Το ψέμα πληγώνει, ειδικά όταν βγαίνει από χείλη που αγάπησες. Εκείνο το βράδυ χάθηκε η γη κάτω απ’ τα πόδια μου, το ήξερα ότι κάτι πάει λάθος απ’ το ύφος σου και τη γλώσσα του σώματός σου, ήξερα καλά να την διαβάζω. Πέρασες να με πάρεις με το αμάξι, να μιλήσουμε, ήσουν βιαστικός όπως κι όλες τις τελευταίες μέρες και συνάμα περίεργα γλυκός μαζί μου.
Σε ρωτούσα διάφορα κι εσύ αναμασούσες τα λόγια σου, μπερδευόσουν και δε μου έδινες τις ξεκάθαρες απαντήσεις που ζητούσα. Δεν άργησα να επιβεβαιώσω ότι κάτι πάει λάθος. Έτσι, όταν με άφησες στο σπίτι και με καληνύχτισες λέγοντάς μου ότι θα πας για ύπνο, έγινα αυτά που κορόιδευα. Λίγο μετά σε ακολούθησα με μια φίλη.
Πήγαμε στο μπαράκι που συχνάζαμε κι ήσουν εκεί με δύο φίλους σου και δύο κοπέλες. Έτρεμα ολόκληρη απ’ τα νεύρα μου κυρίως κι απ’ το πόσο ηλίθια ένιωθα. Με έπιασες σε μια γωνία και που είπες να χωρίσουμε γιατί ξενέρωσες, τόσο απλά.
Αν θα το μετανιώσεις δεν το ξέρω, το μόνο που ξέρω είναι ότι το θέλω πολύ. Όχι γιατί ελπίζω να είμαστε ξανά μαζί, αλλά για να δικαιωθώ. Αν θα μου λείψεις, αυτό είναι το μόνο σίγουρο αφού σε αγάπησα πραγματικά κι ας μου έκανες πολλά. Στα συγχωρούσα όλα, γιατί ήμουν ηλίθια ή γιατί σε ερωτεύτηκα, ή γιατί ήμουν ηλίθια που σε ερωτεύτηκα.
Δεν ξέρω αν θα ανακτήσω τη χαμένη μου εμπιστοσύνη στους ανθρώπους ούτε αν ό,τι έσπασε μέσα μου θα ενωθεί και θα ‘μαι και πάλι ολόκληρη. Θα γίνει κάποια στιγμή κι αυτό όμως, εξάλλου δεν είμαι εγώ που έχασα κάποιον που με νοιαζόταν αλλά εσύ.
Τώρα είσαι ελεύθερος να ζήσεις με τις επιλογές σου και μην περιμένεις από μένα ανωτερότητες κι ευχές για ένα όμορφο μέλλον. Σου εύχομαι απλά αυτό που σου αξίζει κι η ζωή ξέρει καλύτερα τι είναι αυτό.
Δε γίνεται να φιλάς τον ίδιο βάτραχο ξανά και ξανά περιμένοντας να γίνει πρίγκιπας, αν υπάρχει βασιλική καταγωγή φαίνεται απ’ την αρχή. Το έμαθα πια κι ας έγινε με τον δύσκολο τρόπο, συγχωρώντας σε, δηλαδή, ξανά και ξανά. Ήσουν δίδαγμα τελικά απ’ τα σημαντικά. Κανόνας, δεν επιστρέφουμε στα παλιά γιατί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν κι αυτός που πληγώνει μια φορά την επόμενη θα το κάνει πιο βαθιά. Κι η εμπιστοσύνη δεν είναι για όλους, ας κρατάμε κάτι και για μας, ας μην τα δίνουμε όλα.
Μαζί σου χαράμισα χρόνο, ενέργεια και συναισθήματα. Κι αυτό δεν είναι για να λυπάσαι, αφού τώρα είμαι πιο δυνατή. Έμεινε ένα κενό και κάποιος θυμός. Απογοήτευση κυρίως για τις επιλογές μου. Παραδόξως παραμένω ανησυχητικά ήρεμη, επικίνδυνα ήσυχη, λίγο πριν το μεγάλο μπαμ. Γιατί η έκρηξη είναι θέμα χρόνου κι αυτή θα φέρει τη ζωή μου σε στροφή 180 μοιρών.
Λίγο το στομάχι μου αντιδράει, αλλά εξακολουθώ να ‘μαι ψύχραιμη. Δεν έτρεξε ούτε ένα δάκρυ κι αυτό το ξέσπασμα που αναβλήθηκε με τρομάζει, αλλά το προτιμώ έτσι. Να προχωρήσω ελεύθερη, χωρίς συναισθηματισμούς. Μαζί σου έχασα τον εαυτό μου και τώρα είναι η ευκαιρία μου να τον ξαναβρώ.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη