Στη μοναξιά σου θα βρεις τον εαυτό σου

Κατάκτησε τον κόσμο σου, ο εαυτός σου ανήκει αποκλείστηκα και μόνο σε εσένα. Βυθίσου στη μοναξιά σου. Δώσε στον εαυτό σου έστω και λίγο χρόνο και χώρο για να ξεφύγεις απ’ τις προσδοκίες των άλλων για εσένα –αλλά και του εαυτού σου–, τις συνομιλίες, τον θόρυβο, τις τηλεοράσεις και τις ειδήσεις τους, ξεφορτώσει την πίεση.

Βρες λίγο χρόνο στην κάθε μέρα σου για να πας μια μεγάλη βόλτα και να σκεφτείς χαζεύοντας διαφορετικές εικόνες. Κάθισε σε ένα παγκάκι και κοίταξε γύρω σου, ο κόσμος είναι όμορφος. Κάνε ένα μακρύ, στοχαστικό ταξίδι με το αμάξι σου και βάλε τη μουσική να παίζει στο τέρμα . Ό,τι κι αν κάνεις, απομακρύνσου από οτιδήποτε σε αποσπά απ’ το να σκεφτείς τη ζωή σου και πού θέλεις να καταλήξεις μαζί της. Στη μοναξιά σου θα πρέπει να αισθάνεσαι δυναμικός, ανεξάρτητος κι αυτοσυντηρούμενος, όχι μόνος, αβοήθητος ή φοβισμένος.

Καθένας χρειάζεται χρόνο μόνο με τον εαυτό του, είτε είναι εσωστρεφής είτε εξωστρεφής χαρακτήρας, μόνος ή σε σχέση, νέος ή μεγαλύτερης ηλικίας. Η μοναξιά είναι χρόνος για αναζωογόνηση κι ηρεμία, για απόλυτη ειρήνη με τον εαυτό σου και για συνειδητοποίηση ότι η σκόπιμη μοναξιά, η μοναχικότητα δεν είναι κάτι μίζερο και δυσάρεστο, αλλά περισσότερο μια κατάσταση απελευθέρωσης του εαυτού μας.

Αν θεωρείς τον εαυτό σου καλλιτέχνη, ίσως διαπιστώσεις ότι ο χρόνος που περνάς με τον εαυτό σου θα σε βοηθήσει να αναζωογονήσεις τη δημιουργικότητά σου. Ενώ είναι ωραίο να βρίσκεσαι με άλλους ανθρώπους που μοιράζεσαι το ίδιο πάθος μερικές φορές, είναι δύσκολο να είσαι πραγματικά δημιουργικός όταν είσαι πάντα περιτριγυρισμένος από άλλους ανθρώπους.

Κάνε ένα βήμα πίσω κι αξιοποίησε την έμπνευσή σου. Βρες πράγματα που σε παθιάζουν. Όταν πιστεύεις σε κάτι και το αγαπάς, οφείλεις να το κάνεις, ανεξάρτητα απ’ το τι σκέφτεται κάποιος άλλος. Αν έχεις βρει κάτι που αξίζει τις μεγαλύτερες προσπάθειές σου, τις θυσίες σου και τα δάκρυά σου, τότε έχεις βρει τον πιο σημαντικό στόχο της ζωής σου. Το σημαντικό σε αυτό είναι να συνειδητοποιήσεις ότι δεν έχει σημασία τι είναι αυτό που σε παθιάζει. Θα μπορούσε να είναι η ζωγραφική, οι φιλανθρωπίες, ο χορός, φτάνει να αγαπάς αυτό που κάνεις.

Δεν υπάρχει κλίμακα όσον αφορά στο πάθος σου, είσαι παθιασμένος ή δεν είσαι. Απλά να θυμάσαι ότι κανένας δεν είναι καλύτερος από εσένα και κανένας δεν είναι χειρότερος από εσένα. Όταν βρεις αυτό το κάτι που σε σηκώνει απ’ το κρεβάτι το πρωί, προσκολλώντας σε αυτό θα ανθίσεις ξανά απ’ την αρχή.

Επιτέλους, άσε στην άκρη την ιδέα ότι πρέπει να αρέσεις σε όλους και να είσαι από όλους αποδεκτός. Αποδέξου εσύ πρώτα ότι κάποιοι πάντα θα θρέφουν αρνητικές σκέψεις, ό,τι κι αν κάνεις ή δεν κάνεις. Είναι σημαντικό να ξεχάσεις τι σκέφτονται όλοι οι άλλοι, επειδή δεν μπορείς να ευχαριστήσεις όλο τον κόσμο. Ο κόσμος είναι πολύς, αλλά η ζωή μας είναι λίγη και να θυμάσαι ότι κάνεις δε θα ζήσει τη ζωή σου στη θέση σου.

Ίσως να μη θέλεις να απογοητεύσεις τους ανθρώπους σου, μα να ξέρεις πως κι εκείνοι με τη σειρά τους σε θέλουν ευτυχισμένο. Όσο συνεχίζεις να ζεις μόνο για να εκπληρώνεις επιθυμίες τρίτων για το ποιος πρέπει να είσαι, δε θα μάθεις ποτέ ποιος πραγματικά είσαι.