Δεν είναι εύκολο να ζήσεις σκηνικά ταινίας στην καθημερινότητά σου· δεν ξυπνάμε όλοι φωτοσοπαρισμένοι, ούτε μας φέρνει πρωινό στο κρεβάτι το άλλο μας μισό· συνήθως ξεκινάμε τη μέρα μας λίγο αχτένιστοι, λίγο γκρινιάρηδες και με ένα μόνιμο παράπονο πως δε μας έφτασε ο ύπνος.
Δεν έχουμε χρόνο για να σχεδιάσουμε την τέλεια έκπληξη στον σύντροφό μας, δε συμφωνούμε όλοι σε μια κοινή συνισταμένη ρομαντισμού που να μην πνίγει τον άλλον ή να μην του αφήνει τα όνειρα μισά, γενικά δεν. Θέλουμε δηλαδή να παιχνιδίσουμε, αλλά κάπου δε μας βγαίνει στην πράξη.
Δε μας βγαίνει γιατί ίσως κάπου οι κοινώς διαδεδομένες σεξορομαντικές τεχνικές αποπλάνησης και τα ανάλογα παιχνίδια βγάζουν κάτι που σου κάνει λίγο επιτηδευμένο και δημιουργεί αμηχανία. Δε βγαίνει σε όλους να κάνουν πράγματα υπό το φως των κεριών, δεν τα πάνε όλοι καλά με τις τράπουλες για ν’ ανάψουν τα αίματα με παρτίδες strip poker, αλλά πάντα υπάρχει κάτι κλασικό κι ανεπιτήδευτα σέξι που μπορεί να φέρει ένα ζευγάρι λίγο πιο κοντά, κάτι που βγάζει μια αλήτικη γκλαμουριά και ξεφεύγει απ’ τα συνηθισμένα. Μια παρτίδα μπιλιάρδου, ας πούμε.
Δεν ξέρω ποιος παράγοντας κάνει το συγκεκριμένο παιχνίδι να μοιάζει τόσο κραυγαλέα ερωτικό. Ίσως είναι η όλη ατμόσφαιρα του κλασικού μπιλιαρδάδικου που ξελογιάζει και θολώνει· ίσως είναι ο χαμηλός φωτισμός του, η κάπνα που ζαλίζει, ο υποχθόνια σεξουλιάρικος εξοπλισμός που γυαλίζει στο ημίφως, ή το τραπέζι του μπιλιάρδου που από μόνο του αποτελεί ερωτική φαντασίωση.
Μπορεί απ’ την άλλη να είναι που το παιχνίδι το ίδιο δημιουργεί στο ζευγάρι έναν τονωτικό ανταγωνισμό κι η λαχτάρα του ενός να επιβληθεί στον άλλον καταλήγει ν’ ανάβει έτσι από μόνη της τα αίματα. Ποιος θα κερδίσει την παρτίδα, τι θα παιχτεί στο στοίχημα, όλα παίζουν τον ρόλο τους για να βάλεις τα δυνατά σου να κερδίσεις ή (γιατί όχι;) να παραδοθείς και να χάσεις επίτηδες.
Κι αν δεν έχεις ιδέα από μπιλιάρδο, ακόμα καλύτερα. Επειδή δεν υπάρχει τίποτα πιο αφροδισιακό απ’ το παιχνίδι μέντορα-εκπαιδευόμενου. Να έρχεται ο άλλος κοντά σου σε απόσταση αναπνοής, να σκύβει από πάνω σου, να σου εξηγεί τι πρέπει να κάνεις και να μην ακούς λέξη, να μυρίζεις το άρωμά του και να κεντράρετε μαζί στον στόχο.
Να σου μιλάει στο αυτί και να σε βοηθάει να χτυπήσεις την μπάλα ακουμπώντας ταυτόχρονα το χέρι σου με ό,τι κύμα ηλεκτρισμού δημιουργούν κινήσεις σαν κι αυτή. Να σε βοηθάει να ακολουθήσεις τις τακτικές του κι όταν έρχεται η σειρά του να βρίσκει τρόπο να σε εκπλήσσει με ένα ακόμα πιο περίτεχνο χτύπημα ενώ εσύ θα τον κερδίζεις ήδη με το βλέμμα σου.
Επειδή το μπιλιάρδο είναι πάνω απ’ όλα παιχνίδι στρατηγικής, ακριβώς όπως ο έρωτας. Φέρνει δυο άτομα κοντά αν παίζουν μαζί, τα ενώνει προς την επίτευξη ενός κοινού στόχου ή σε περίπτωση που παίζουν ανταγωνιστικά, τα αναγκάζει να επιβληθούν το ένα στο άλλο, να μαντέψουν στρατηγικές, να ικανοποιήσουν το εγώ τους λίγο πιο επιθετικά απ’ ό,τι συνήθως, να κερδίσει ο καθένας με τον τρόπο του.
Επειδή κι ο έρωτας, παρτίδα είναι που σου μαθαίνει να μη χρησιμοποιείς περισσότερη δύναμη απ’ όση μπορείς να διαχειριστείς και να φέρνεις το παιχνίδι στα μέτρα σου μέχρι να καταφέρεις να κερδίσεις.
Επιμέλεια Κειμένου Φρόσως Μαγκαφοπούλου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Φρόσω Μαγκαφοπούλου
