Όταν έχεις παιδί, μόνο τα πρώτα εκατό χρόνια είναι δύσκολα!

Κάθε αρχή και δύσκολη, έτσι δε λένε; Αυτό δε θα μπορούσε να μην ισχύει και για το μεγάλωμα ενός παιδιού. Στην αρχή όλα μας φαίνονται πολύ δύσκολα, ακόμη και σε όσους έχουν μια εμπειρία όσον αφορά τη φροντίδα μωρών του οικογενειακού τους κύκλου. Αυτό γιατί κάθε μικρό μωράκι έχει τα δικά του «κουμπιά» και το δικό του χαρακτήρα κάνοντας κάθε παιδί ιδιαίτερο. Για δύο νέους γονείς, ειδικά αν δεν έχουν εμπειρία, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Και γίνονται ακόμη πιο δύσκολα όταν έρχεται η νύχτα.

Στους πρώτους μήνες ζωής ενός βρέφους πρέπει να υπάρχει πρόγραμμα αφού το βρέφος δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη μέρα από την νύχτα με αποτέλεσμα να ξυπνά κάθε δύο με τρεις ώρες και να ζητά φαγητό, προσοχή και μια τρυφερή αγκαλιά που θα απαλύνει τα πονάκια του. Οι γονείς ειδικά αν δεν έχουν εμπειρία ξυπνούν αλαφιασμένοι με το κλάμα του βρέφους να διαπερνά τα αυτιά τους σαν σειρήνα πολέμου μέσα στα ξημερώματα. Πανικόβλητοι σηκώνονται και οι δύο πάνω και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Πηγαινοέρχονται σαν την άδικη κατάρα μέσα στο σπίτι και το πάνε με τη μέθοδο της απόκλισης. Προσπαθούν πρώτα να δουν αν χρειάζεται να του αλλάξουν πάνα, μετά αν πεινάει και στο τέλος αν έχει κάποια ενόχληση, να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να του την απαλύνουν. Πολύ συχνά όμως δεν καταλαβαίνουν τι από όλα χρειάζεται το μικρό τους, αφού κάνουν τα πάντα για να το ηρεμήσουν χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Εκεί ξεκινούν να πανικοβάλλονται για τα καλά.

Ίσως να πάρουν ένα τηλέφωνο κάποιον με περισσότερη εμπειρία στο μεγάλωμα παιδιών, για παράδειγμα τις γιαγιάδες του μικρού. Τις ανησυχούν και αυτές μέσα στα ξημερώματα που δεν μπορούν να κάνουν κάτι αφού δεν είναι οι ίδιες εκεί να το χειριστούν. Από την άλλη ίσως έχουν να τους δώσουν κάποια χρήσιμα τιπς ή απλά οι ήρεμες και έμπειρες φωνές τους ίσως δώσουν λίγο κουράγιο στο ζευγάρι για να αντέξει μια ακόμη κουραστική, δύσκολη και πιεστική νύχτα.

Όσο περνάει η ώρα χωρίς αποτέλεσμα, με το μωρό τους να κλαίει και να οδύρεται, κάπου σπάνε και αυτοί. Λογικό κι ανθρώπινο. Πολλές μητέρες κλαίνε σχεδόν κάθε μέρα τους πρώτους μήνες αφού άλλαξε όλη τους η ζωή, κρατούν στα χέρια τους τεράστιες ευθύνες και οι ορμόνες τους τρελαίνονται. Από την άλλη οι πατέρες στεναχωριούνται που βλέπουν τη σύζυγό τους σ’ αυτήν την κατάσταση. Υπάρχουν και οι φορές που από την υπερβολική κούραση και πίεση το ζευγάρι καταλήγει να τσακώνεται και να ανταλλάσσει σκληρά λόγια που με τον ερχομό του ηλίου όλα τα μετανιώνουν και ζητούν συγνώμη.

Όσο δύσκολα και να είναι τα πρώτα βράδια με το μωράκι μας πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε όσο γίνεται πιο ενωμένοι με το σύντροφό μας. Ας μην ξεχνάμε πως κάθε αρχή είναι δύσκολη και πως είμαστε μια ομάδα που μόνο συνεργατικά και με ενσυναίσθηση μπορεί να βγει νικήτρια στην ζωή. Τα μωρά κουβαλούν μαζί τους την ευτυχία, τη ζωή και το χαμόγελο, όσο δύσκολο και να είναι το μεγάλωμά τους. Ας μην πανικοβαλλόμαστε κι ας κάνουμε υπομονή μέχρι να μάθουμε κρατώντας πάντα το χέρι του συντρόφου μας. Γονείς θα κοιμηθείτε όταν μεγαλώσει!