Πριν λίγες μέρες είχα γενέθλια· σκεφτόμουν, που λες, πως υπήρξα αρκετά τυχερή καθώς είμαι αρκετά μεγάλη ώστε να έχω ζήσει την αθώα εκείνη εποχή που τα κινητά ήταν μόνο για τηλέφωνα και μηνύματα 120 χαρακτήρων, μα κι αρκετά μικρή ώστε να έχω ζήσει το πέρασμα στα νέα δεδομένα με τα direct messages που εξαφανίζονται σε 3-2-1, τα φίλτρα και τα story και να τα αφομοιώσω όλα στην καθημερινότητά μου χωρίς καμία δυσκολία.
Έζησα που λες, εκεί γύρω στο γυμνάσιο, τη ρομαντική εκείνη εποχή που κάναμε αναπάντητες για να δείξουμε ότι σκεφτόμασταν ο ένας τον άλλον, τότε που στέλναμε εικονομηνύματα με αρκουδάκια και λουλούδια φτιαγμένα από τελείες και θαυμαστικά, κλήσεις με απόκρυψη και κλεμμένα στιχάκια τύπου «όταν σε δει κάποιος σε ερωτεύεται, όταν ερωτευτεί πού μπορεί να σε δει;», σταλμένα από άγνωστους αποστολείς.
Ωραία εποχή. Τα φτιάχναμε, τα χαλούσαμε, χαμπάρι δεν έπαιρνε κανείς. Έναν αριθμό είχαμε αποθηκευμένο «Μωράκι μου» κι απλά το μετονομάζαμε με δάκρυα στα μάτια σε «Μιχάλης» κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ενώ τώρα; Τώρα χωρίζεις και πρέπει να βλέπεις τα καμώματα του άλλου σε 237 κοινωνικές πλατφόρμες, να τα βλέπουν κι οι φίλοι σου κι οι κοινοί σας γνωστοί, να αναρωτιέσαι αν πρέπει να αλληλομπλοκαριστείτε μπας κι ησυχάσετε, να σβήνεις παλιές φωτογραφίες και να σκέφτεσαι συνέχεια τι θα σκέφτεται ο πρώην έρωτάς σου όταν βλέπει τις επόμενες κι άλλα τέτοια κλασικά κι εικονογραφημένα.
Και πες πως τον διέγραψες τον άλλον κι ησύχασες. Ένιωσες λίγο περίεργα όταν το έκανες, αλλά είπες καλύτερα να σε θεωρήσει petty παρά να χάσεις την ψυχική σου υγεία. Αν, όμως, αποφάσισες να το παίξεις υπεράνω και να χωρίσετε τα διαδικτυακά σας τσανάκια πολιτισμένα μένοντας φίλοι, τι γίνεται; Τα βλέπεις όλα και καμαρώνεις σιωπηρά ή επικροτείς κιόλας το νέο του κούρεμα, τα παρταρίσματα ή οποιοδήποτε νέο φλερτ του πατώντας like;
Έλα τώρα που δεν έχει σημασία! Αυτά τα like έχουν διαλύσει σπίτια, έχουν καταστρέψει κόσμο, έχουν αναθερμάνει σχέσεις, έχουν κάνει πράγματα και θαύματα, καθώς τις περισσότερες φορές, όταν αφορούν πρώην σχέσεις, κρύβουν πίσω τους μια στρατηγική, η αλήθεια να λέγεται. Το ξέρεις, λοιπόν, αυτό κι αρχίζεις να παραλογίζεσαι με το που έρχεται η ειδοποίηση.
Σου έκανε like κάποια πρώην σχέση σου; Αναπόφευκτα ξεκινάς τους ασυνάρτητους συλλογισμούς· «Με σκέφτεται; Σίγουρα. Ναι, ναι, με θέλει ακόμα. Τα έλεγα εγώ, παιδί μου, ότι δε με ξεπέρασε. Τι έγινε, αγάπη μου (το «τι» μακρόσυρτο και τσιριχτό); Το ξέρει ο νέος σου έρωτας ότι ακόμα ψαχουλεύεις το προφίλ μου; Λες να στείλει κάτι; Μήπως μου δίνει σήμα για να στείλω εγώ; Όχι, άσ’ το, αν θέλει ας με ψάξει, η μαλακία δεν ήταν δικιά μου» κι άλλα τέτοια.
Αν σε καίει πολύ, δίνεις σημασία ακόμα και στην ώρα που έγινε το like· έγινε αμέσως μόλις πόσταρες τη φωτογραφία; Φυσικά, άλλη δουλειά δεν έχει να κάνει, είναι όλη μέρα με ένα κινητό στο χέρι και σε παρακολουθεί. Έγινε 24 ώρες μετά το ποστάρισμα; Ναι, καλά τώρα! Λες και δεν την είδε τη φωτογραφία όλη μέρα, τι νόμιζε, πως με τέτοια φθηνά κόλπα θα σε έκανε να πιστεύεις πως είχε κάτι καλύτερο να κάνει απ’ το να σκρολάρει στο προφίλ σου; Έχεις δει πού αλλού κάνει like, αλλά ας μη δώσεις έκταση τώρα και συγχυστείς. Έγινε ξημέρωμα; Ξεκάθαρα έπινε εξαιτίας σου κι ούτω καθεξής.
Δε σου κάνει καθόλου like; Αν είσαι έστω λίγο ταπεινό χαμομηλάκι, βάζεις πλερέζα καθώς πάει τελείωσε, σε ξεπέρασε ή, αν παραέχεις αυτοπεποίθηση, πιστεύεις με σιγουριά πως σε ζηλεύει θανατηφόρα κι απλά θέλει να σου το παίξει αδιαφορία για να σε τσιτσιρίσει, πως σε ζηλεύει η νέα του σχέση (πώς να μη σε ζήλευε, άλλωστε!) οπότε τι να κάνει το δόλιο πλάσμα, αναγκάζεται να σε γουστάρει κρυφά, πως σας έφαγε το κακό το μάτι τέλος πάντων έτσι ζηλευτοί που ήσασταν σαν ζευγάρι και σας πήρε εν τέλει ο άνεμος σε χωριστά μονοπάτια. Δε σου κάνει like εδώ και μήνες και στα ξαφνικά άρχισε τις καρδούλες και τα wow μόλις σε είδε με εκείνον τον μυστηριώδη ξένο (που στην τελική ήταν ξάδερφός σου, αλλά πού να το ξέρει); Αυτό ήταν, μάτι δε θα κλείσεις κι απόψε.
Σαν αποτέλεσμα, κολλάς σε έναν φαύλο κύκλο κι ασχολείσαι με μαλακίες, τρέφεις ή καταστρέφεις τον εγωισμό σου με τα ίδια σου τα χέρια κι άλλα τέτοια χαριτωμένα. Πόση πλάκα (not). Να κάνεις, λοιπόν, ή να μην κάνεις like στους πρώην σου; Λυπάμαι που θα σου το πω, αλλά το θέμα είναι καθαρά υποκειμενικό, οπότε δεν υπάρχει μόνο άσπρο-μαύρο· κάποιες φορές απλά είναι ένα like, καθώς οι άνθρωποί μας, εκείνοι που κάποτε αγαπούσαμε, θαυμάζαμε, γουστάραμε, εξακολουθούν να είναι οι ίδιοι άνθρωποι κι εμείς τους εκτιμάμε το ίδιο ακόμα κι αν δε μας βγήκε τελικά.
Άλλες φορές, τα like όντως κρύβουν κάτι· μια ελπίδα να κάνει ο άλλος την πρώτη κίνηση, ένα «εδώ είμαι, μη με ξεχνάς», μια ειρωνεία που δε θεωρείς πολιτισμένο να εκφράσεις με λόγια. Κι ακόμα κι αν δεν κάνεις like ενώ είσαστε ακόμα διαδικτυακοί φίλοι, ίσως αυτό να κρύβει ένα παράπονο ή έναν πληγωμένο εγωισμό που δεν ήρθε ποτέ στα ίσια του. Όλα είναι πιθανά, λοιπόν, οπότε μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να αναλώνεται σε μικροπράγματα. Εκτός αν ανακαλύψεις πως αυτός που κάνει like σε πρώην είναι η νυν σχέση σου, οπότε και πρέπει να του σπάσεις το κινητό για να μάθει να κάνει μαλακίες.
Αστειεύομαι, μωρέ· ή κι όχι.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη