Το κομπλιμέντο θέλει τρόπο και μέτρο

Είναι φορές που γνωρίζουμε κάποιον ο οποίος μας αρέσει τόσο πολύ, που τα χάνουμε και δεν ξέρουμε πώς να εκφραστούμε και πώς ν΄αντιδράσουμε μπροστά του. Κι είναι εκείνες οι φορές που ο υπερβολικός θαυμασμός κι ενθουσιασμός μας προς εκείνον, μας οδηγούν στο να κάνουμε οι ίδιοι χαλάστρα σε ό,τι θα μπορούσε υποτίθεται να είχε μια ωραία εξέλιξη. Τα πολλά επιφανειακά κομπλιμέντα που του κάνουμε για την εξωτερική του εμφάνιση αντί να τον κολακεύουν τον ξενερώνουν και μένουμε τελικά εμείς στα κρύα του λουτρού να τον κοιτάμε να αποχωρεί από μπροστά μας, χωρίς να δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον να μάθει πράγματα για εμάς.

Όμως, πώς γίνεται αυτό; Αφού σε όλους αρέσουν τα κομπλιμέντα. Κι όντως αν το σκεφτούμε ξανά, πράγματι κολακευόμαστε με τα ωραία λόγια, φτάνει να μη γίνονται σε υπερβολικό βαθμό. Είναι ωραίο να κάνουμε στον άνθρωπο που μας ενδιαφέρει κάποιο κομπλιμέντο, αλλά το να λέμε συνέχεια κομπλιμέντα για την εμφάνισή του και τον χαρακτήρα του μπορεί να γίνει απίστευτα ξενέρωτο. Είναι λες και δε μας ενδιαφέρει τίποτα άλλο σ’ εκείνον πέραν της ωραίας και εντυπωσιακής του εμφάνισης. Επίσης, δείχνουμε «ψεύτικοι» αφού εστιάζουμε στα κομπλιμέντα και όχι σε μια βαθιά συζήτηση που δείχνει τα συναισθήματά μας και τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή.

Με το να του κάνουμε συνέχεια κομπλιμέντα δεν ξεχωρίζουμε από το πλήθος. Δεν κάνουμε κάτι διαφορετικό απ΄τους άλλους, αφού είναι πολλοί εκείνοι που θα τον πλησιάσουν για να του πουν ένα θετικό σχόλιο για την εμφάνισή του. Εμάς μας ενδιαφέρει, να καταφέρουμε ν’ αγγίξουμε το μυαλό και την καρδιά του. Για να τον κάνουμε να μας σκέφτεται και να του ξεφεύγουν γλυκά χαμόγελα για χάρη μας, πρέπει να κάνουμε πιο βαθιές συζητήσεις μαζί του.

Να μιλήσουμε για το τι τον κάνει χαρούμενο, τα όνειρά του για το μέλλον, τον τόπο που μεγάλωσε και πώς του αρέσει να πίνει τον καφέ του. Να του πούμε κάτι πρωτότυπο, κάτι που θα του εξάψει το ενδιαφέρον του και θα τον προβληματίσει. Έτσι θα κερδίσουμε τη συμπάθειά του και θ’ αρχίσει να μας βλέπει θετικά. Να μιλήσουμε για τις εμπειρίες μας, τα όνειρά μας, τα ταξίδια μας. Έτσι, γοητεύουμε βαθιά εκείνον που μας ενδιαφέρει κι όχι με επιφανειακά κομπλιμέντα και πρόχειρες κολακείες. Θ’ ανυπομονεί να μας μιλήσει ξανά και την επόμενη φορά θα έχουμε ακόμα πιο ενδιαφέροντα πράγματα να συζητήσουμε μεταξύ μας.

Ας μπούμε στη θέση του κι ας το δούμε λίγο απ’ τη δική του ματιά. Ποιον θα ερωτευόμασταν περισσότερο; Εκείνον που λέει συνέχεια ρηχά κομπλιμέντα και τετριμμένα γλυκόλογα ή εκείνον που έχει πάντα κάτι πρωτότυπο να πει, κάνει εύστοχες ερωτήσεις και συζητάει για τα όνειρα και τις επιθυμίες του; Ο δεύτερος έχει περισσότερες πιθανότητες, γιατί μας προσεγγίζει πιο αληθινά κι ανθρωπινά παρά τυπικά και προβλέψιμα. Καταφέρνει ν’ αγγίξει κατευθείαν την καρδιά και το μυαλό με ακρίβεια κι έμφυτη γοητεία. Έναν τέτοιο άνθρωπο θέλουμε σίγουρα να τον γνωρίσουμε όλο και περισσότερο, ενώ ανυπομονούμε να μοιραστούμε μαζί του πράγματα από τον εαυτό μας.

Σε γενικές γραμμές είναι υπέροχο να κάνουμε κομπλιμέντα στον άνθρωπο που μας αρέσει. Με αυτό τον τρόπο του δείχνουμε το ενδιαφέρον μας και του τονίζουμε παράλληλα και την αυτοπεποίθηση. Τα υπερβολικά κομπλιμέντα, όμως, μοιάζουν επιφανειακά και μας κάνουν να φαινόμαστε κι εμείς επιφανειακοί στα μάτια του. Είναι λες και δε θέλουμε να γνωρίσουμε περαιτέρω τον χαρακτήρα του, γιατί μας αρκεί η εξωτερική του εμφάνιση. Αν θέλουμε κάτι πιο ουσιαστικό καλύτερα να κάνουμε κι ουσιαστικές συζητήσεις μαζί του, ώστε ν’ αποφύγουμε κάτι εφήμερο και να κάνουμε μια γνωριμία που θα κρατήσει και –γιατί όχι– να καταλήξει σε μια όμορφη σχέση.