Η επόμενη μέρα μετά την απιστία

Οι μέρες μετά από μία απιστία μοιάζουν σαν όλες τις άλλες· οι άνθρωποι πηγαίνουν στις δουλειές τους, μιλάνε, νευριάζουν στα φανάρια, πληρώνουν λογαριασμούς, αστειεύονται και ζουν κανονικά όπως εσύ. Η γη δε σταματάει να γυρίζει, οι φούρνοι δεν γκρεμίζονται, δεν είσαι ούτε ο πρώτος, αλλά ούτε θα είσαι κι ο τελευταίος που έκανε κάτι στα κρυφά, αυτό σκέφτεσαι κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Άλλωστε η μονογαμία είναι ανθρώπινη επινόηση, κοινωνική σύμβαση, ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ον πολυγαμικό, όπως κι όλα τα πλάσματα της φύσης· εκτός από τις κουκουβάγιες. Και τους πιγκουίνους. Και τους αετούς. Και τους κάστορες. Και τα κογιότ. Και τους γκρίζους λύκους. Και πέντε-έξι ακόμα είδη. Αλλά δεν έχει σημασία. Είπαμε, η μονογαμία είναι ανθρώπινη επινόηση, κι άλλωστε ούτε πιγκουίνος είσαι απ’ όσο ξέρεις, ούτε κάστορας.

Άσε που το γνωρίζεις καλά μέσα σου, ήταν αυτό και μόνο. Κι έγινε μόνο μία φορά. Άλλο το περιστασιακό χαμούρεμα κι άλλο η αγάπη. Συνεχίζεις να αγαπάς τον άνθρωπό σου, αυτό δεν αλλάζει. Ποιο το πρόβλημα λοιπόν; Κανένα. Το σκέφτεσαι όμως, γυρίζει στο μυαλό σου όλη μέρα, σχεδόν δεν μπορείς να συγκεντρωθείς. Από τη μια σε εξιτάρει σαν γεγονός, από την άλλη νιώθεις και κάτι τσιμπήματα στη σκέψη πως από στιγμή σε στιγμή θα μιλήσεις στο τηλέφωνο με τον άνθρωπο που έχεις σχέση, θα χρησιμοποιήσεις τους χαρακτηρισμούς «αγάπη μου» και «μωρό μου» ή θα αναγκαστείς να πεις «κι εγώ σ’ αγαπάω». Μα ήταν μόνο μια νύχτα, τα είπαμε αυτά, χαλάρωσε, δεν έγινε και κάτι. Άλλωστε ο σύντροφός σου δε θα το μάθει, τουλάχιστον όχι αμέσως. Εξαρτάται από το πόσο έξυπνα θα το χειριστείς. Αν είσαι ιδιαίτερα ευφυής, μπορεί και να το κρατήσεις κρυφό για πάντα. Κι αφού πειστείς πως η μία φορά δεν άλλαξε και κάτι στη ζωή σου, θα μπορέσεις να το κάνεις και δεύτερη και τρίτη και δέκατη τρίτη φορά.

Κι έρχεται η ώρα που θα συναντηθείς με τον άνθρωπό σου. Προσπάθησες λίγο να το καθυστερήσεις, αλλά δε σε έπαιρνε άλλο. Και είσαι πιο καλός, πιο τρυφερός, μπορεί και λίγο μπερδεμένος. Θα σε ρωτήσει πώς πέρασες στην έξοδό σου κι εσύ θα απαντήσεις με μαεστρική αδιαφορία πως ήταν από καλούτσικα ως βαρετά. Θα τη νιώσεις την τσιμπιά στο στέρνο έστω και στιγμιαία; Ποιος ξέρει, συνέχισε όμως το πας μια χαρά, δεν έχεις δώσει στόχο για τίποτα. Μην ξεχάσεις μόνο να βάλεις το κινητό στο αθόρυβο, να αποσυνδεθείς από το internet, να το έχεις στην τσέπη ή με την οθόνη γυρισμένη στο τραπέζι, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Βασικά, καλύτερα βάλ’ το σε λειτουργία πτήσης, αν το βάλεις ανάποδα στο τραπέζι μπορεί να δώσεις στόχο, δεν είναι ώρα για λάθη ερασιτεχνών. Όπως κι αν έχει, εσύ το πας καλά. Νιώθεις καλά; Έτσι κι έτσι, ε; Έλα μωρέ, αφού τα είπαμε, δεν έγινε και κάτι, ήταν απλώς μια βραδιά.

Θα περάσουν οι μέρες κι εσύ θα συνεχίσεις να κρύβεσαι· αναγκαστικά δηλαδή. Να απαντάς σε μηνύματα όταν ο άλλος πηγαίνει τουαλέτα, να κάνεις αγχωμένες κλήσεις στον άνθρωπό σου πριν από τα κρυφά σου ραντεβού για να μη σε πάρει εκείνος κατά τη διάρκειά τους, να λες δικαιολογίες για να καλύψεις τις αστοχίες σου, να μπλέκεις και τους κολλητούς σου καθώς κάποια στιγμή θα χρειαστείς λίγη παραπάνω κάλυψη, γενικά θα αρχίσει το πράγμα να γίνεται αχταρμάς. Τελικά δεν ήταν μόνο εκείνη η μία φορά, ε; Ας είναι, άνθρωπος είσαι. Βέβαια, νιώθεις λίγο άσχημα όταν ο σύντροφός σου σου δείχνει ότι νοιάζεται, όταν κάνει για εσένα πράγματα με σκοπό να χαρείς, όταν σου παίρνει δώρα ή σου στέλνει τρυφερά μηνύματα και δεν ξέρεις αν είναι η ιδέα σου, αλλά σαν να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή σου τελευταία επειδή, όπως σου είπε σε κάποια φάση «μοιάζεις να απομακρύνεσαι». Όχι, αποκλείεται να υπάρχει αυτό που λένε ένστικτο, όλα είναι όπως ήταν πριν, συνέχισε να κάνεις ό,τι έκανες. Κι αν νιώθεις πού και πού τίποτα τύψεις, θα φύγουν στον επόμενό σας καβγά. Στο πρώτο λάθος του άλλου θα νιώσεις υπέροχα, μια απίστευτη λύτρωση, θα βεβαιωθείς πως έκανες το σωστό, πως δεν έφταιγες, πως αναγκάστηκες, πως οδηγήθηκες στην απιστία επειδή σε μπούχτισε η γκρίνια και η ρουτίνα και οι απαιτήσεις. Βέβαια, δε σκέφτεσαι πως εσύ τις έδωσες τις αφορμές για γκρίνια, πως είσαι κι εσύ υπεύθυνος για τη ρουτίνα και πως όταν οι άνθρωποι έχουν απαιτήσεις από εμάς σημαίνει πως μας αναγνωρίζουν ότι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε αυτές. Ψιλά γράμματα, πάμε παρακάτω.

Ξέρεις, κακώς σε έπιασε το πονοκεφάλιασμα εκείνη την πρώτη φορά. Είχες ξεκινήσει να απιστείς πολύ καιρό πριν. Απιστία άλλωστε δεν είναι μόνο η σωματική επαφή, είναι πολλά· είναι τα μηνύματα που σβήνεις για να μην τα δει καταλάθος ο σύντροφός σου, είναι οι κρυφές συζητήσεις με πρώην στο δρόμο ή στο τηλέφωνο, είναι το φαινομενικά άκακο παιχνίδι με κάποιον άλλον άνθρωπο στην έξοδό σου, είναι τα follow σε άτομα τα οποία γνώρισες σε κάποιο μπαρ και γνωρίζεις εξαρχής πως αν ήσουν single θα τους πετούσες τα μάτια έξω με την πρώτη ευκαιρία, είναι τα κρυφά like και το παιχνίδισμα με εκείνον το θαμώνα στο στέκι σου όταν βρίσκεις ευκαιρία. Από εκεί ξεκινάει η απιστία, η σαρκική επαφή είναι απλά το βουλοκέρι της.

Και τελικά; Δε θέλω να σε ταράξω, αλλά αργά ή γρήγορα θα προδοθείς κι ο άνθρωπός σου θα τα μάθει όλα. Δηλαδή, ή που θα αναγκαστείς να τα ξεράσεις όλα, ή που θα σου ξεφύγει καμιά χαζολεπτομέρεια και θα αποκαλυφθείς, ο χαμός πάντως θα γίνει. Εκτός κι αν σκοπεύεις να κρύβεσαι διαρκώς για να έχεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, αλλά μόνο που σκέφτομαι πόση προσπάθεια και πόση αγωνία κρύβει όλο αυτό, καλύτερα να τα πεις όλα κι ό, τι θέλει ας γίνει, μια ζωή την έχουμε. Ανάλογα λοιπόν με το χαρακτήρα του, ο άνθρωπός σου είτε θα γίνει κουρέλι φανερά και χωρίς αξιοπρέπεια θα σου σπάσει το σπίτι/ το κεφάλι/ το αυτοκίνητο εν μέσω οδυρμών, είτε θα σου πει «χάρηκα για τη γνωριμία» και θα πάει να γίνει κουρέλι όμορφα κι ωραία στην ησυχία του σπιτιού του.

Ξέρω πως δεν ήθελες να έρθουν έτσι τα πράγματα. «Έκανα λάθος» θα πεις, ίσως να ζητήσεις και συγγνώμη, σίγουρα πάντως στεναχωριέσαι, λίγο ή πολύ. Τώρα τι να σου πω, σε καταλαβαίνω αλλά, για να κάνω και το δικηγόρο του διαβόλου, η φράση «έκανα λάθος» σημαίνει πως κάτι ήταν ατύχημα και τα ατυχήματα είναι ανθρώπινα, αλλά αλλά μπορεί να θεωρείται ατύχημα μια απιστία; Ατύχημα είναι να σου πέσει το κινητό του άλλου από τα χέρια, ατύχημα είναι να πατήσεις στο διάβα σου την ουρά ενός σκύλου, είναι επίσης ατύχημα το να προκαλέσεις μια καραμπόλα στην εθνική οδό. Το να λέει κάποιος ψέμματα ή να ξενοπηδάει ατύχημα δεν το λες, καθώς δε γίνεται ούτε κατά διάνοια καταλάθος, είναι επιλογή. Κι εσύ στεναχωριέσαι όχι επειδή έκανες λάθος, αλλά επειδή σ’ έπιασαν, αυτή είναι η μαλακία.

Και τώρα; Τίποτα, όλα καλά. Αν τα είχες με κανένα χαϊβάνι που σε αγαπούσε πιο πολύ από τον εαυτό του, τότε παίζει και να τα ξαναβρείτε, είτε με δική σου πρωτοβουλία για να εξιλεωθείς, είτε με δική του επειδή ο άλλος φοβήθηκε μη χάσει το κελεπούρι και θέλησε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία, κι εσύ είχες πολύ μεγάλη καρδιά για να αντέξεις να τον βλέπεις να σέρνεται έτσι για εσένα. Δε θα το ξανακάνεις άλλωστε, το υποσχέθηκες, ή τουλάχιστον θα φροντίσεις να το κάνεις πιο προσεκτικά. Αν πάλι ήσουν με κανέναν άνθρωπο που σε αγαπούσε μεν, αλλά έχει αυτοεκτίμηση και σ’ έστειλε στο διάολο και το εννοούσε, τότε σε λίγους μήνες ετοιμάσου να πληρώσεις, καθώς οι συγκεκριμένοι άνθρωποι κάνουν καλή παρέα με το κάρμα και το αφήνουν να κάνει τη δουλειά του όπως ξέρει εκείνο, άλλωστε έχουν και μια ζωή να κοιτάξουν, αρκετά κοίταζαν εσένα.

Όπως κι αν έχει, παίζει να ρήμαξες μια σχέση. Ελπίζω να άξιζε. Βέβαια μπορούσες και να χωρίσεις, μικρότερο χάος θα προκαλούσες. Αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα τι ήθελες να πετύχεις. Τι σημασία έχει αν έκανες έναν άνθρωπο που σε αγαπούσε να πάψει να πιστεύει στην αγάπη, να φοβάται ισόβια να εμπιστευτεί, να νιώθει λίγος, να γεμίσει ανασφάλειες, να πιστεύει ότι οι έρωτες πονάνε σαν κολικοί αντί να δίνουν φτερά, να αισθάνεται πως είναι ανώφελο να δίνεσαι καθώς όσα κι αν δώσεις οι άνθρωποι είναι αχόρταγοι σαν αρπακτικά και θέλουν πάντα παραπάνω; Όχι, δεν έγινε κάτι, αρκεί να πέρασες καλά εκείνα τα δεκάλεπτα ευχαρίστησης, η ζωή σου είναι δική σου έτσι κι αλλιώς, δεν έχεις υποχρέωση να τους κάνεις όλους ευτυχισμένους. Σ’ αυτό συμφωνώ απόλυτα, μαζί σου είμαι. Όχι, δεν έχεις υποχρέωση να τους κάνεις όλους ευτυχισμένους· είναι καθήκον σου όμως να μην τους καταστρέφεις εν γνώσει σου, κι αυτό έχει μεγάλη διαφορά.