Οι κλισεδιές του instagram

Κάπου διάβασα πως αν θέλεις να δεις τι αγαπάει κάποιος, παρατήρησε αυτά που φωτογραφίζει. Προς στιγμήν πανικοβλήθηκα επειδή θεώρησα πως όποιος κοίταζε το προφίλ μου στο Instagram θα νόμιζε πως αγαπάω τους ανανάδες, τα καπό iconic αυτοκινήτων, το πολύ φαγητό και το cateye liner. Μετά το ξανασκέφτηκα, και κατάλαβα πως όντως αγαπάω τους ανανάδες, καθώς κι όλες τις προαναφερθείσες λεπτομέρειες. Όπως αγαπάει ο Γιάννης τη μουσική κι ανεβάζει φωτογραφίες υπόγειων στοών με συλλεκτικά βινύλια, όπως αγαπάνε και οι πρώην συμμαθήτριές μου τα παιδιά τους και μας έχουν ταράξει στη μαμαδοσέλφι.

Όλοι μας έχουμε τις ιδιαίτερες προτιμήσεις μας και το Instagram είναι η κατάλληλη πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης για να τις σηκώσουμε παντιέρα. Θες για να υπογραμμίσουμε τη διαφορετικότητά μας, θες γιατί αποζητούμε την κοινωνική αποδοχή, ακόμα κι επειδή θέλουμε να ψωνιστούμε όσο τραβάει η καρδούλα μας, λογαριασμό δε θα δώσουμε στην τελική.

Όμως, όσο κι αν προσπαθούμε να τονίσουμε την αυθεντικότητα του εγώ μας, έχουμε όλοι κάτι κοινό· τα insta-κλισέ. Κι όταν λέω όλοι, εννοώ κάθε insta-προφίλ που σέβεται τον εαυτό του. Έλα τώρα, ξέρεις τι εννοώ, μη σφυρίζεις αδιάφορα. Χαζοκοιτάμε ο ένας το προφίλ του άλλου κι ανάμεσα στην αδιαμφισβήτητη μοναδικότητά μας βροντοφωνάζουμε την ανθρώπινη ανάγκη μας για ομοιομορφία. Όπως τότε στο γυμνάσιο, που αν δε φορούσες μια συγκεκριμένη μάρκα αθλητικών δεν μπορούσες να είσαι μέρος της cool κλίκας, οπότε κυκλοφορούσαμε όλοι με τα ίδια παπούτσια, λες και τα έδινε δώρο η Σούπερ Κατερίνα.

Έτσι και στο Instagram λοιπόν, δεν μπορείς να ανήκεις στην cool μεριά αν δεν αξιώθηκες να φωτογραφίσεις ενδελεχώς το πρωινό σου, το γκουρμέ μεσημεριανό σου, τα pancakes ή το red velvet που έφαγες σε εκείνο το τέλειο μέρος που επισκέφτηκες τις προάλλες. Κι εννοείται πως κανένας δεν ακουμπάει τί-πο-τα μέχρι να πετύχεις τη σωστή γωνία λήψης που να δίνει υφή και ζωντάνια στα χρώματα. Δε θα σου χαλάσει η λαίμαργη παρέα σου τον ειρμό του feed σου.

Μην πω για τους καφέδες. Γιατί προφίλ που δεν περιέχει κούπα ή έστω χάρτινο ποτηράκι Starbucks είναι μισό προφίλ. Καφέδες σε πολυσύχναστα στέκια, καφέδες σε περίτεχνα φλιτζανάκια, καφέδες ανέμελα τοποθετημένοι σε ολόλευκα σεντόνια, καφέδες παρέα με τα καινούρια σου δαχτυλίδια. Κι όταν βραδιάζει, οι καφέδες γίνονται κοκτέιλ ιδανικά ανεβασμένα από ταράτσα μπαρ στο κέντρο, για να μη νομίζουν πως είμαστε τίποτα τριτοδεύτεροι.

Μη ξεχάσουμε και τις παπουτσοσέλφι, ιδανικά σε περίτεχνα πλακάκια ή αποξηραμένα φύλλα. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, σημείωνε πως στην ίδια κατηγορία εμπίπτουν οι πατουσοσέλφι εκεί που σκάει το κύμα, ή σε αμμουδερές παραλίες με χάσταγκ #feelingblessed.

Τώρα, αν στο φόντο σου παίζει και κανένας περίτεχνος ουρανός ή καμιά γαλαζοπράσινη θάλασσα δε σου λέω τίποτα, τα ιντεράξια θα πάρουν φωτιά. Γιατί η μαμά φύση φροντίζει για εμάς και τα προφίλ μας, παρέχοντας ροζ ηλιοβασιλέματα, γαλάζιους ουρανούς κι απέραντες θάλασσες, που μόνο αχάριστοι θα ήμασταν αν δεν τα μοιραζόμασταν με τους αγαπημένους μας followers ανά την υφήλιο ιδίως όταν ταξιδεύουμε. Απλώς, πριν ποστάρεις την επόμενη ουρανοφωτογραφία, βεβαιώσου πως το κλικ σου έπιασε και λίγο φτερό, ή έστω λίγη τουρμπίνα, μη τύχει και δε σε πιστέψουν πως ταξίδεψες με αεροπλάνο.

Και μιλώντας για θάλασσες, ας αναφερθούμε στην πλημμύρα σέλφι, ιδανικά τραβηγμένες σε καθρέφτες ασανσέρ και γυμναστηρίων, που αναδεικνύουν το στυλ μας, το μπρίο μας αλλά και τους νεοαποκτηθέντες κοιλιακούς μας, τόσο στους φίλους μας όσο και στους σιχαμένους τους πρώην μας που τους αξίζει να δουν τι έχασαν και να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή. Κι αν σε τρώει η αμφιβολία για το αισθητικό τους αποτέλεσμα, στρίμωξε κάπου στο πλάνο και το κατοικίδιο σου. Αν δε συγκινηθούν οι άχρηστοι με την ομορφιά σου, θα συγκινηθούν αναπόφευκτα με τη γλύκα του Ρόκυ.

Και σταματάω κάπου εδώ, χωρίς να αναφέρω τα μπουκάλια βότκα που αναδεικνύουν την party all the time εκδοχή μας, τα ψαγμένα quotes και βιβλία που τονίζουν πως δεν είμαστε απλά πανέμορφοι μα και καλλιεργημένοι ή τα κραυγαλέα λογότυπα που φωνάζουν πως μόνο εμάς δεν μας έπιασε η κρίση.

Μέτρα να δεις, λοιπόν, πόσα από τα παραπάνω έχεις ήδη ποστάρει στο προφίλ σου κι έλα να κάνουμε λογαριασμό χωρίς να αισθανόμαστε ένοχοι. Επειδή είμαστε μέρος μιας διαδικτυακής παρέας που έχουμε όλοι την ίδια ψώρα, κι επειδή εγώ που σου τα λέω, τα έχω κάνει όλα ανεξαιρέτως, and I am not afraid to tell. Και φαγιά, και θάλασσες, και κάτι παγωμένα #ootd που έβγαζα το παλτό μου στους -2°C επειδή το εκάστοτε ανσάμπλ άξιζε να αναδειχτεί σε φυσικό φωτισμό. Γιατί, όπως είπε κι ένα αγαπημένο μου account στο Twitter, φυσικά και κάνω αυτά που κοροϊδεύω, τι είμαι; Καμία κομπλεξική;