Πόσο κοστίζει να ‘ναι κανείς αισιόδοξος;

Η ζωή μας είναι ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι πολλών χρόνων και ποικίλων εμπειριών, πότε όμορφων και πότε άσχημων. Πολλές φορές παρασυρόμαστε απ’ το άγχος και την ταχύτατη ροή της καθημερινότητας και ξεχνάμε πόσο μαγικό είναι! Και λέω μαγικό, γιατί κατά τη διάρκειά του ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας, τον διαμορφώνουμε, εξελισσόμαστε. Βέβαια, το να εξελιχθεί κανείς είναι προσωπική επιλογή, καθαρά. Θέλει δύναμη, θάρρος και κόπο.

Όπως όλα τα ταξίδια, έτσι κι η ζωή μας, χρειάζεται ένα πλάνο, μια σχετική οργάνωση. Αυτό μας βοηθάει, κατά κάποιο τρόπο, να νιώθουμε ασφάλεια, να ξέρουμε πού βαδίζουμε. Στα ταξίδια, ως γνωστόν, συμβαίνει να μην πηγαίνουν όλα σύμφωνα με τα σχέδιά μας, δηλαδή, όπως τα ‘χουμε φανταστεί. Προκύπτουν κι απρόοπτα, εκείνα που συνηθίζουμε να τα χαρακτηρίζουμε «αναποδιές». Τότε αγχωνόμαστε, κατσουφιάζουμε, γεμίζουμε αρνητικές σκέψεις. Άλλοτε αυτό διαρκεί για λίγο, άλλοτε μας παίρνει περισσότερο χρόνο. Και, ξαφνικά, συμβαίνει κάτι πολύ όμορφο! Ξυπνά και βγαίνει στην επιφάνεια η έμφυτη αισιοδοξία που όλοι μας διαθέτουμε σε κάποιο βαθμό.

Μπορεί στην αρχή να δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε, ότι οι αναποδιές είναι πάντα προσωρινές, κι ότι τα πράγματα αλλάζουν και δε μένουν στάσιμα, ακριβώς όπως συμβαίνει και με την ενέργεια∙ δε χάνεται, απλά αλλάζει μορφή. Μας είναι ακόμη δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ικανοί να βρούμε τρόπο να διορθώσουμε κάποιο λάθος μας, να κάνουμε καλύτερες επιλογές, να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση, ακόμα και να δούμε το θετικό που προκύπτει από κάτι που πήγε φαινομενικά στραβά.

Πραγματικά, όμως, έχουμε τη δυνατότητα να ‘μαστε αισιόδοξοι και να χαμογελάσουμε! Να πιστέψουμε βαθιά μέσα μας ότι θα ζήσουμε καλύτερες μέρες και πιο όμορφες στιγμές στο ταξίδι αυτό της ζωής. Πολλές φορές, θα δούμε μπροστά μας να απλώνεται ένα χέρι πρόθυμο να μας κρατήσει σφιχτά, να στηριχτούμε και να σηκωθούμε, ώστε να πατήσουμε ξανά γερά στα πόδια μας, είτε από αγαπημένα μας πρόσωπα είτε κι από άγνωστα. Υπάρχουν, ωστόσο, και φορές, που όλο το παιχνίδι γίνεται μέσα μας. Μέσα στο μυαλό μας και στην ψυχή μας. Πρώτα εμείς χρειάζεται να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, στις επιθυμίες μας, στα όνειρά μας. Να σκεφτούμε θετικά. Να ‘μαστε αισιόδοξοι!

Για να δούμε, όμως, πόση δύναμη θέλει αυτό; Πόσο, τελικά, κοστίζει; Αρχικά, κοστίζει λίγο χρόνο. Λίγο χρόνο ώστε να βάλουμε μια άνω τελεία και να εξετάσουμε τι έχει συμβεί. Κοστίζει, ακόμη, να βρούμε τη δύναμη να αποδεχτούμε την όποια κατάσταση, να δούμε καθαρά. Κοστίζει να βρούμε τη δύναμη μέσα μας και να πούμε: «Μπορώ να τα καταφέρω!» και στη συνέχεια να το κάνουμε πράξη. Ίσως να μην υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν όλα τα όμορφα συναισθήματα που θα νιώσουμε αβίαστα μετά. Είναι μια σημαντική κατάκτηση. Αξίζει, πραγματικά, να τη ζήσουμε, όσες φορές χρειαστεί…

Στο ταξίδι αυτό της ζωής μας, θα συναντήσουμε κι ανθρώπους που ένα πρόσωπο αισιόδοξο μπορεί να το χαρακτηρίσουν υπερβολικό ή ακόμα κι ονειροπόλο. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει, να επιτρέψουμε να μας εμποδίσει, να βάλει φρένο στην αισιοδοξία που νιώθουμε. Οι άνθρωποι αυτοί δε μας κάνουν καλό, είναι μάλιστα αρνητική ενέργεια, κι επιλέγουμε συνειδητά να κρατήσουμε απόσταση, αφού δε μας ταιριάζουν. Ας το δούμε κι αυτό ως ένα εμπόδιο που ίσως συναντήσουμε, το οποίο όμως μπορούμε να ξεπεράσουμε!

Όπως όλα τα πράγματα –υλικά και μη– έχουν ένα κόστος, με την έννοια μια αξία σεβαστή, έτσι κι η αισιοδοξία. Η ζωή μας είναι, στα αλήθεια, ένα όμορφο ταξίδι.

Ας το απολαύσουμε, λοιπόν!