Δεν μπορούν να σε κοιτάξουν στα μάτια αν κρύβουν ένα ψέμα ή έναν έρωτα

Λένε πως η ανθρώπινη ομορφιά κρύβεται ολόκληρη στα μάτια· πως το σώμα αλλάζει, το δέρμα χαλαρώνει, το πρόσωπο ρυτιδιάζει, μα εκείνα μένουν πάντα ίδια, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Έχουν γραφτεί γι’ αυτά τραγούδια σπαραξικάρδια, μα κι ύμνοι στον έρωτα.Οι διεσταλμένες κόρες τους έχουν προδώσει πάθη κι έχουν εκφράσει χιλιάδες συναισθήματα με ή χωρίς τη θέληση των κατόχων τους, σε ένα μόνο δεν κατάφεραν ποτέ να γίνουν σύμμαχοι, στο κρύψιμο της αλήθειας.

Η φυσιολογία τους μου είναι άγνωστη, οπότε δεν μπορώ να σου εξηγήσω επιστημονικά πώς στο καλό συνδέονται με τον εγκέφαλό μας· αυτό που ξέρω και ξέρεις όμως είναι πως τα ρημάδια είναι τόσο άρρηκτα ενωμένα με τον συναισθηματικό μας κόσμο που είναι σχεδόν αδύνατο να τα κουλαντρίσουμε όταν εκείνα αποφασίσουν να κάνουν τα δικά τους, aka να αποκαλύψουν πώς νιώθουμε τη λάθος στιγμή, στους λάθος ανθρώπους και να μας κάνουν ρεντίκολο.

Δεν μπορεί κανένας, λοιπόν, να τα εμποδίσει να δακρύσουν όταν πνίγεσαι από χαρά, λύπη, παράπονο ή νεύρα, δε δύναται κανείς να τα κάνει να μην κοιτάξουν παγωμένα ή απορημένα, δεν υπάρχει άνθρωπος που να ‘χει τη δύναμη να κρύψει τη λάμψη τους μπροστά στα πράγματα ή τους ανθρώπους που αγαπάει, δεν είναι κανείς αρκετά μάστορας ώστε να τα τιθασεύσει, να τα κάνει να μην κρύβουν τη μεταμέλεια όλου του κόσμου όταν έρθουν έτσι οι καταστάσεις.

Αδύναμοι, λοιπόν, όπως είναι οι άνθρωποι μπροστά στη φούρια τους, ανίκανοι να τα φέρουν βόλτα, όταν τα βρούνε σκούρα δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο απ’ το να τα αποστρέψουν. Άλλωστε είναι γνωστό πως οι άνθρωποι που δεν μπορούν να σε κοιτάξουν στα μάτια ή σου κρύβουν ένα κατάφωρο ψέμα, ή έναν μεγάλο έρωτα και σίγουρα κάπως θα σου τα έχει φέρει η ζωή μέχρι σήμερα που θα το έχεις διαπιστώσει κι εσύ από προσωπική εμπειρία.

Αποστρέφουν, θα μου πεις, το βλέμμα μόνο όσοι δεν έχουν πάρει το ψέμα εργολαβία και θα ‘χεις δίκιο, καθώς ανάμεσά μας υπάρχουν και παίκτες επαγγελματικού επιπέδου οι οποίοι μια χαρά σε κοιτάζουν στα μάτια, ψεύδονται-δεν ψεύδονται, πρόβλημα μηδέν. Ξέρεις, πρέπει να έχεις μέσα σου λίγη μπέσα, κάποιο φιλότιμο κι αυτό που ελληνιστί ονομάζουμε «τσίπα» για να μην μπορείς να κοιτάξεις τον άλλο στα μάτια όταν πας να τον γελάσεις, οπότε παρ’ το για καλό σημάδι, αν θες τη γνώμη μου κι ας μοιάζει κομματάκι οξύμωρο. Μόνο οι καλοί άνθρωποι νιώθουν τύψεις ή ενοχές, αυτό είναι αυταπόδεικτο, όπως κι αν τα έφεραν οι περιστάσεις για να φτάσουν στο σημείο να σε ξεγελάσουν, είτε αυτό προέκυψε από απλή κουτοπονηριά είτε από εξευτελιστική δειλία.

Γυρνάνε το βλέμμα απ’ την άλλη όμως κι εκείνοι που κρύβουν κάποιον έρωτα, μα αυτούς δεν ξέρω αν πρέπει να τους βάλω σε λίγο καλύτερη μοίρα απ’ τους προαναφερθέντες ή απλά να τους θεωρήσω πιο κρίμα από όλους. Δε σε κοιτάζουν στα μάτια, λοιπόν, εκείνοι που σε αγαπάνε ακόμα, αλλά η περηφάνια τους δεν τους επιτρέπει να σου το δείξουν, γιατί ως γνωστόν όταν λες στον άλλον πως δεν τον ξεπέρασες ποτέ, πέφτει ο κώλ@ς σου, όλοι εκείνοι που ερωτεύτηκαν, αλλά τους γέλασαν οι προσδοκίες τους οπότε αποχώρησαν με συνοπτικές διαδικασίες, μην τύχει κι ιδρώσουν λίγο τη φανέλα, όσοι τέλος πάντων βαφτίζουν τον εγωισμό τους αξιοπρέπεια και πορεύονται αγκαζέ του αντί να τον πατάνε κάτω και να βουτάνε σ’ εκείνα που προστάζει η ψυχή τους στην προσπάθειά τους να βρουν την ευτυχία.

Όπως και να ‘χει, κανένα δεν μπορείς να κάνεις ζάφτι πέρα απ’ τον εαυτό σου. Για τον λόγο αυτό, εσύ φρόντιζε να ζεις έτσι τη ζωή σου ώστε να μην έχεις άλλη επιλογή πέρα απ’ το να κοιτάς τον άλλο στα μάτια. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα πεις σκληρές αλήθειες, πως θα χάσεις φίλους, πως θα κάνεις τα πράγματα περισσότερο περίπλοκα απ’ όσο είναι. Γιατί με την ίδια λογική μπορεί να κερδίσεις άτομα στη ζωή σου που δε φοβούνται την ειλικρίνεια, ν’ αποκτήσεις σχέσεις που δεν είναι αποτέλεσμα αξιοθρήνητων συμβιβασμών και να έχεις να υπερηφανεύεσαι πως ακόμα κι αν στην τελική υπήρξες κωλόπαιδο, κότα δε στάθηκες ούτε γι’ αστείο.

Δεν το λες και λίγο.