Αστρικό έτος 2016 και το timeline σου βρίθει ευτυχίας και καλοπέρασης. Όλοι πανέμορφοι, όλοι πανέξυπνοι, όλοι επιτυχημένοι. Όλοι κοινωνικοί και μορφωμένοι. Κι εγώ, κι εσύ, και η Μίνα, εκείνη η συμμαθήτριά σου από το Δημοτικό -ναι, εκείνη που έγραφε ανορθόγραφα ακόμα και το όνομά της- πήρε το πτυχίο της και ξεκινάει μεταπτυχιακό. Κι ο Τάκης που μέχρι το γυμνάσιο δεν κούναγε ρούπι χωρίς να ρωτήσει τη μαμά του, αγόρασε διθέσιο κάμπριο. Κι ο ανίκανος νερομπουλές της διπλανής τάξης, που, να ‘ναι καλά το Facebook, αλλιώς δε θα θυμόσουν καν πως κάποτε υπήρξε στην σχολική σου πραγματικότητα, έκανε τατουάζ μανίκι, έτσι για το απωθημένο της αλητείας.

Όλοι φυσικά φρόντισαν να σε ενημερώσουν μέσω των ανάλογων φωτογραφικών ντοκουμέντων και σχολίων, πάντα ανεβασμένων από τελευταίας τεχνολογίας κινητό. Αστρικό έτος 2016, και η ευτυχία μετριέται με κόκκινες ειδοποιήσεις, γιατί ό,τι δεν ανεβαίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι σαν να μη συνέβη ποτέ. 2016 χρόνια εξέλιξης και η επιτυχία δεν είναι επιτυχία χωρίς τις ανάλογες αποδείξεις. Επιτυχία ή ευτυχία; «Το ίδιο δεν είναι;»με ρώτησε η Χριστίνα. Δεν είναι, ρε Χριστίνα. 

Επιτυχία. Επιτυχία κατά τα σχολικά σου έτη είναι να είσαι καλό παιδί, ν’ ακούς τη μαμά σου, να διακρίνεσαι στους σχολικούς αγώνες. Να τελειώσεις το σχολείο με ένα καλό απολυτήριο, να πάρεις ένα πτυχίο κι αν αντέχει το κεφάλι σου, να κάνεις και κανένα μεταπτυχιακό. Όταν μεγαλώνεις, επιτυχία είναι να δουλεύεις πάνω σε αυτό που σπούδασες, να βγάζεις χρήματα (ή τουλάχιστον έτσι να φαίνεται), να προλαβαίνεις να έχεις χόμπι.

Να κάνεις περήφανους τους γονείς σου, ακολουθώντας συμβουλές και νουθεσίες που ίσως να μη σου πολυταιριάζουν, αλλά γονείς σου είναι στο κάτω-κάτω, κάτι παραπάνω θα ξέρουν από σένα. Να έχεις ένα όμορφο σπίτι, ένα ωραίο αυτοκίνητο και ίσως ένα εξοχικό. Επιτυχία είναι να κάνεις πολύ σεξ, να έχεις τον έλεγχο των συναισθημάτων σου, να είσαι όμορφος, να είσαι αδύνατος, να είσαι ετοιμόλογος, να έχεις χιούμορ, να σε αγαπάνε όλοι.

Να κάνεις διακοπές σε όμορφα μέρη, να έχεις μεγάλο κοινωνικό κύκλο, να σε υπολογίζουν και να σε φοβούνται. Να είσαι δυνατός, να μη λυγίζεις, να μη ζητάς τη βοήθεια κανενός. Επιτυχία είναι να μη γνωρίζει κανείς τον ευάλωτό σου εαυτό, να μην τολμάει κανείς να σε ρημάξει, να έχεις πάντα δίκιο. Να βρεις το άλλο σου μισό στην κατάλληλη ηλικία, να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά, όπως κάνουν όλοι. Να εξασφαλίσεις οικονομικά τους απογόνους σου, να τους μάθεις τον τρόπο να ζουν, όπως σου έμαθαν κι εσένα.

Χρήμα με λίγα λόγια, κι αναγνώριση. Επιτυχία είναι να ζεις όπως πρέπει.

Και η ευτυχία; Η ευτυχία είναι μεγάλο κεφάλαιο, φαινομενικά απλοϊκό και βαθύτατα σύνθετο, επειδή ορίζεται μόνο υποκειμενικά. Εντελώς υποκειμενικά λοιπόν, ευτυχία είναι ν’ αγαπάς τη μάθηση, ακόμα κι αν δεν είσαι καλός μαθητής. Ν’ ακολουθείς το όνειρό σου και να ζεις από αυτό. Να βλέπεις τους φίλους σου όποτε το έχεις ανάγκη, όχι όποτε προλαβαίνεις. Να έχεις την πολυτέλεια να ονειρεύεσαι, να έχεις χρόνο να τεμπελιάζεις, να κάνεις τον κόσμο λίγο καλύτερο.

Να σε μεγαλώνουν δύο γονείς που σε αφήνουν ν’ αναπνέεις, που σέβονται τις επιθυμίες σου και το μόνο τους μέλημα είναι να είσαι καλός άνθρωπος. Να ξέρεις να περιμένεις, να συγχωρείς, να λες ευχαριστώ και να εκτιμάς. Ευτυχία είναι να κοιμάσαι ήσυχος, να γελάς δυνατά, να είσαι ο εαυτός σου. Να μοιράζεσαι το κρεβάτι σου με τον άνθρωπο που αγαπάς, να μην επαναπαύεσαι, να τον κοιτάς και να καμαρώνεις. Να νιώθεις ήσυχος ακόμα κι αν δεν τον εγκρίνουν οι άνθρωποί σου.

Ευτυχία είναι να ξεπερνάς τις δυσκολίες βασισμένος στις δυνάμεις σου και να βουλώνεις τα αυτιά σου στα λόγια των άλλων, επειδή εσύ ξέρεις καλύτερα. Να ζεις όπως νομίζεις, όχι όπως σου δίδαξαν. Να μαθαίνεις από τα λάθη σου, να στηρίζεις τις επιλογές σου, ν’ αποδεικνύεις στους άλλους πως είχες δίκιο, ν’ αγαπιέσαι.

Να έχεις καθαρή ψυχή και να κοιτάς τον άλλον στα μάτια. Να ξέρεις πως κάποιος άνθρωπος ανάσανε καλύτερα επειδή υπήρξες στη ζωή του. Ευτυχία είναι να ζεις όπως θέλεις. Ευτυχία, αν θέλεις, είναι και οι μπουρμπουλήθρες και το παγωτό σοκολάτα. Ευτυχία είναι οτιδήποτε κάνει την καρδούλα σου να χτυπάει λίγο πιο φτερουγιστά.

Ξέρεις κάτι; Έχω γνωρίσει πολλούς καταθλιπτικούς επιτυχημένους, να κοιτάζουν πενηνταδυάρες οθόνες plasma, χωρίς ουσιαστικά να βλέπουν. Έχω δει όμορφους ανθρώπους να αυτοκαταστρέφονται από τη ματαιοδοξία τους και ισχυρούς να καταρρέουν με το κλείσιμο της πόρτας. Ποτέ μου όμως δε γνώρισα ευτυχισμένο άνθρωπο να θεωρεί τον εαυτό του αποτυχημένο. Ίσως γιατί οι ευτυχισμένοι ξέρουν πως το καλύτερο φάρμακο στη γη είναι το γέλιο, η αγάπη και οι καλοί φίλοι. Γιατί αν η ευτυχία δεν είναι επιτυχία, τότε τι;

 

Επιμέλεια Κειμένου Φρόσως Μαγκαφοπούλου: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Φρόσω Μαγκαφοπούλου