Γέφυρες συναντάμε σχεδόν στα περισσότερα ταξίδια μας: γέφυρες σε μικρά ή μεγάλα ποτάμια, γέφυρες σιδερένιες, γέφυρες μαρμάρινες, πετρόκτιστες ή ξύλινες. Συναντάμε όμως και γέφυρες….φορτωμένες με λουκέτα αγάπης! Γέφυρες σε όλο τον κόσμο με κάγκελα γεμάτα κλειδωμένα λουκέτα πάνω στα οποία είναι γραμμένα τα ονόματα των δύο ερωτευμένων. Μία είναι η ευχή: αυτός ο έρωτας να κρατήσει για πάντα! Αυτή είναι η δημοφιλής τάση που λατρεύουν οι ερωτευμένοι σε όλο τον κόσμο! Κατ’επέκταση αυτή την τάση τη συναντάμε τελευταία και σε κάποιες πόλεις της Ελλάδας!

Η παλιά γέφυρα της Χαλκίδας, ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα σημεία της πόλης, έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε ένα σύμβολο αγάπης για πολλά ζευγάρια. Με την πλούσια ιστορία και την εντυπωσιακή θέα της, η γέφυρα αποτέλεσε το ιδανικό σκηνικό για να αναδείξουν τα ζευγάρια τα συναισθήματά τους με έναν ιδιαίτερο τρόπο: τοποθετώντας λουκέτα στα κάγκελα της γέφυρας.

Η παράδοση των λουκέτων που τοποθετούν τα ζευγάρια σε γέφυρες διαδόθηκε έντονα στο εξωτερικό από τη Σερβία, την Ιταλία και τη Γαλλία, ενώ στη συνέχεια επεκτάθηκε σε πολλές πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής. Το λουκέτο συμβολίζει την αέναη και ανθεκτική αγάπη, καθώς το ζευγάρι το κλειδώνει στη γέφυρα και πετά το κλειδί στο νερό, διαβεβαιώνοντας πως η σχέση τους θα παραμείνει για πάντα δυνατή και ακλόνητη. Λένε ότι η ιστορία των κλειδαριών αγάπης έγινε ακόμη πιο δημοφιλής από την (και κάποτε φορτωμένη από λουκέτα) Γέφυρα Pont Des Arts, στο ρομαντικό Παρίσι.
Η ιστορία όμως πραγματικά ξεκινάει στη Σερβία πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν η Νάντια ερωτεύτηκε έναν αξιωματικό, τον Ρέζλα. Το ζευγάρι έδινε ραντεβού κάθε φορά σε μια συγκεκριμένη γέφυρα προκειμένου να περάσουν λίγο χρόνο μαζί. Οι εξελίξεις έτρεχαν και ο Ρέζλα έπρεπε να φύγει για τον πόλεμο. Έτσι αποφάσισαν να αρραβωνιαστούν. Εκείνος όμως έφυγε για το μέτωπο και η κοπέλα έμεινε μόνη. Το παλικάρι βρέθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Κέρκυρα, όπου ερωτεύτηκε παράφορα μια άλλη γυναίκα. Η Νάντια στο άκουσμα αυτής της είδησης δεν άντεξε, αρρώστησε βαριά και μετά από λίγο καιρό πέθανε.

Από τότε οι κοπέλες για να ξορκίσουν το κακό έγραφαν το όνομα τους και του αγαπημένου τους σε ένα λουκέτο που το κρεμούσαν στην ίδια γέφυρα που η Νάντια συναντούσε τον Ρέζλα. Το κλείδωναν και πετούσαν το κλειδί στο ποτάμι. Έτσι η αγάπη κλείδωνε για πάντα!…

Στη Χαλκίδα λοιπόν, τα ζευγάρια άρχισαν να ακολουθούν αυτή την παράδοση, τοποθετώντας λουκέτα στη διάσημη παλιά γέφυρα που ενώνει το κέντρο της πόλης με τη Νότια Εύβοια. Η γέφυρα, με την επιβλητική της εμφάνιση και την ιστορία που φέρει στον πορθμό του Ευρίπου, έχει μετατραπεί σε σημείο συνάντησης για ρομαντικούς και ερωτευμένους ανθρώπους, οι οποίοι επιλέγουν αυτό το μέρος για να εκφράσουν την αγάπη τους.

Ωστόσο, τα λουκέτα, παρά το ρομαντικό τους χαρακτήρα, έχουν προκαλέσει και ανησυχία παγκοσμίως. Η συνεχιζόμενη τοποθέτηση λουκέτων στη γέφυρα μπορεί να έχει αρνητική επίπτωση στην υφή και την ασφάλεια της κατασκευής της γέφυρας, καθώς το βάρος τους, σε συνδυασμό με την έκθεση στις καιρικές συνθήκες, ενδέχεται να προκαλέσει φθορές. Οι αρχές έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με την ένταση της διάβρωσης των μεταλλικών στοιχείων και την αισθητική αλλοίωση της γέφυρας.

Πολλοί πιστεύουν πως θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ειδικοί χώροι ή πίνακες για την τοποθέτηση των λουκέτων. Παρά τις αντιδράσεις, το φαινόμενο των λουκέτων φαίνεται πως δεν πρόκειται να μειωθεί σύντομα, καθώς συνεχώς όλο και περισσότερα ζευγάρια επιλέγουν τη γέφυρα για να δηλώσουν την αιώνια αγάπη τους.

Τα λουκέτα στην παλιά γέφυρα της Χαλκίδας παραμένουν ένα σύμβολο αγάπης και αφοσίωσης, μια κίνηση που συνεχώς προσελκύει ζευγάρια από διάφορες περιοχές. Η παράδοση αυτή φαίνεται να συνεχίζει να έχει τη δική της αξία για τους ερωτευμένους που αναζητούν έναν μοναδικό τρόπο για να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους καθώς όλα αλλάζουν αέναα, όπως η ορμή των “τρελών” νερών κάτω από την γέφυρα. Αναντίρρητα, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθεί αυτή η παράδοση και αν θα βρεθούν λύσεις για να προστατευτεί η γέφυρα και η ιστορική της σημασία, ενώ ταυτόχρονα θα επιτρέπεται η συνέχιση αυτής της ρομαντικής πρακτικής και κίνησης, όπως ξεκίνησε ανά τους αιώνες. Εσύ τι πιστεύεις; Μπορούμε άραγε να “κλειδώσουμε” την αγάπη με ένα λουκέτο συμβολικά;

Συντάκτης: Δήμητρα Τανού
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη