεις από ευτυχία θα το δουν κι οι άλλοι γύρω σου, η αλλαγή στη συμπεριφορά σου αλλά και στις εκφράσεις σου όταν ερωτεύεσαι είναι εμφανής. Μην κρύβεις τον έρωτά σου –έτσι κι αλλιώς όταν υπάρχει και να θέλεις να τον σιωπήσεις δεν μπορείς– κι αν σου λένε οι άλλοι τα καλύτερα για τη σχέση σου μην καταπίνεις το χαμόγελο που σου προκαλούν. Είσαι τυχερός που το ζεις, μπορείς δικαιωματικά να το πανηγυρίζεις.
Εξάλλου, αν δεν ενθουσιάζεσαι δεν έχεις λόγο να μένεις. Κι εκείνος ο άνθρωπος που σε κάνει να κοκκινίζεις από ευτυχία, αξίζει να μείνεις δίπλα του.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη