Η δύναμη του κραγιόν

Λένε πως κόκκινο φοράνε εκείνες με την πολλή αυτοπεποίθηση, εκείνες που μπαίνουν σε έναν χώρο και με τον αέρα τους τον κάνουν δικό τους. Κοραλλί οι αισιόδοξες, οι αυθόρμητες, εκείνες που ζουν για να πειραματίζονται. Τα ροζ και τα μοβ είναι χαρακτηριστικές επιλογές των γυναικών που είναι συναισθηματικές και φιλόδοξες, και καφέ φορούν οι συγκροτημένες κι οι αξιόπιστες, Λένε επίσης πως nude αποχρώσεις διαλέγουν οι ήρεμες δυνάμεις, εκείνες που ξέρουν τι αξίζουν, αλλά δεν έχουν ανάγκη να το ζητήσουν επειδή φροντίζουν να το πάρουν από μόνες τους και πολλές άλλες αερολογίες οι οποίες δε μου φαίνεται να βγάζουν και πολύ νόημα, εδώ που τα λέμε.

Αυτά είναι αποτελέσματα ερευνών, προφανώς διεξηγμένων από αρσενικούς ψυχαναλυτές, καθώς οποιαδήποτε γυναίκα διαβάσει τα πορίσματά τους θα καγχάσει με ειρωνεία. Γιατί; Ακριβώς επειδή γνωρίζει πως το νεσεσέρ της έχει και κόκκινα κραγιόν, και ροζ, και μοβ, και καφέ, και nude, κι ό,τι άλλο κατεβάσει ο ανθρώπινος νους, και τα φοράει όλα με περισσή ευκολία, επειδή της αρέσει να αλλάζει look, κι ακόμα περισσότερο επειδή μπορεί να ‘ναι κι αξιόπιστη, και συναισθηματική, κι ήρεμη δύναμη και τα πάντα ταυτόχρονα, και καμία σχέση δεν έχει αν το κραγιόν της είναι το 567 ή το 452 της κάθε φίρμας καλλυντικών.

Πολλά προϊόντα καλλωπισμού, λοιπόν, έχουν φορεθεί ανά τους αιώνες από τον θηλυκό κι όχι μόνο πληθυσμό του πλανήτη· πούδρες, μάσκαρα, «κοκκινάδι» που έλεγε κι η γιαγιά μου, khol∙ κανένα από αυτά, όμως, δε λατρεύτηκε περισσότερο από το κλασικό κι αγαπημένο κραγιόν. Και λαχταρούσαν τόσο πολύ να χρωματίσουν τα χείλη τους οι γυναίκες που κατέφευγαν ακόμα και στα άκρα, με τις αρχαίες Ελληνίδες να τους δίνουν πιο μοβ απόχρωση τρίβοντάς τα με μούρα, και την Κλεοπάτρα και τις σύγχρονές της που δε δίσταζαν να τους δίνουν μια πιο πορφυρή απόχρωση κάνοντας το ίδιο με λιωμένα σκαθάρια.

Κι ήταν τόση η δύναμη του συγκεκριμένου καλλυντικού, που το 1770 το Βρετανικό Κοινοβούλιο πέρασε νόμο σύμφωνα με τον οποίο όποια γυναίκα τραβούσε τα βλέμματα των αντρών φορώντας κραγιόν, τότε θα καταδικάζονταν εις θάνατον για μαγεία. Κι όλα αυτά μέχρι να το φορέσει η βασίλισσα Ελισάβετ A’ κι αργότερα, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, να γίνει πια νόμιμο και mainstream, χάρη στις τότε πρωταγωνίστριες του σινεμά και τη Marilyn, που στα 60s το καθιέρωσε ως το απόλυτο όπλο γοητείας.

Φτάνοντας στο σήμερα, τα κραγιόν είναι διαθέσιμα σε αμέτρητες αποχρώσεις κι υφές, οι πωλήσεις τους αποτελούν μέχρι και δείκτη οικονομικής ευημερίας για μια χώρα, καθώς λέγεται πως σε περιόδους οικονομικής ύφεσης πωλούνται πολλά περισσότερα απ’ όσα πωλούνται σε περιόδους οικονομικής ευρωστίας, κι είναι ο πιο απλός κι αποτελεσματικός τρόπος για να κάνει κάποια γυναίκα να νιώσει αυτοπεποίθηση, σιγουριά και να βελτιώσει τη διάθεσή της.

Είναι, άλλωστε, αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι οποιοδήποτε πλάσμα μπαίνει στον κόπο να φτιασιδώνεται, μπορεί –λίγο ή πολύ– να καταφέρνει με περισσότερη ευκολία να ξεχαστεί από τα μικροβασανάκια του παρόντος και να νιώσει θελκτικό και δυνατό. Ψευδαίσθηση, το ξέρω, αλλά δουλεύει, οπότε μην το γελάς.

Και λέω ότι δουλεύει, επειδή ο αρσενικός πληθυσμός ανέκαθεν ένιωθε έλξη για τα ζουμερά χείλη, για εκείνα που μοιάζουν υγρά, απαλά κι ενυδατωμένα, και πόσο μάλλον τα χρωματισμένα (και δη τα κόκκινα!) τα οποία αναμφίβολα έχουν τη δύναμη να δημιουργούν αντίθεση και να ζωντανεύουν το δέρμα, κάνοντας τη γυναίκα που τα φέρει να μοιάζει αυτόματα πιο υγιής, πιο ξεκούραστη, άρα και πιο ερωτική. Πάλι ψευδαίσθηση, το ξέρω, αλλά αυτά τα ένστικτα συνδέονται με τα ένστικτα αναπαραγωγής κι είναι τόσο αρχέγονα που ανάθεμα κι αν μπορούν να τιθασευτούν με κάποιον τρόπο.

Γι’ αυτό κι όσες είναι πιο κοκέτες ανέκαθεν θεωρούνταν και ξελογιάστρες· επειδή γνώριζαν πως το κραγιόν έχει τη δύναμη να παραγάγει αυτοπεποίθηση, κι η αυτοπεποίθηση ως γνωστόν είναι δύναμη, κι η δύναμη δημιουργεί ερωτισμό, κι όλο αυτό το κοκτέιλ είναι σαν μαγικό φίλτρο που έλκει τόσο τα βλέμματα όσο κι εκείνους που θέλουν να καταβροχθίσουν το προαναφερθέν καλλυντικό με φιλιά.

Κι αν επιμένεις πως όλα είναι στο μυαλό και πως τα προβλήματα δε λύνονται με λίγο κόκκινο χρώμα, τότε θα σου πω πως ακόμα κι αν είναι έτσι, σίγουρα παλεύεις με άλλη ψυχολογία όταν νιώθεις όμορφη, έτσι δεν είναι; Δώσε ιδιαίτερη προσοχή στο «νιώθεις»· επειδή όμορφη είσαι έτσι κι αλλιώς.