Bohemian ή αλλιώς boho· η έμπνευση της τάσης προήλθε απ’ τα «παιδιά των λουλουδιών», των υπέροχων εκείνων πλασμάτων που μέσα απ’ την αυτοέκφραση, τα χρώματα και τα floral μοτίβα τους μάχονταν παθητικά για την ειρήνη, την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παρόλο που οι πρώτοι εκφραστές του κινήματος ήταν παρόντες στον κόσμο των τεχνών απ’ το 1930, οι lifestyle boho queens έκαναν την εμφάνισή τους στα editorials των περιοδικών στις αρχές του 2000, με πρωτεργάτριες τη Sienna Miller και την Kate Moss, κι έκτοτε η τάση καλά κρατεί, τόσο στη μόδα και τη διακόσμηση όσο και στη συμπεριφορά των ανθρώπων που την υιοθετούν.
Ξεκινώντας απ’ την ένδυση, όλα αρχίζουν απ’ τις πρώτες ύλες· τα bohemian ρούχα είναι φτιαγμένα από «ευγενή» υφάσματα, προερχόμενα δηλαδή απ’ τη φύση, όπως βαμβάκι, λινό, μαλλί και δέρμα. Δεν είναι στενά, δεν περιορίζουν τις κινήσεις, δεν πνίγουν, αντίθετα δίνουν την ευκαιρία στον κάτοχό τους να ζει και να φέρεται με τον τρόπο που ο ίδιος ορίζει. Οι φούστες είναι αεράτες, τα παντελόνια είτε φαρδιά και μακριά, είτε εξαιρετικά κοντά, τα παλτό ζεστά κι ογκώδη, οι υφές μαλακές και τα ρούχα φοριούνται το ένα πάνω απ’ το άλλο, όπως και τα κοσμήματα, δίνοντάς σου την επιλογή να αλλάζεις το look σου, ακριβώς όπως έχεις δικαίωμα να αλλάξεις ανά πάσα στιγμή τον τρόπο που σκέφτεσαι, καθώς ο σεβασμός προς την ελευθερία του ατόμου είναι παρών ακόμα και σε τέτοιες, φαινομενικά ασήμαντες, λεπτομέρειες.
Λουλούδια, πλεξούδες, χαλαρά beach waves και bedhead στα καλύτερά του, τα μαλλιά δε θα μπορούσαν να μην ασπάζονται τον προαναφερθέντα αέρα χαλαρότητας που έχουν τα ρούχα. Είπαμε, οι άνθρωποι που αγαπάνε το boho style δε θέλουν να περιορίζονται, να νοιάζονται για μικρολεπτομέρειες, θέλουν να ‘χουν ένα ευρύ φάσμα επιλογών και να κινούνται είτε μέσα σε αυτό είτε εκτός του. Αντί, λοιπόν, να ξοδεύουν χρόνο ισιώνοντας τα μαλλιά τους, προτιμούν να ξοδεύουν τον ίδιο χρόνο προσπαθώντας να φέρουν την πραγματικότητα στα μέτρα τους.
Η συγκεκριμένη τάση φυσικά και δεν περιορίζεται στη μόδα, αλλά έχει εξίσου δυναμική παρουσία και στη διακόσμηση. Δε χρειάζεται να ταιριάζουν όλα με όλα, δεν είναι ανάγκη να ‘χεις το τάδε ή το δείνα αντικείμενο, ως μποέμ μπορείς να κάνεις αποψάτες επιλογές τύπου «δε βρίσκω λόγο να αγοράσω τηλεόραση, καθώς θεωρώ προτιμότερο να ‘χω μια μεγάλη βιβλιοθήκη». Σπίτια που αποπνέουν έναν αέρα φυσικότητας, σε αποχρώσεις γήινες και φιλικές στο μάτι και την ψυχή, ανακυκλωμένα αντικείμενα που παίρνουν νέα μορφή υπό της επιταγές του κατόχου τους, ξύλο, πέτρα, πλούσια υφάσματα, κεριά και φυτά, θαρρείς και τα τέσσερα στοιχεία της φύσης μαζεύτηκαν για να δημιουργήσουν ένα κράμα πολιτιστικών επιρροών ικανό να καθρεφτίζει την τάση του ιδιοκτήτη τους να μην μπαίνει σε καλούπια και συμβάσεις που αποτελούν «πρέπει» και λοιπά λιπαρά κατάλοιπα του παρελθόντος.
Μπορεί κανείς να ‘ναι μποέμ και στον τρόπο σκέψης του; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα καταφατική. Όταν είσαι μποέμ βλέπεις τη δουλειά σου ως μέσο έκφρασης, προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, εξέλιξης, όχι ως μέσο για να αυξάνεις τα μηδενικά στον τραπεζικό σου λογαριασμό ή να αποκτάς δύναμη. Σκέφτεσαι ελεύθερα, ανοιχτά, συχνά παρεξηγείσαι. Σε νοιάζει να ‘σαι δημιουργικός, να υπογραμμίζεις τις απόψεις σου προκαλώντας το στενόμυαλο κατεστημένο, σέβεσαι τη διαφορετικότητα και τη βλέπεις ως κάτι φυσικό, όχι δακτυλοδεικτούμενο όπως οι υπόλοιποι.
Μποέμ είναι εκείνα τα υπέροχα κορίτσια που κυκλοφορούν με ελάχιστο make up, καθώς ξέρουν πως η ομορφιά της ψυχής τους που καθρεφτίζεται στο πρόσωπό τους είναι αρκετή για να τις κάνει να ξεχωρίζουν, κι όλα εκείνα τα χορτάτα αγόρια που αν τα ρωτήσεις τι θεωρούν sexy θα σου απαντήσουν «ένα κοφτερό μυαλό». Και θα το εννοούν.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη