Το ότι σε απάτησε δε σημαίνει πως δε σε αγάπησε

Απιστία, προδοσία, κέρατο, πες το όπως θέλεις· το έφαγες, το φόρεσες, το άκουσες, το υποψιάστηκες, πάντως με κάποιο τρόπο, είτε δειλά, είτε ηχηρά, έχει απασχολήσει κάποια στιγμή την καθημερινότητά σου. Κι όσο πιπεράτο κουτσομπολιό κι αν αποτελεί μια τέτοια είδηση όταν αφορά τους άλλους, πάντα για κάποιο λόγο τσιμπάει τα μέσα μας ακόμα κι αν δεν έχει να κάνει με εμάς προσωπικά.

Ο λόγος απλός. Είτε επειδή θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα οπότε δε μιλάς για να μην έρθει κι εσένα η σειρά σου και δεν ξέρεις πού να κρυφτείς, είτε επειδή όταν ακούς κάτι τέτοιο χάνεις την πίστη σου στην αγάπη, στις ανθρώπινες σχέσεις ακόμα και στο Θεό τον ίδιο. Εκτός βέβαια κι αν η είδηση αφορά κάποιον πρώην σου. Εκεί δε σε τσιμπάει ούτε λίγο, ας πρόσεχε, καλά να περνάει και να σκύβει για να μη σκαλώνει στις πόρτες, ζωή να ‘χει.

Όταν όμως αφορά εσένα πονάει διπλά και τρίδιπλα, ιδίως όταν το μαθαίνεις τελευταίος. Επειδή τελευταίος θα το μάθεις, μη γελιόμαστε. Οι άπιστοι είναι τεχνίτες, ηθοποιοί και καλύπτουν τις βρομιές τους άψογα όσο εσύ κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου ή απλά δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα για να μην έρθει η στιγμή που θ’ αναγκαστείς να αντιμετωπίσεις την αλήθεια. Επειδή οι περισσότεροι απατημένοι όλο και κάποιο σημάδι βλέπουν στην πορεία όπως και να ‘χει, άλλο που επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια.

Θα μου πεις «σε χαζεύει ο έρωτας» και θα ‘χεις και δίκιο· μπορεί όντως να μη βλέπεις τα σημάδια, η απλά να είσαι ένα πλασματάκι ολωσδιόλου αθώο και να μην μπορείς να φανταστείς πού μπορεί να φτάσει κάποιος για να καλύψει την εσωτερική του γύμνια και το αβάσταχτο κενό που κουβαλάει. Επειδή αυτός που απατάει είναι πάντα ο κακός της υπόθεσης, έτσι δεν είναι;

Έτσι είναι. Δεν έχει σημασία αν η οποιαδήποτε σχέση είχε κάνει τον κύκλο της και κανένας απ’ τους δύο δεν είχε τη δύναμη να φύγει. Ούτε παίζει ρόλο αν όλη αυτή η θλιβερή βόλεψη που υποθάλπεται απ’ τον κοινωνικό περίγυρο και τα όλο αφοσίωση κοινά προφίλ του εκάστοτε ζεύγους στο Facebook, κάνει τις ψυχές τους να φωνάζουν «βοήθεια» από βαρεμάρα.

Τι κι αν φτάσατε στο σημείο να πρέπει να συμπληρώσετε αίτηση στα κατά τόπους ΚΕΠ για να κάνετε σεξ, να πρέπει να κοιτάξετε φωτογραφίες για να θυμηθείτε πώς είναι να λάμπει το δέρμα σας από ευτυχία, τι θα πει να λατρεύεις να στριμώχνεσαι μαζί με κάποιον σε εναμισάρι στρώμα αντί να σε ενοχλεί και μόνο που αναπνέει στο ίδιο δωμάτιο μαζί σου. Λεπτομέρειες.

Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως αυτός που κερατώνει είναι η κακιά μάγισσα της υπόθεσης κι ο άλλος το μικρό του Πόνυ. Θα σου έρθει λοιπόν η πετριά και θ’ αρχίσεις τότε να λες για τους άντρες που είναι αχόρταγα λιγούρια, ή για τις γυναίκες που από τότε που αυτονομήθηκαν έχουν διαλυθεί όλα τα σπίτια της οικουμένης και θα κλαφτείς σε ώμους συγγενών και φίλων για να γλυκάνεις λίγο τον πόνο σου ακούγοντάς τους να βρίζουν το ανθρωπόμορφο τέρας που σε έφερε σε αυτό το σημείο, αλλά ποτέ, μα ποτέ, δε θα πάρεις στον ώμο σου λίγη απ’ την ευθύνη.

Όχι, δεν είμαι εδώ για να σου πω πως δε σημαίνει τίποτα μια απιστία, επειδή σημαίνει πολλά. Σημαίνει πως ο άνθρωπος που αγαπάς έκανε κάτι που σκόπιμα θα σε πλήγωνε, πως υποτίμησε τη νοημοσύνη σου, πως δεν υπολόγισε το κακό που θα μπορούσε να κάνει στην ψυχή σου κι όλα αυτά είναι αρκετά καλοί λόγοι για να χωρίσεις καθώς θα μπορούσε απλά να είχε φύγει και να γλιτώνατε κι οι δύο.  Σίγουρα όμως το γεγονός πως κάποιος σε απάτησε δεν σημαίνει πως δε σε αγάπησε, κι όσο παράδοξη κι αν μοιάζει μια αλήθεια σαν κι αυτή δεν παύει να είναι αλήθεια.

Επειδή υπάρχει κι η άλλη πλευρά, γι’ αυτό κατέβασε τα μανίκια σου και σταμάτα να δικάζεις πριν ακούσεις. Υπάρχει η πιθανότητα να έμενε εκεί φρενάροντας το χωρισμό σας από μέρα σε μέρα καθώς χειριστικά του πλάσαρες την αδυναμία σου ως λόγο να μένει εκεί, δίπλα σου, κι αν κάτι τέτοιο ισχύει, αλήθεια, ποιο απ’ τα δύο είναι χειρότερο;

Ίσως πριν φτάσει στο συγκεκριμένο σημείο να πληγώνονταν για καιρό από μια αέναα υπογραμμισμένη ανεπάρκεια για την οποία κατηγορούνταν από σένα και που δεν μπορούσε να καλύψει ανεξάρτητα απ’ το βάρος της προσπάθειας που κατέβαλε. Μπορεί απλά να έσκασε απ’ τη ζήλια, το λίγο, το περίπου σου και να ήθελε να επιβεβαιωθεί χωρίς να είναι σε ετοιμότητα να φύγει, επειδή οι άνθρωποι είμαστε –όλοι, ανεξαιρέτως– αχάριστοι και παρτάκηδες, απλά σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας.

Αν οι σχέσεις ήταν άσπρο-μαύρο δε θα είχαν γραφτεί τόσα δακρύβρεχτα σενάρια, δε θα ήμασταν εδώ να αναλύουμε συμπεριφορές, ούτε βιομηχανίες ολόκληρες θα πλούτιζαν απ’ τον πόνο μας και τα ανεκπλήρωτά μας θέλω. Άσε λοιπόν τα «εις θάνατον» κατά μέρους, μια απλή εξορία απ’ τη ζωή σου θα αποτελεί πάντα λύση ουσιαστικότερη.