Θυμώνουν κι εξαφανίζονται

Στις ανθρώπινες σχέσεις –ερωτικές, οικογενειακές ή φιλικές– υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων, οι εγωιστές κι οι μη. Απ’ τη μια δηλαδή είναι όλοι εκείνοι που όταν τα πράγματα δεν παίρνουν την τροπή που θέλουν, θυμώνουν, φωνάζουν, εξαφανίζονται κι απ’ την άλλη, όλοι εκείνοι που τους ανέχονται. Ναι, πάντα κάπως έτσι πάει, αφενός επειδή αν είναι κι οι δύο εγωιστές η σχέση είναι αδύνατον να υπάρξει κι αφετέρου επειδή αν ήταν κι οι δύο διαλλακτικοί κι αλτρουιστές θα ζούσανε στο μικρό σπίτι στο λιβάδι και δε θα μας έδιναν τροφή για σκέψη και συζήτηση.

Μπορεί να είναι η μαμά σου, που της είπες μια κουβέντα παραπάνω και το έφερε περισσότερο βαρέως απ’ όσο έπρεπε. Μπορεί να είναι η σχέση σου, που έχει λίγα καπρίτσια παραπάνω κι αρέσκεται να σου βγάζει την ψυχή. Ίσως, απ’ την άλλη, να είναι κάποιος φίλος σου που απλά δε χόρεψες στους ρυθμούς που βαρούσε το ντέφι του κι εκνευρίστηκε, αποφασίζοντας να σου δώσει ένα μάθημα, ή η αδερφή σου που είναι η κακομαθημένη της οικογένειας και συνηθίζει να φέρεται όπως η Μαρία Αντουανέτα στους υπηκόους της.

Ποια είναι, λοιπόν, η κοινή συνισταμένη όλων των προαναφερθέντων ατόμων; Όταν θυμώνουν δε διαφωνούν όπως όλοι οι (φυσιολογικοί) άνθρωποι μέχρι να λύσουν το πρόβλημά τους, μα προτιμούν να κοπανάνε την πόρτα πίσω τους και να εξαφανίζονται, μην απαντώντας σε μηνύματα και κλήσεις μέχρι οι ίδιοι να θεωρήσουν πως σε τιμώρησαν αρκετά και να σου κάνουν τη χάρη να σου ξαναμιλήσουν.

Μπορεί κάποιες φορές να έχουν και δίκιο, δε λέω· μπορεί όντως να αδικήθηκαν, να ένιωσαν υποτιμημένοι από κάποια συμπεριφορά σου, να φεύγουν τέλος πάντων επειδή δε θέλουν να κλάψουν μπροστά στον άνθρωπο που τους πείραξε, να τον βρίσουν ή να του σπάσουν τα μούτρα. Το κάνω κι εγώ εδώ και πολλά χρόνια και τα έχω καταφέρει πολύ καλά μπορώ να πω με τη διατήρηση του λευκού μου ποινικού μητρώου.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων όμως, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι θιγμένοι ή ευέξαπτοι, είναι απλώς εγωιστές. Θέλουν να τυραννάνε εκείνους που τόλμησαν να τους πάνε κόντρα, να τους ζορίσουν, να τους κάνουν να ασχοληθούν μαζί τους μέχρι σαδιστικά να διαπιστώσουν πόση δύναμη έχουν πάνω τους και να τους δώσουν ένα μάθημα, όποιο κι αν είναι αυτό. Γενικά, επιθυμούν να γίνεται το δικό τους με κάθε δυνατό τρόπο, καταφέρνοντας τις περισσότερες φορές να επιβεβαιώνουν την παντοδυναμία τους σε βάρος όλων.

Ναι, η συμπεριφορά τους όσο κι αν κλονίζει τα νεύρα του περίγυρού τους, σχεδόν πάντα έχει αποτελέσματα· εκείνοι σιγουρεύονται για το ενδιαφέρον, την αγάπη και την αφοσίωση των ανθρώπων τους κι εκείνοι που τόλμησαν να τους πάνε κόντρα παίρνουν το μάθημά τους για την επόμενη φορά που θα περάσει απ’ το μικρό τους μυαλό να δείξουν ανυπακοή στη βασιλεία.

Αν ανήκεις στην άλλη πλευρά της τραμπάλας, σε εκείνους που θέλουν να βρουν το δίκιο τους, αλλά δεν μπορούν, καθώς οι έτεροι γαλαζοαίματοι της υπόθεσης αρνούνται να απαντήσουν στης ρημαδοκλήσεις και τα μηνύματά τους, τότε, πίστεψέ με, ακολουθείς πολύ λάθος τακτική· οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο άρρωστα εγωιστές που αυτό θέλουν να σου κάνουν, να νιώσεις ο κακός της υπόθεσης, να νιώσεις την έλλειψή τους και να υποκύψεις αναγκαστικά στα «θέλω» τους· όσο περισσότερο, λοιπόν, βλέπουν την τακτική τους να αποφέρει καρπούς, τόσο πιο πολύ τεντώνουν τα όριά σου για να δούνε πόσο αντέχεις.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που κάποιος θα σε βάλει στο περίμενε, φρόντισε να περιμένει εκείνος. Μην πάρεις τηλέφωνο, μην ψάξεις κανέναν, ασχολήσου με κάτι άλλο και δες ποιος θα είναι εκείνος που δε θα μπορεί να ησυχάσει. Επειδή καλός ο εγωισμός, αλλά χίλιες φορές να διαφωνήσεις μέχρι να αποφασίσετε αμφότεροι αν το θέμα λύνεται ή όχι και κατά πόσο γουστάρετε στην τελική να κάνετε υποχωρήσεις μέχρι να βρεθεί μια μέση λύση, παρά να παίζει κανείς παιχνίδια μέχρι να εξουδετερώσει την υπομονή και τις αντοχές του «αντιπάλου», καθώς είναι ανθρωπίνως αδύνατον να δεις ως αντίπαλο έναν άνθρωπο που αγαπάς. Εκτός αν δεν τον αγαπάς, οπότε όλα βγάζουν νόημα.

Τα νεύρα είναι μέσα στο παιχνίδι των σχέσεων κι οι διαφωνίες εξελίσσουν τους ανθρώπους, καθώς τους βοηθούν να καταλάβουν αν όντως ταιριάζουν ή τους δίνουν ένα μάθημα που θα τους βοηθήσει να συνεχίσουν τις ζωούλες τους χώρια και να πορευτούν ξεχωριστά σε νέες περιπέτειες. Όπως και να έχει όμως, εγωισμός κι αγάπη δεν πάνε μαζί ποτέ, οπότε μη γίνεσαι μαριονέτα ενός ανθρώπου που αντέχει να σου κρατάει μούτρα παραπάνω από δυο-τρεις ώρες, καθώς αν σε αγαπούσε η έννοια του θα ήταν αν είσαι καλά, όχι αν μετάνιωσες.

Οι άνθρωποι που αγαπάνε δεν είναι σαδιστές κι αυτό είναι νόμος απόλυτος, χωρίς παραθυράκια. Μην τους κάνεις τη χάρη, στην αδυναμία σου ποντάρουν. Αν ήταν όντως θυμός, θα σε ψάξουν οι ίδιοι και την επόμενη φορά θα ξέρουν με ποιον έχουν να κάνουν. Αν όχι, τότε γλύτωσες από ένα βραχνά παραπάνω.