Να είσαι πιστός επειδή όλοι οι άλλοι σου περνάνε αδιάφοροι

Μεγάλο θέμα η απιστία, υποκειμενικές κι οι προεκτάσεις του· κάποιοι την ορίζουν στην κλίμακα του άσπρου-μαύρου ενώ άλλοι της δίνουν έξτρα παραμέτρους ορίζοντάς την με τις πενήντα και βάλε αποχρώσεις του γκρι. Η απιστία έχει κλείσει σπίτια, έχει τερματίσει γάμους, αλλά –σε σπάνιες περιπτώσεις– έχει αναζωπυρώσει και τελματωμένες σχέσεις ετών κάνοντας τους εκάστοτε συντρόφους να διεκδικήσουν απ’ την αρχή όσα κινδύνευσαν να χάσουν με την πρότερη αδιαφορία τους.

Αν συζητήσεις λοιπόν το θέμα με την παρέα σου θ’ ακούσεις τους ασπρόμαυρους σκληροπυρηνικούς να υποστηρίζουν πως πιστός σύντροφος είναι αυτός που δεν έχει μυστικά, που δεν ξενοκοιτάει, που δε σχολιάζει περαστικούς κώλους και δεν ξενυχτάει με περίεργες παρέες (όπου «περίεργες» βλέπε άτομα του αντίθετου φύλου). Με λίγα λόγια γι’ αυτούς πιστός θεωρείται όποιος δεν έχει προσωπική ζωή πέρα απ’ τη σχέση του, έτσι όμορφα κι αυταρχικά.

Απ’ την άλλη είναι οι λεγόμενοι γκρι, οι υποστηρικτές του «Ο άνθρωπος είναι ον πολυγαμικό» που με ζέση επιχειρηματολογούν πως η μονογαμία είναι ένα παράλογο ανθρώπινο κατασκεύασμα που δημιουργήθηκε αυθαίρετα για να διαχωρίζει τον άνθρωπο απ’ τα ζώα και να ενισχύει τις θρησκείες και την οικογενειοκρατία. Θα ρίξουν το κέρατο στη «φύση του άντρα» ή στην «πονηριά της γυναίκας», θα σου πουν πως άλλο πράγμα η αγάπη κι άλλο το σεξ -κι εσύ ακούγοντας και τις δύο πλευρές θ’ αναρωτιέσαι ποια επιχειρήματα είναι τα πιο παράλογα.

Μα όπως σε όλα τα θέματα, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση· ένα ζευγάρι που βγαίνει μόνο μαζί, που έχει αποκλειστικά κοινά χόμπι και μοιράζεται προφίλ τύπου Γιώργος-Λίτσα σίγουρα δεν κινδυνεύει να χωρίσει από απιστία, κινδυνεύει όμως να αλληλομαχαιρωθεί από μεγατόνους βαρεμάρας και δεν ξέρω ποιο απ’ τα δύο είναι χειρότερο.

Απ’ την άλλη όσοι διαχωρίζουν την αγάπη απ’ το σεξ συνήθως αυτοαναιρούν το επιχείρημά τους καθώς αναφέρονται μόνο στον εαυτό τους κι όχι σε πιθανή απιστία εις βάρος τους. Σε περίπτωση δηλαδή που ο άνθρωπός τους απιστήσει, πάει κι η ανωτερότητα, πάνε κι όλα.

Διανύοντας λοιπόν μια εποχή που μπορείς να βρεις σεξ ευκολότερα από αναπτήρα,  οι άνθρωποι κατάντησαν να θεωρούνε τη μονογαμία ουτοπία και πολυτέλεια ενώ ανήγαγαν την απιστία σε νόρμα. Κάνουν λοιπόν σχέσεις που δεν τους γεμίζουν, ζουν τις χαρές τους κρυφά και περιφέρονται υποταγμένοι στον άξονα ενός δήθεν καθωσπρεπισμού για χάρη μιας πλασματικής συντροφικότητας που οι ίδιοι επιβάλουν στον εαυτό τους.

Βολεψάκηδες κι υποκριτές συλλήβδην, ζούνε διπλές ζωές θαμμένες σε μάταιες ενοχές και περιττά άγχη μη γνωρίζοντας κι οι ίδιοι τον λόγο.

Τα πράγματα όμως θα ήταν πιο εύκολα κι οι καρδιές πολλών πληγωμένων ολόκληρες αν οι ίδιοι άνθρωποι δεν επέλεγαν να αναλωθούν σε σχέσεις «να ‘χαμε να λέγαμε» και δεν έπαιζαν με ξένες ψυχές προσπαθώντας να καλύψουν τα κενά τους. Αν επέλεγαν να ασκούν το δικαίωμα της πολυγαμικότητάς τους συνάπτοντας εφήμερες σχέσεις όντας ξεκάθαροι –κι ελεύθεροι–, αν δημιουργούσαν δεσμούς σπανιότερα καθαρά βασισμένοι σε τρανταχτούς έρωτες θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο κόσμο που ίσως να πίστευε ακόμα στη δύναμη της αγάπης.

Μοιάζει απλοϊκό μα είναι καθόλα αληθινό· επειδή είναι το πιο εύκολο πράγμα να είσαι πιστός αν πραγματικά νιώθεις στο πετσί σου τι στο διάολο σημαίνει αγαπάω κάποιον· άλλωστε αν αγαπάς κάποιον είσαι πιστός επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, όχι επειδή πρέπει.

Είσαι πιστός επειδή δε θα έκανες ποτέ σου κάτι που θα τον πλήγωνε σκόπιμα κι επειδή γνωρίζεις πως απατώντας τον, δεν καταστρέφεις μόνο τη σχέση σας μα του ρημάζεις τον τρόπο που βλέπει την αγάπη, του καταστρέφεις την ψυχή, τις μελλοντικές του σχέσεις, την πίστη του σε αυτό που ονομάζουμε «μαζί».

Δεν είναι κατακριτέο να σου αρέσει η ποικιλία, να σπαρταράς μπροστά σε ό,τι κινείται ούτε να γουστάρεις να αδειάζεις την ψυχή σου σε διαφορετικό κρεβάτι κάθε βράδυ. Ζήσε όπως γουστάρεις, απόλαυσε την ελευθερία σου, βούτα μέσα της μέχρι να τη σιχαθείς, δεν έχει δικαίωμα να σου πει κανείς τίποτα. Είναι κατακριτέο όμως να θέλεις να έχεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο· είναι κατακριτέο να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις πόσο πονάει η προδοσία, να υποτιμάς τη νοημοσύνη μιας ψυχής που σε ονόμασε δικό της άνθρωπο γεμίζοντάς τη με ψέματα κι αράδες γλοιωδών δικαιολογιών.

Επειδή απιστία δεν είναι μόνο το σεξ· είναι και τα σβησμένα μηνύματα, είναι κι οι διπλές συμπεριφορές, είναι κι ο καφές με το συνάδελφο που επέλεξες να αποκρύψεις. Άλλωστε ένας άνθρωπος που δεν τα πάει καλά με την ειλικρίνεια, δεν τα πάει καλά ούτε με την αφοσίωση κι αυτό είναι ένα γεγονός που οφείλεις να αναγνωρίζεις και να αποφεύγεις.

Επίλεγε λοιπόν συντρόφους που συμπεριφέρονται το ίδιο πίσω σου και μπροστά σου, άτομα ολοκληρωμένα και γεμάτα, που η αφοσίωσή τους σ’ εσένα δεν εξαρτάται ούτε απ’ την παρουσία σου στο χώρο, ούτε από τις προσφερόμενες ευκαιρίες μα κινείται αποκλειστικά απ’ τη δύναμη της καψούρας.

Επειδή πιστός δεν είναι όποιος ζει περιοριστικά πίσω από χρυσά κάγκελα μα εκείνος που πετάει ελεύθερος κι επιλέγει να γυρίζει σε εσένα γιατί λογίζει την αγκαλιά σου για φωλιά κι όχι για κλουβί.

Πιστός σύντροφος είναι ο ικανοποιημένος, εκείνος που ξέρει ν’ αγαπάει, να εκτιμάει και να δίνει λίγα περισσότερα απ’ όσα παίρνει χωρίς να μετράει την αγάπη του σε φραγκοδίφραγκα. Κι άνθρωποι σαν αυτούς, ακόμα κι αν χρειαστεί να αγωνιστείς για να σταθείς δίπλα τους, ένα είναι το μόνο σίγουρο, δε θα σε αναγκάσουν να ανταγωνιστείς κανέναν.