Το ποδήλατο είναι φιλοσοφία ζωής

Ο τρόπος ζωής μας προσαρμόζεται κι εξελίσσεται πάντα σύμφωνα με τις απαιτήσεις της καθημερινότητάς μας. Νέες τάσεις εμφανίζονται κατά καιρούς. Μία απ’ αυτές είναι κι η χρήση ποδηλάτου. Ίσως το ‘χουμε συνδυάσει στο μυαλό μας με βόλτα μικρών παιδιών, πλέον όμως έχει ενταχθεί στα μέσα μετακίνησης. Μάλιστα, κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στη χώρα μας τα τελευταία 15 χρόνια κι έχει αρχίσει ανοδικά να προτιμάται για τη μετακίνηση στα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά πιο ενεργά σε μικρότερες πόλεις. Υπάρχουν περιοχές, όπως το Μεσολόγγι, όπου το ποδήλατο χρησιμοποιείται εκτενώς και μάλιστα κατά πλειοψηφία από γυναίκες, όλων των ηλικιών. Σε αντίθεση με χώρες του εξωτερικού, όπως η Ολλανδία, που είναι διαδεδομένο ως μέσο εδώ και δεκαετίες.

Πότε, όμως, πρωτοεμφανίστηκε με τη σημερινή του μορφή; Γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα η κατασκευή του γίνεται πιο ασφαλής προς τους ποδηλάτες και το ίδιο πολύ δημοφιλές. Πλέον μπορούσαν να κάνουν ποδήλατο κι οι γυναίκες χωρίς τον φόβο πιθανού τραυματισμού. Αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι οι τότε φεμινίστριες το αποκαλούσαν «μηχανή της ελευθερίας». Έτσι, για πρώτη φορά στην ιστορία, οι γυναίκες απέκτησαν μεγάλη ευελιξία μετακίνησης και τη δυνατότητα να συμμετέχουν περισσότερο στα κοινά. Υπάρχουν, ωστόσο, εν έτει 2019, χώρες που απαγορεύουν την ποδηλασία στις γυναίκες, όπως το Ιράν. Ένα θέμα που ‘χει απασχολήσει αρκετά. Μάλιστα, στη Σαουδική Αραβία έχει γυριστεί κι η ταινία «Το απαγορευμένο ποδήλατο», η οποία απέσπασε πολλές διακρίσεις.

Για να δούμε τώρα τα οφέλη στους ανθρώπους που επιλέγουν τη μετακίνηση με ποδήλατο. Πρώτα απ’ όλα, είναι απίστευτη ευκαιρία για άσκηση, καθώς ο ελεύθερος χρόνος σπανίζει κι η επίσκεψη στο γυμναστήριο μπορεί να μοιάζει πολυτέλεια. Κάνοντας ποδήλατο, γυμνάζονται πολλές μυϊκές ομάδες, η αντοχή βελτιώνεται και το μυαλό ξελαμπικάρει. Με τον τρόπο αυτό, οι άνθρωποι κερδίζουν αυτόματα εισιτήριο για ευεξία αλλά και καλύτερη ποιότητα στην υγεία.

Φανταστείτε, λες και με κάθε πεταλιά, οι ενδορφίνες κι όλες οι καλές ορμόνες κατακλύζουν το σώμα, με αποτέλεσμα να μειώνεται το άγχος, που τόσο βασανίζει, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθημερινότητα όλων. Στη μείωση του άγχους συμβάλλει αισθητά κι η εξοικονόμηση χρόνου. Αγωνίες του τύπου «Πω, έχει μποτιλιάρισμα!» και «Πού θα βρω να παρκάρω;» αφήνονται στο σπίτι κι οι αποστάσεις γίνονται πιο γρήγορες.

Ας μην ξεχνάμε και την απίστευτη αίσθηση ελευθερίας που το ποδήλατο προσφέρει. Είναι ακόμη μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε ξανά στιγμές της παιδικής μας ηλικίας. Εκείνες τις φορές που κάναμε πετάλι με όλη μας τη δύναμη και μετά σταματούσαμε κι απολαμβάναμε την ταχύτητα που είχαμε αποκτήσει. Με το αεράκι να φυσάει στο πρόσωπό μας, βιώναμε την αδρεναλίνη σε κάθε μας κύτταρο. Θυμάστε; Οι δε τολμηροί άφηναν και τα χέρια απ’ το τιμόνι. Αυτό, βέβαια, δεν ενδείκνυται στις μεγάλες πόλεις με τα άπειρα αυτοκίνητα. Η ασφάλεια πάνω απ’ όλα.

Είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι η επιλογή του συγκεκριμένου μέσου χαρακτηρίζει μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής. Πέρα απ’ τα προσωπικά οφέλη για όποιον το χρησιμοποιεί και τη μείωση των εξόδων μετακίνησης στο ελάχιστο, το ποδήλατο αποτελεί το πιο οικολογικό μέσο, βάζοντας ο καθένας έτσι το λιθαράκι του στην προστασία της ατμόσφαιρας που οι ίδιοι αναπνέουμε.

Τι άλλο μπορούν να μας αποκαλύψουν οι δύο ρόδες για τον χαρακτήρα των ανθρώπων που τις προτιμούν; Είναι μάλλον δυναμικοί, απολαμβάνουν να ζουν τη στιγμή, επενδύουν στην υγεία τους και φροντίζουν τον εαυτό τους. Προσωπικότητες που τολμούν, που δε φοβούνται τον κόπο και δέχονται την πρόκληση της κάθε διαδρομής. Άνθρωποι προσγειωμένοι, δεν τους ενδιαφέρει να μοστράρουν ένα ακριβό αυτοκίνητο, γιατί απλά πιστεύουν στον εαυτό τους και στο υλικό της ψυχής τους, κι αυτό αρκεί για να τους προσέξουν.

Είναι αλήθεια πως με το ποδήλατο ερχόμαστε πιο κοντά στον εαυτό μας. Όσο χρόνο θα κάνουμε να διανύσουμε μια απόσταση, είμαστε εμείς κι οι σκέψεις μας, εμείς και τα συναισθήματά μας. Παράλληλα, είναι κι αυτό μια μορφή κοινωνικοποίησης, καθώς ερχόμαστε πιο κοντά και με άλλους ανθρώπους. Σίγουρα, θα ‘χετε πετύχει στον δρόμο ολόκληρες ομάδες ποδηλατών. Όλο και πιο συχνά διοργανώνονται ποδηλατοβόλτες, που όταν φτάνουν στο τέλος τους, η γλυκιά κούραση συνοδεύεται με γέλια, εύθυμη διάθεση, παγωτό και λουκουμάδες. Μέσα από αυτές τις βόλτες, γνωρίζουμε νέους ανθρώπους, αναπτύσσονται φιλίες, μοιραζόμαστε όμορφες εμπειρίες.

Τελικά, το όχημα των παιδικών μας χρόνων μπορεί να μας συντροφεύει και στην ενήλικη ζωή, προσφέροντάς μας πολλά. Μήπως ήρθε η ώρα να το βγάλουμε απ’ την αποθήκη; Ας του δώσουμε μια ευκαιρία! Τι λέτε;