Καλώς ή κακώς μεγάλωσες, όλοι μεγαλώνουν. Κανείς δε γλύτωσε ποτέ από αυτό. Τώρα θα μου πεις, σημασία έχει πόσο νιώθεις κι όχι πόσο είσαι. Άλλωστε η ηλικία είναι απλοί αριθμοί και δεν ήμασταν ποτέ καλοί στα μαθηματικά, επομένως γιατί να μιλάμε για αριθμούς;
Ίσως η πραγματική ηλικία μας να μην είναι αυτοί οι αριθμοί που απλά δηλώνουν τα πόσα χρόνια ζούμε στον μάταιο τούτο κόσμο μα κάτι πιο βαθύ. Όπως τα θέλω μας, οι εμπειρίες μας, τα λάθη και τα σωστά μας, ο τρόπος ζωής μας καθώς και η ωριμότητα που έχουμε ή δεν έχουμε. Βαδίζοντας σε αυτό το μονοπάτι της ζωής σου άλλοι άνθρωποι φύγαν κι άλλοι ήρθαν. Άλλοι για λίγο κι άλλοι για πολύ, άλλοι φύγαν μόνοι τους κι άλλους τους απέρριψες εσύ.
Όπως και να έχει όμως, ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως κοινωνικό ον κι ανά πάσα ώρα και ηλικία έχει την ανάγκη να συνυπάρχει και να συμπορεύεται παρέα με άλλους ανθρώπους. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα αρχίζει όταν καλείσαι να συνυπάρξεις με κάποιον πιο ουσιαστικά και να δημιουργήσεις μία ερωτική σχέση.
Τόσοι άνθρωποι εκεί έξω, τόσο διαφορετικοί από σένα, με άλλα βιώματα, άλλες συνήθειες, άλλες προσωπικότητες που στο κάνουν πολύ δύσκολο να βρεις το ιδανικό και να ταιριάξεις και να κουμπώσεις απόλυτα. Βασικό συστατικό για μία μακροχρόνια και υγιή σχέση είναι οι ηλικίες των μυαλών σας να’ ναι συμβατές. Να είστε ζευγάρι κι όχι γονιός και παιδί. Να είστε σύντροφοι και όχι δάσκαλος και μαθητής.
Είναι γοητευτικό να κρατάς ορισμένα στοιχεία από την παιδικότητά σου. Η χαρά σου, το χιούμορ σου, η αισιοδοξία σου, ίσως και ένα μέρος από την αθωότητα που διατηρείς και ειδικά στην αρχή της σχέσης αλαφραίνουν την καθημερινότητά σας και είναι αδιαμφισβήτητα θέλγητρα. Αλλά μην ξεχνάς πως υπάρχουν συμπεριφορές των παιδιών που κουράζουν ακόμα και τους γονείς τους. Σκέψου πόσο γρήγορα θα κουράσουν και θα ξενερώσουν τον σύντροφό σου που δεν είναι γονιός σου κι ανά πάσα στιγμή μπορεί χωρίς πολλές ενοχές κι εξηγήσεις να πάψει να έλκεται από αυτό και να συνεχίσει την αναζήτηση για έναν σύντροφο κι όχι ένα μικρό παιδί που θέλει διαρκή επίβλεψη και καθοδήγηση.
Η καθοδήγηση για σένα μα και για τον καθένα ξεχωριστά σταμάτησε την ίδια στιγμή που απογαλακτίστηκες από τους γονείς σου, τόσο πρακτικά όσο και θεωρητικά. Σταμάτα να είσαι παιδί, μη βαριέσαι να σκεφτείς και να ασχοληθείς, γαλούχησε τον παρορμητισμό σου, ωρίμασε και κοίτα επιτέλους τις ευθύνες σου. Η άγνοια κινδύνου που έχεις σε κάνει να μην μπορείς να πάρεις τίποτα στα σοβαρά και δεν έχουν όλα την πλάκα τους πάντα.
Ο άλλος πλάι σου έχει ανάγκες αι όσο και να τον αγαπάς, η αγάπη μόνη της μερικές φορές δεν είναι αρκετή. Μάθε να συμβαδίζεις με τον άλλον κι ούτε να τρέχεις, μα ούτε να περιμένεις να έρθει να σε πάρει από το χεράκι για να προχωρήσεις. Αδιαμφισβήτητα προσφέρεις πράγματα που ίσως για σένα είναι υπεραρκετά. Αναρωτήθηκες όμως αν είναι αρκετά και για τον άλλον;
Κάποια πράγματα είναι αυτονόητα και χάνουν την αξία και τη μαγεία τους αν στα ζητήσουν, επίσης μερικά θέματα όσο ειλικρινής κι ευθύς και να είναι κάποιος, δε χωράνε συζήτηση ή υπενθύμιση. Από μόνος σου πρέπει να μάθεις να προσέχεις την υγεία και τον εαυτό σου, να αντιδράς στα απρόοπτα, να μπορείς εκτός από το να στηρίζεσαι να στηρίζεις κιόλας κι επιτέλους να μάθεις να ξεχωρίζεις τα σοβαρά από τα αστεία και τα σημαντικά από τ’ ασήμαντα.
Όσο δεν παίρνεις τίποτα στα σοβαρά τίποτα δε θα σε πάρει στα σοβαρά. Ο σύντροφός σου δεν ψάχνει ούτε για φίλο, ούτε για ανίψι και προφανώς ούτε για παιδί. Ψάχνει ένα στήριγμα, έναν άνθρωπο να θαυμάζει και να μεγαλώνουν και να εξελίσσονται παρέα. Ωραία τα παιχνιδάκια μα καλό είναι να περιοριστούν μονάχα στην κρεβατοκάμαρα, γιατί στον κόσμο των ενηλίκων εκεί έχουν τη μεγαλύτερη αξία.
Αν λοιπόν νοιάζεσαι για τον άλλον, άσε στην άκρη -ανά στιγμές- το αιώνιο παιδί και τα εφηβικά σου στάνταρ στις σχέσεις κι άρχισε να παίρνεις τα πράγματα στα σοβαρά. Δεν τον νοιάζει τον άλλον αν θα τον πας μία βροχερή μέρα στη δουλειά ή αν θα ρωτήσεις αν έφαγε ή αν κοιμήθηκε καλά, ούτε τα δώρα ή τα λόγια για γάμους και παιδιά. Αυτά όλα είναι λεπτομέρειες. Ο άλλος θέλει να φτιάχνεται εγκεφαλικά από σένα και να γουστάρει το κάθε λεπτό, όχι να νιώθει μονίμως εκτεθειμένος γιατί είσαι απολύτως απρόβλεπτος.
Το σίγουρο είναι ότι εδώ δε βγάζουμε κανόνες συμπεριφοράς, δε θα πάρεις έλεγχο ούτε απολυτήριο. Μπορεί να βρεις και κάποιον που να γουστάρει φουλ την παιδικότητά σου, να μην αντέχει στιγμή ούτε μια πιο ενήλικη φάση, να είστε ο Πίτερ Παν και η Γουέντι του Χαλανδρίου. Μα, για να πετύχει ένα γλυκό, θέλει δοσολογία. Αν εσύ πας και το παστώσεις στη ζάχαρη επειδή σ’ αρέσει, να ξέρεις στο τέλος δε θα τρώγεται.
Συντάκτης: Νατάσα Π.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
