Φώτα σβηστά, κεριά κορμιά και μυαλά αναμμένα. Απαλή μουσική που καλύπτει περίτεχνα τις βαριές ανάσες και τους δυνατούς χτύπους των καρδιών σας. Γλυκιά κάψα κι αδημονία για την πράξη μα και το πώς θα εξελιχτεί. Είστε οι δυο σας μόνο, είναι η δική σας στιγμή.
Έρωτας; Πάθος; Καψούρα; Επαφή;
Ό, τι και να είναι, όπως και να το ονομάσεις είναι μία άκρως προσωπική και ιερή στιγμή και για τους δυο σας. Δεν παίζει ρόλο πώς φτάσατε εδώ ούτε οι συνθήκες ή το αν και πόσο καιρό είστε μαζί, σημασία έχει η στιγμή κι ότι το θέλετε και οι δύο σας.
Στη ζωή μας όμως οφείλουμε να σεβόμαστε τους άλλους, πόσο μάλλον όταν αφορά τόσο ευάλωτες και εύθραυστες στιγμές. Κι όχι μόνο να σέβεσαι τον άλλον πριν και κατά την διάρκεια της στιγμής σας, το πιο σημαντικό είναι να τον σέβεσαι και κατόπιν εορτής. Ζούμε στο 2020 και δεν υπάρχουν πολλοί φραγμοί ή περιορισμοί, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι πια από όποια ηλικία νιώσουν έτοιμοι να προχωρήσουν σε επαφές τρίτου τύπου όπως κι όποτε το επιθυμούν. Δίχως να φοβούνται τη λογοκρισία ή την πυρά για τις προγαμιαίες σχέσης.
Τείνει όμως να χάσει την μαγεία και το νόημά του. Ενώ όλα πλέον είναι πιο απλά και πιο εύκολα ο κόσμος το κάνει λιγότερο, ή ακόμα χειρότερα, το κάνει χωρίς να υπολογίζει την ποιότητά του. Φταίει η βαρεμάρα; Φταίει η συνήθεια; Φταίει που πλέον πολλοί το κάνουν απλά και μόνο για να πουν ότι το κάνουν; Φταίνε όλα τα παραπάνω μαζί;
Ό, τι και να φταίει, όλο αυτό έχει οδηγήσει σε μία κατάσταση που εκτός από τη μαγεία αρχίζει να χάνεται και η προσωπική του χροιά κι αίγλη.
Ακούς τους πάντες να διατυμπανίζουν το πόσο καλά και συχνά πηδιούνται με κάθε λεπτομέρεια, μαθαίνεις αναλυτικά για τις επαφές φίλων και γνωστών και δεν είναι λίγες οι φορές που παρασύρεσαι και μοιράζεσαι κι εσύ ο ίδιος τις πολύ προσωπικές σου στιγμές χωρίς να συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος.
Δε λέω, ανθρώπινο και λογικό είναι να θες να μοιραστείς την χαρά και τον ενθουσιασμό σου όπως αντίστοιχα και το ξενέρωμα και την απογοήτευσή σου, έτσι και με το τι κάνεις στο κρεβάτι σου. Εάν περάσεις υπέροχα θες να το μοιραστείς, αντίστοιχα αν είναι χάλια πάλι θες να το μοιραστείς. Όμως, αρκεί να το μοιραστείς με το κολλητάρι σου και μόνο, που έχετε μάθει να μοιράζεστε πάσης φύσεως ανησυχία και προβληματισμό ψάχνοντας ατέρμονα για τη λύση παρέα. Κανέναν άλλον δεν αφορά η οριζόντια ζωή σου, να το πούμε κομψά. Άσε που ήδη γνωρίζεις ότι μέσα από τέτοιες συζητήσεις με λάθος άτομα γίνεσαι αυτόματα εσύ κι ο παρτενέρ σου θέμα για πικάντικα κουτσομπολιά.
Δεν είναι ταμπού, όμως ό, τι κάνει ο καθένας στην κρεβατοκάμαρά του πρέπει να μένει εκεί. Σε κανέναν δεν αρέσει να εκτίθεται και να διαρρέουν λεπτομέρειες περί μεγέθους, αντοχής, καλής ή κακής τεχνοτροπίας και λοιπών γούστων. Πόσο μάλλον όταν δεν είναι μπροστά για να μπορέσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του και ν’ αμυνθεί. Όλοι έχουμε κακές και καλές στιγμές πόσο μάλλον εκεί. Δε χρειάζεται αυτά να βγαίνουν παραέξω.
Την επόμενη φορά που θα πας να παρασυρθείς, μπες για λίγο στη θέση του άλλου που σου εμπιστεύθηκε το σώμα του και τη γύμνια του για λίγη ώρα και προσπάθησε να σε ικανοποιήσει -είτε τα κατάφερε είτε όχι- και σκέψου. Πώς θα ένιωθες εάν μάθαινες πως εσύ και το σώμα ή οι επιδόσεις σου είναι αντικείμενο κουτσομπολιού για εκείνον και την παρέα του για να πιουν τον καφέ τους με πικάντικες συζητήσεις; Σίγουρα δε σε κολακεύει, ούτε σ’ ενθουσιάζει ως σκέψη. Επομένως κι εσύ με τη σειρά σου μην κάνεις πράγματα που δε θα σου άρεσε να κάνουν σε σένα και μην εκθέτεις έτσι έναν άνθρωπο.
Κράτα την προσωπική σου ζωή προσωπική. Άλλωστε ό, τι συζητάς από δω κι από εκεί παύει να είναι κάτι προσωπικό. Δεν υπάρχει πιο κατάλληλος άνθρωπος για να συζητήσεις τις ανησυχίες σου ή να δείξεις τον ενθουσιασμό σου από τον άμεσα ενδιαφερόμενο. Κι αν είναι το δεύτερο, που το εύχομαι, δε χρειάζονται καν λέξεις.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου