Είναι δύσκολο να ακολουθείς τα όνειρά σου, είναι τραγωδία να μην το κάνεις

Ωραία λοιπόν, σε έπεισαν κι εσένα· πως είσαι πολύ μικρός για να ονειρεύεσαι μεγάλα πράγματα, πως είσαι πολύ μεγάλος για να φαντάζεσαι νέες αρχές, πως είσαι πολύ χοντρός, πως είσαι πολύ αδύνατος, πως δεν είσαι σαν το κορίτσι του περιοδικού, πως δεν υπάρχει αληθινή αγάπη, πως δεν έχεις δικαίωμα να χαίρεσαι όσο υπάρχει κόσμος που πονάει, πως οι ενθουσιασμοί σου για το οτιδήποτε θα σου βγουν ξινοί, πως τίποτα δεν κρατάει για πάντα, πως το ένα, πως το άλλο, πως, πως και πως.

Κι εσύ τι έκανες; Σε πήρε η μίρλα τους παραμάζωμα και σου μηδένισε τις ελπίδες ή έκλεισες τα αυτιά σου like a boss κι άρχισες να τραγουδάς δυνατά για να μην τους ακούς; Ελπίζω να έκανες το δεύτερο, αλλιώς πάρε την γκρίνια που σου φορτώσανε και κάνε λίγο πιο ‘κει γιατί το συννεφάκι που έχεις πάνω απ’ το κεφάλι πιάνει χώρο και μας κρύβει τον ήλιο. Ξέρεις, είναι βάσανο να κρατάς τις μπογιές σε έναν κόσμο που γουστάρει τη μονοχρωμία, οπότε μη μας το κάνεις πιο δύσκολο, αρκετό βάρος κουβαλάμε και, ξέρεις, είμαστε λίγοι.

Επειδή ζούμε στην εποχή που το όνειρο θεωρείται πολυτέλεια κι οι άνθρωποι που τολμάνε να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους για να φτιάχνουν θετικά σενάρια και να επιδιώκουν αλλαγές χαρακτηρίζονται αιθεροβάμονες, εκτός τόπου και χρόνου, απροσάρμοστοι και λεπροί. Τι είπες; Θα γίνεις γιατρός; Ο τάδε έχει έναν φίλο που τελείωσε Ιατρική και τώρα δουλεύει σερβιτόρος. Θα πάρεις αυτοκίνητο; Τώρα; Ξέρεις πόσο πήγαν τα τέλη κυκλοφορίας; Χαίρεσαι που χιόνισε; Πως είσαι τόσο αναίσθητος αφού υπάρχουν άστεγοι;

Η δυσκοιλιότητά τους δεν έχει τελειωμό. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν αλλεργία στην ευτυχία, έχουν ψυχές που λογαριάζουν μόνο με αριθμούς κι έχουν βαλθεί να σε πείσουν πως είσαι ελαττωματικός που δεν είσαι σαν αυτούς. Μα πίσω από όλο αυτό που σου ξερνάν, ένα πράγμα κρύβεται· ο φόβος τους ότι θα τα καταφέρεις. Γιατί αν τα καταφέρεις θα τους τρίψεις στα μούτρα εκείνο που φοβούνται: πως εκείνοι απέτυχαν, πως ακόμα γίνονται θαύματα, πως υπάρχει κόσμος που δε χαμογελάει με το στόμα μα με τα μάτια κι αυτό δε θα το άντεχαν, να ξέρεις.

Αρκεί να παρατηρήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο, έτσι άσχημος που είναι μέσα στους περιορισμούς του, για ν’ αποφασίσεις πως δε θέλεις να καταντήσεις σαν αυτόν. Δεν έχει σημασία αν το όνειρό σου είναι να ενσαρκώσεις την Ηλέκτρα στην Επίδαυρο, να περάσεις ένα ολόκληρο καλοκαίρι ψαρεύοντας στη Γαύδο, να βρεις θεραπεία για την τριχόπτωση ή απλά να κατακτήσεις το Μαράκι που έχει 800 like στη φωτογραφία προφίλ της. Σημασία έχει να καταλάβεις πως τα μαγικά συμβαίνουν όταν δεν τα παρατάς· πως η ζωή έχει έρωτα με τις κωλοπετσωμένες καρδιές που δε δέχονται τις συμπαντικές σφαλιάρες σαν απάντηση και προσπαθούν πάντα «για μια τελευταία φορά».

Καν’ το λοιπόν, μην την κοιτάς άλλο τη γραμμή των ορίων σου, πάτα την να δούμε λίγο τι θα γίνει. Ξέρεις, τα πράγματα για τα οποία σκουντάει η ψυχούλα σου δεν είναι τυχαία, είναι το κάλεσμά σου, οπότε κάνε ό,τι στο διάολο περνάει απ’ το χέρι σου για να φτάσεις ένα βήμα πιο κοντά σ’ αυτό που σε κρατάει ξάγρυπνο.  Επειδή αν δεν ακολουθήσεις το συγκεκριμένο κάλεσμα, το τίμημα θα είναι σκληρό. Πώς θα περάσει μια ολόκληρη ζωή κατά την οποία θα αναρωτιέσαι διαρκώς «τι θα γινότανε αν», μου λες;

Οπότε καν’ το. Μη σχεδιάζεις διαρκώς το μέλλον, μην είσαι πάντα ασφαλής, μη νοιάζεσαι αν θ’ απογοητεύσεις κάποιον που δεν είναι εσύ. Επειδή ξέρεις κάτι; O κόσμος θα πει έτσι κι αλλιώς και ποτέ δε θα αρέσεις σε όλους, οπότε πού είναι το πρόβλημα; Η ζημιά σε ωριμάζει, όχι η ηλικία, γι’ αυτό μη δίνεις λογαριασμό σε κανέναν και δείξε τους τι δεν μπορούν να κάνουν.

Μόνο μη γίνεις σαν τους πολλούς, επειδή οι πολλοί δεν κατάφεραν ποτέ κάτι άλλο πέρα απ’ το να ακολουθούν ζωές προδιαγεγραμμένες απ’ τον μπαμπά και τη μαμά τους. Οι πολλοί είναι παγιδευμένοι σε ξένα όνειρα, όνειρα που σαν ηλίθιοι κατέληξαν με τα χρόνια να λογίζουν για δικά τους.

Ξέρεις, κανείς μας δε νομίζω πως είναι ποτέ του έτοιμος μπροστά σε αυτά που λαχταράει, όπως κανείς δεν είναι έτοιμος να κάνει ελεύθερη πτώση από αεροπλάνο, κι ας ανέβηκε εκεί πάνω με τη θέλησή του. Όταν όμως ένας σκοπός σου δίνει ζωή με τον τρόπο που καίει τα μέσα σου, νομίζω αξίζει να πάρεις το ρίσκο. Άλλωστε, σε έναν κόσμο που κάποτε ο Walt Disney απολύθηκε απ’ την εφημερίδα που δούλευε λόγω «έλλειψης φαντασίας», που ο Michael Jordan απορρίφθηκε απ’ τη σχολική ομάδα μπάσκετ επειδή κατά τον προπονητή του «δεν είχε ταλέντο» και που η ιστορία του Harry Potter πετάχτηκε στα σκουπίδια από δώδεκα εκδοτικούς οίκους ως «μη εμπορική», ποιος άνθρωπος είναι ικανός να σε σταματήσει απ’ το να κυνηγήσεις τα όνειρά σου πέρα από εσένα;