«Να αγαπηθείς όπως σου αξίζει»

«Καλά να περνάς», με αυτή τη φράση τελειώνουν οι περισσότεροι πολιτισμένοι χωρισμοί· τουλάχιστον όσοι δεν τελειώνουν με κάποιο σπάσιμο πόρτας ή διαπιστώσεις του τύπου «Τι ήθελα και στραβώθηκα μαζί σου γαμώ τα σύμπαντα όλα». Να περνάει καλά λοιπόν, αυτό εύχεσαι, αλλά το εννοείς στ’ αλήθεια ή το λες επειδή απλά πρέπει κάτι να πεις για να μην έχει τη χαρά να σε δει να διπλώνεσαι στα δύο;

Επειδή, κακά τα ψέματα, αν έχεις αγαπήσει κι έχεις πληγωθεί, όσο μεγάλη καρδιά κι αν κρύβεις μέσα σου, όχι, δε θέλεις να περνάει καλά ο άλλος μακριά σου· είσαι άνθρωπος με συναισθήματα που διαλύθηκαν απότομα, που τσαλαπατήθηκαν και ξεσκίστηκαν, οπότε μην ντρέπεσαι να παραδεχτείς πως θέλεις να δεις τον άλλον να μετανιώνει, να κακοπερνάει και να χτυπιέται αλύπητα απ’ το κάρμα του. Οτιδήποτε άλλο, δηλαδή, εκτός απ’ το να περνάει καλά.

Δεν είναι μικρόψυχο, είναι ανθρώπινο. Δεν είσαι αναγκασμένος να είσαι άγιος ούτε ο κόσμος αυτός είναι αγγελικά πλασμένος για να φοράς εσύ μόνιμα καπέλο σου ένα φωτοστέφανο. Η αγάπη δε σβήνει με τον χωρισμό, συμφωνώ· σε ένα χωρισμό φαίνεται πως αγαπάς τον άλλον όταν σέβεσαι τις επιλογές του, όταν τον αφήνεις ελεύθερο να ζήσει μακριά σου τη ζωή που ονειρεύτηκε και δεν του δυσκολεύεις την καθημερινότητα με κλάψες και μικροπρέπειες. Να ισχυρίζεσαι όμως πως δεν κρύβεις μέσα σου την ελπίδα να τον δεις να μετανιώνει, μεταξύ μας τώρα, είναι τουλάχιστον φαρισαϊσμός.

«Και τι να πω εκείνη την ώρα, κάτι πρέπει να πω πριν κλείσει η πόρτα και καταρρεύσω», θα μου πεις και σε καταλαβαίνω. Ακούγεται βολικό κι υπεράνω το «Να περνάς καλά», η αλήθεια να λέγεται, ιδίως σε αντίθεση με εκφράσεις του τύπου «Δε μου πας κι εσύ στο διάολο». Δείχνεις αγέρωχος, ψύχραιμος, επιβλητικός, μα αν θέλεις να σε θυμάται, επίλεξε κάτι περισσότερο ειλικρινές, κάτι το οποίο ανταποκρίνεται καλύτερα στην περίσταση και κάτι το οποίο θα βάλει τον άλλον σε σκέψεις, έτσι για το φινάλε.

«Να αγαπηθείς όπως σου αξίζει» και δεν υπάρχει φράση που να είναι ταυτόχρονα μεγαλύτερη ευχή και κατάρα για όποιον την ακούει· επειδή αν το άτομο στο οποίο απευθύνεται έχει δώσει κατά τη διάρκεια της σχέσης τον καλύτερό του εαυτό, έχει παλέψει, έχει τη συνείδησή του καθαρή, φέρθηκε όμορφα, αφιερώθηκε στον άλλον χωρίς περισπασμούς, αλλά παρ’ όλα αυτά του τέλειωσε επειδή άνθρωποι είμαστε κι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν, ακούγοντας τη συγκεκριμένη φράση θα την πάρει για ευχή και θα χαμογελάσει.

Επειδή θα ξέρει πως του ευχήθηκες να έρθει στο δρόμο του μια αγάπη που θα τον ολοκληρώσει, που δε θα του αφήνει τα κενά που του άφηνε η δική σου, πως αναγνώρισες την προσπάθειά του και του εύχεσαι τα καλύτερα χωρίς να τον ζαλίζεις με παρακάλια ή δήθεν δηλώσεις ανωτερότητας. Ο άνθρωπος ο οποίος τα έχει καλά με τη συνείδησή του θα φύγει αλαφρωμένος και θα μαντάρει το κενό του με την ελπίδα που του χάρισες μέσω της αναγνώρισής σου.

Δεν ακούγεται πάντα ως ευχή το «Ν’ αγαπηθείς όπως σου αξίζει» όμως, έτσι δεν είναι; Επειδή αν ξέρεις πως αδίκησες τον άλλον, αν γνωρίζεις πως εγωιστικά έβαζες πάντα τον εαυτό σου πάνω απ’ τις επιθυμίες του, αν τον παραμελούσες για να περνάς εσύ καλά κι αν καταβρόχθισες τερατωδώς τα αποθέματα αγάπης που βλακωδώς σου χάριζε για να καλύψεις τα ψυχικά και συναισθηματικά σου κενά, τότε μάλλον κάποιο στομάχι θα σφιχτεί στο άκουσμα της συγκεκριμένης φράσης.

Επειδή αυτό που κάποιοι ονομάζουν θεία δίκη, άλλοι το λένε κάρμα κι άλλοι «ρόδα είναι και γυρίζει»· και τίποτα δεν τρομάζει τους ανθρώπους περισσότερο απ’ το φόβο τους μπροστά στον τροχό κι ιδιαίτερα στο ενδεχόμενο να γυρνάει στ’ αλήθεια. Επειδή, κατά τη διάρκεια των χρόνων η ζωή έχει αποδείξει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πως η ρόδα όντως γυρίζει, κι αυτό αποτελεί τη μόνη κινητήρια δύναμη που χαρίζει ελπίδα στους αδικημένους και κρύο ιδρώτα σε όποιον έχει τουλάχιστον την τσίπα να αναγνωρίζει πως φέρθηκε μπάσταρδα.

Να αγαπηθούν όπως τους αξίζει, αυτό να εύχεσαι και να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, επειδή η ζωή ξέρει καλύτερα από όλους τι επιδόρπιο θα σερβίρει στον καθένα πριν απ’ τη λυπητερή. Να αγαπηθείς κι εσύ όπως σου αξίζει, ιδίως αν έτυχε να αγαπήσεις έναν άνθρωπο που σε έκανε να αισθανθείς πως δεν ήσουν επαρκής να αγαπηθείς από πάνω ως κάτω για το υπέροχο χάος που αποτελείς. Είδες; Εσύ δε δαγκώθηκες με την ευχή μου. Αν ταραχτούν λοιπόν οι άλλοι που θα τους ευχηθείς το ίδιο, μάλλον το πρόβλημα είναι δικό τους.