10 λόγοι που ενώ σε γουστάρει δεν κάνει κίνηση

«Εγώ ένα ξέρω· όποιος σε θέλει κάνει κίνηση, όποιος δεν κάνει πολύ απλά δε σε γουστάρει, τέλος.»

Κυνικό μου πλάσμα· σαν να είδα το ένα σου φρύδι σου να παίρνει ανοδική φορά. Αν όντως ίσχυε το παραπάνω, το άρθρο θα έπρεπε να τελείωνε εδώ. Άσπρο ή μαύρο. Μέρα ή νύχτα. Ζάχαρη ή αλάτι. Αν η ανθρώπινη φύση ήταν τόσο ξεκάθαρα απλή, η ζωή όλων μας θα ήταν πολύ πιο όμορφη, θα συμφωνήσω μαζί σου. Αν όμως, έστω μια φορά στη ζωή σου έχεις υπομείνει μια δουλειά που δεν σου αρέσει, ακριβώς επειδή τη χρειαζόσουν, αν έχεις φάει φαγητό που σιχαίνεσαι επειδή, τι να κάνεις, αυτό είχατε για μεσημεριανό, αν έχεις ποτέ σου πέσει θύμα των συνθηκών σε οποιαδήποτε κατάσταση, τότε είναι ηθική σου υποχρέωση να μην είσαι τόσο απόλυτος, άλλωστε οι ακρότητες δε βγαίνουν σχεδόν ποτέ σε καλό.

Βέβαια, αν δούμε το θέμα από την άλλη πλευρά λίγο πριν μπούμε στο ζουμί, αν δεχτούμε ως αξίωμα το γεγονός ότι θέλεις κι εσύ το άτομο εκείνο που σε θέλει αλλά δεν κάνει κίνηση, τότε γιατί δεν κάνεις εσύ τη ρημάδα την κίνηση που λέγαμε για να τελειώνουμε; Πολλές δικαιολογίες μπορείς να μου βρεις, φαντάζομαι, όχι όμως ότι δεν θέλεις τον άλλον. Πού θέλω να καταλήξω; Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος, ενώ σε θέλει, δεν κάνει κίνηση. Πέρα από τον προφανή, ότι δε σε θέλει αρκετά δηλαδή. Προσωπικά, μέτρησα στο μυαλό μου τουλάχιστον δέκα και σου τους παραθέτω έναν προς έναν.

Σε θέλει, αλλά:

1. Έχει ήδη σχέση.

Μη βιαστείς να πεις πως αποκλείεται, για κανέναν άνθρωπο δεν μπορείς να ξέρεις τα πάντα, τουλάχιστον στην αρχή. Από τη στιγμή που υπάρχουν παντρεμένοι με παιδιά που έχουν καταφέρει να έχουν δύο οικογένειες ταυτόχρονα, χωρίς να πάρει χαμπάρι η μία την ύπαρξη της άλλης για χρόνια, ποιος σου είπε πως είναι δύσκολο να έχει κάποιος μια απλή σχέση, εξ’ αποστάσεως ή όχι, και να παριστάνει ταυτόχρονα το single κελεπούρι σε ανυποψίαστους περαστικούς; Πάλι καλά που δεν κάνει κίνηση να λες, εκτός αν έχεις όρεξη για μπλεξίματα.

2. Σχέση vs. ελευθερία, το αιώνιο δίπολο! 

Η ελευθερία για τον συγκεκριμένο άνθρωπο μετράει πιο πολύ. Κάποιοι απολαμβάνουν μεν το παιχνίδι, αλλά δε σηκώνει το πετσί τους τη δέσμευση. Σε θέλει δηλαδή, αλλά νιώθει περισσότερη ευτυχία στη μοναξιά καθώς οι σχέσεις είναι σύνθετες, θέλουν δουλειά, είναι κουραστικές και δεν αρέσει σε όλους να ιδρώνουν τη φανέλα. Δεν ξέρω αν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, βασικά δεν είναι καν δουλειά σου, ξέρω μόνο ότι δεν είναι κακό να μη γουστάρεις τις σχέσεις, κακό είναι να μην το παραδέχεσαι και να ταλαιπωρείς τον κόσμο.

3. Φοβάται. 

Είναι άλλο να μη γουστάρεις τη δέσμευση κι άλλο να τη φοβάσαι. Υπάρχουν άνθρωποι που είτε δεν έχουν κάνει ποτέ σχέση στη ζωή τους, άρα φοβούνται την εγγύτητα όπως φοβάται ο καθένας μας οτιδήποτε άγνωστο, υπάρχουν κι εκείνοι που νιώθουν πως αν δεθούν με κάποιον, θα πρέπει να σπάσουν το προσωπείο του γαμάτου που με τόσο κόπο έχτισαν και να εκτεθούν, παρέα με όλες τις αδυναμίες που με τόση μαεστρία έκρυβαν, οπότε και κολλάνε να πάνε την κατάσταση ένα βήμα παραπέρα καθαρά για θέματα προσωπικής (αν)ασφάλειας.

4. Θέλει και πέντε-έξι ακόμη.

Σκληρό, αλλά δε σου υποσχέθηκα πως θα σου αρέσουν όλα εκείνα που θα ακούσεις. Ας υποθέσουμε ότι έχεις μπροστά σου δύο πουλόβερ. Φαντάζομαι εύκολα θα διάλεγες ένα από τα δύο. Θα διάλεγες όμως το ίδιο εύκολα αν είχες μπροστά σου δεκαπέντε επιλογές αντί για δύο; Ζούμε σε μια επιφανειακή εποχή υπερπροσφοράς κι, ως γνωστόν, όσες περισσότερες επιλογές έχει κανείς διαθέσιμες, τόσο πιο δύσκολο είναι να πάρει μια απόφαση, κι εσύ, στην παρούσα φάση παίζεις το ρόλο ενός από τα δεκαπέντε πουλόβερ. Σε θέλει όμως, αυτό ας μην το ξεχνάμε. Μόνο που δε θέλει μόνο εσένα.

5. Βασανίζεται από κάποια παλιά ιστορία.

Κλασικά κι αγαπημένα· σχέσεις που έληξαν άδοξα, πόνοι που δεν ξεπεράστηκαν, φόβοι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, αν κάποιος έχει ζήσει έναν έρωτα που του έχει γδάρει την ψυχή, δύσκολα παίρνει το ρίσκο να δώσει σε κάποιον άλλον άνθρωπο τη δύναμη να τον ξανακαταστρέψει. Άσε που μπορεί να υπάρχουν ακόμα περιστασιακά πισωγυρίσματα στην παλιά ιστορία, οπότε, ακόμα κι αν παίζει κάτι μαζί σου, μπορεί να μη θέλει να προχωρήσετε μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο με την παρελθούσα σχέση του. Σχεδόν τίμιο.

6. Βλέπει ότι δεν ταιριάζετε.

Αν ο άλλος βλέπει ότι δεν ταιριάζετε, τότε γιατί να κάνει κίνηση για κάτι παραπάνω; «Πού το ξέρει;» θα με ρωτήσεις. Δεν το ξέρει, το διαισθάνεται. Μετράει τα σημάδια. Μπορεί να είσαι πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, να γουστάρει το μεταξύ σας λεκτικό πινγκ-πονγκ αλλά μέχρι εκεί. Μπορεί κάτι στον χαρακτήρα σου ή στην εμφάνισή σου να μην του κολλάει. Μπορεί απλώς να ξέρει πως είναι ο ίδιος ο προβληματικός της υπόθεσης και να μη θέλει να χαλάσετε τις καρδιές σας. Όπως κι αν έχει, θέλει να γλιτώσει και τους δυο σας από περιττή ταλαιπωρία, ακόμα κι αν θα ήθελε να ήταν τα πράγματα διαφορετικά. Τουλάχιστον δε θέλει να σε αλλάξει, κάτι είναι κι αυτό.

7. Το αφήνει για μετά.

Ίσως ο άλλος έχει εκκρεμότητες να τρέχουν που εσύ αγνοείς. Μπορεί ο άνθρωπος που σ’ ενδιαφέρει να θέλει, πριν κάνει κίνηση για το οτιδήποτε παραπάνω, να λύσει θέματα που του δημιουργούν άγχος, όπως το να βρει δουλειά, να δώσει πανελλήνιες χωρίς περισπασμούς, να πάρει πτυχίο, να ολοκληρώσει το φανταρικό του, να βρει σπίτι, τι να σου πω τώρα, πολλά μπορεί. Δεν είναι πάντα ούτε οι σχέσεις, ούτε το ερωτικό κομμάτι στην κορυφή των ανθρώπινων προτεραιοτήτων. Κακό timing με λίγα λόγια, αν έχεις υπομονή καλώς, αν όχι, ακόμα καλύτερα.

8. Δεν αντέχει την απόρριψη.

Μπορεί να έχεις ύφος φράου Χέλγκα, οπότε να θεωρεί πολύ δύσκολο να σε πλησιάσει. Μπορεί να έχει ήδη φάει από του λόγου σου ένα-δύο άκυρα στο παρελθόν και να θεωρεί πως δεν έχει αλλάξει κάτι μέχρι σήμερα. Μπορεί να νομίζει πως δεν ενδιαφέρεσαι ή απλώς να μην ξέρει πώς στο καλό να την κάνει τη συγκεκριμένη κίνηση, είτε λόγω απειρίας, είτε λόγω συστολής. Δεν είναι κατακριτέο, μάθαμε τώρα όλοι στην ωμότητα! Έχει και η ανασφάλεια τη χάρη της στον έρωτα, εγώ τουλάχιστον πάντα την έβρισκα γοητευτική.

9. Περιμένει να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα.

Θα μπορούσε να είναι λόγω της προαναφερθείσας συστολής, θα μπορούσε όμως να είναι και λόγω υπερβολικής αυτοπεποίθησης ή, ακόμα χειρότερα, εγωισμού. «Γιατί να ρίξω τα μούτρα μου, αν με θες να κάνεις κίνηση εσύ».  Δεν μου αρέσει πολύ σαν λόγος να μην κάνει κανείς την πρώτη κίνηση, αλλά ίσως είναι και το συχνότερο φαινόμενο από όλα. Σε θέλω, δηλαδή, αλλά θέλω να με θέλεις περισσότερο εσύ. Θα το κατέκρινα ως ακραία κωλοπαιδίστικο, αλλά το έχω κάνει αμέτρητες φορές οπότε λέω να σκάσω και να σταματήσω το θέμα κάπου εδώ.

10. Θέλει το κατάλληλο σπρώξιμο.

Δεν είναι όλοι γεννημένοι κατακτητές, ας το πάρουμε απόφαση. Κάποιοι είναι δειλοί, κάποιοι λίγο πιο ντροπαλοί απ’ όσο πρέπει και κάποιοι απλά περιμένουν την κατάλληλη ώθηση ώστε να διεκδικήσουν αυτά που θέλουν. Η ώθηση αυτή μπορεί να έχει τη μορφή οιωνού από τον ίδιο το Θεό (wtf?), να είναι μια αφορμή που θα ερμηνευτεί ως πράσινο φως από εσένα ή απλά μια συμβουλή από ένα φίλο, μια επιβεβαίωση από κάποιον ότι ταιριάζετε ή, στη χειρότερη περίπτωση, ένα πατ-πατ στην πλάτη, τύπου «ακόμα κι αν παιχτεί μαλακία, εγώ είμαι εδώ για εσένα» από το κολλητάρι.  Πολύ απλό για να το αντέξει κανείς σαν δικαιολογία, άλλο τόσο ανθρώπινο όμως.

Πού καταλήγουμε; Ότι στη ζωή υπάρχει και το γκρι, όχι μόνο το άσπρο και το μαύρο. Ότι μπορεί να σε θέλει κάποιος αλλά να είναι ταυτόχρονα κι άνθρωπος, και να φοβάται, και να ντρέπεται σαν πεντάχρονο ή ακόμα και να μη σε θέλει κι εντελώς πολύ. Δεν είναι κακό. Κακό είναι να βαφτίζεις έναν άνθρωπο «κότα» ή οτιδήποτε άλλο κατεβάσει το κεφάλι σου, ειδικά όταν κι εσύ φέρεσαι κάπως παρόμοια. Σε θέλει ή δε σε θέλει λοιπόν; Γιατί δε ρωτάς, τώρα που το σκέφτομαι, να γλιτώσεις κι από το πονοκεφάλιασμα;