Το σεξ είναι βιολογική ανάγκη, αλλά κι απ’ τις μεγαλύτερες απολαύσεις. Έτσι λένε, συνήθως, μα στην πραγματικότητα είναι κάτι περισσότερο από αυτά. Το σεξ είναι η σωματική κι εσωτερική ανάγκη μας για επικοινωνία με το ταίρι μας. Είναι ο τρόπος που συνδεόμαστε μαζί του και το μέσο που μας βοηθά να του δείξουμε τα υποσυνείδητα «θέλω» μας. Στο σεξ, λοιπόν, βγάζουμε τον πραγματικό εαυτό μας, αυτόν που ούτε εμείς οι ίδιοι, κάποιες φορές, δε γνωρίζουμε.
Σύμφωνα με την Ειρήνη Χειρδάρη, το σεξ είναι η μόνη στιγμή που κερδίζουμε την αθανασία. Την ώρα του σεξ ενωνόμαστε με το ταίρι μας σε τρία επίπεδα∙ το σωματικό, το συναισθηματικό και το εγκεφαλικό. Αν κάτι απ’ τα τρία πάει λάθος, κάπου μπλοκάρουμε και παύουμε να αισθανόμαστε την ίδια σεξουαλική επιθυμία για αυτόν τον άνθρωπο. Για αυτόν το λόγο τα προβλήματα μιας σχέσης φαίνονται πρώτα στο κρεβάτι, πριν εμφανιστούν στα άλλα επίπεδα της σχέσης.
Αν, δηλαδή, αυτό το «μαζί» δε σε καλύπτει συναισθηματικά κι εγκεφαλικά τότε δεν αισθάνεσαι σεξουαλική επιθυμία για το σύντροφό σου. Κι αν το σεξ σωματικά δε σε καλύπτει, αν λείπει η –γνωστή σε όλους μας– χημεία, τότε η σχέση είναι εξ αρχής χαμένη υπόθεση. Κάποιοι θα πουν πως το σεξ δεν είναι το παν κι εγώ θα σας πω να ρωτήσετε και να σας πει πόσο σημαντικό είναι το σεξ ένα ζευγάρι που έχει να το κάνει μήνες.
Οι λόγοι που το σεξ μας τελειώνει είναι πολλοί και συνήθως έχουν να κάνουν με την επικοινωνία με το ταίρι μας. Αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη κι αν δε νιώθουμε ασφαλείς μαζί του δεν υπάρχει ούτε επιθυμία για σεξ. Αφού στο σεξ αφηνόμαστε και ρίχνουμε τις άμυνές μας.
Επίσης, ένα ζευγάρι που ζει στη μονοτονία και το ‘χει καταβάλει βαρετή ρουτίνα, χωρίς κανέναν ενθουσιασμό, χάνει τον ερωτισμό του και τη σεξουαλική του ενέργεια. Ας δημιουργήσουμε ένα σενάριο. Εσύ με τον σύντροφό σου αποφασίσατε να συγκατοικήσετε, όλα κυλούν όμορφα μέχρι που αποξενώνεστε με τους φίλους σας, δε βγαίνετε σχεδόν καθόλου έξω και προτιμάτε να μένετε σπίτι με ταινίες και πίτσα, μετά χάνετε το σεξ, γιατί άραγε;
Ποια είναι τα λάθη σε αυτήν την ιστορία; Όχι, η συγκατοίκηση δεν είναι το λάθος -αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι από εκεί ξεκινά η έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας. Σφάλματα είναι η αποξένωση απ’ τους φίλους και το ότι κάθεστε μέσα στο σπίτι και δεν κάνετε τίποτα ενδιαφέρον και τίποτα διαφορετικό. Ως άνθρωποι είμαστε απ’ τη φύση μας περίεργοι και κοινωνικοί, θέλουμε να βλέπουμε καινούρια μέρη και να συναναστρεφόμαστε με κόσμο. Ε, όσο και να τον αγαπάς τον άλλο, κάπου την βαριέσαι τη μονοτονία.
Τα ζευγάρια καλό είναι να περνάνε χρόνο ξεχωριστά, με φίλους κι οικογένεια. Πού το κακό στο να πάνε για καφέ με διαφορετική παρέα; Μόνο θετικό είναι, αφού με αυτόν τον τρόπο θα λείψει ο ένας στον άλλο και θα έχουν και κάτι διαφορετικό να συζητήσουν όταν βρεθούν ξανά. Επίσης, καλό είναι να πηγαίνουμε σε καινούρια μέρη με τον άνθρωπό μας και να κάνουμε δραστηριότητες που δεν έχουμε κάνει ξανά μαζί, όπως να πάμε μια εκδρομή ή ακόμη και να παίξουμε μπόουλινγκ. Η μονοτονία σκοτώνει το σεξ και μετά τη σχέση, όλα φαίνονται πρώτα στο κρεβάτι και μετά μέσα στις υπόλοιπες πτυχές.
Ένας ακόμη λόγος μειωμένης επιθυμίας είναι η έλλειψη οικειότητας μέσα στο ζευγάρι. Αν δεν μπορεί να επικοινωνήσει και να νιώσει άνετα εγκεφαλικά τότε δεν μπορεί να επικοινωνήσει ούτε σωματικά. Άλλωστε, όλα ξεκινούν απ’ το μυαλό, αν δεν υπάρχει εγκεφαλική επικοινωνία μέσα στη σχέση, ουσιαστικά δεν υπάρχει ούτε και σχέση.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες στο πότε πρέπει να θέλουμε ή να μη θέλουμε σεξ, μπορεί να είναι απλά μια δική μας εσωτερική φάση χαμηλής λίμπιντο ή να έχει να κάνει και με το ταίρι μας. Σίγουρα, όμως, πρέπει να ψάξουμε μέσα μας να δούμε τι φταίει όσο είναι νωρίς.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη