Λίγο ο χειμώνας, λίγο η απομόνωση, λίγο το λοκνταουν, λίγο που πλησιάζουν γιορτές και πλανιέται στον αέρα μία μικρή δόση μελαγχολίας, όλοι ψάχνουμε τρόπους να γεμίσουμε τα κενά μας και να φτιάξουμε λίγο την ψυχολογία μας. Για τον καθένα είναι διαφορετικοί αυτοί οι τρόποι. Άλλοι παίζουν παιχνίδια, άλλοι βλέπουν σειρές, άλλοι διαβάζουν βιβλία κι άλλοι το ρίχνουν στο φαγητό. Άλλωστε χειμώνας είναι, ούτε παραλίες, ούτε ζέστη, πολλά ρούχα και φαρδιά, θα ήμασταν ψεύτες αν δε λέγαμε πως ο χειμώνας αγαπά το φαγητό.
Τι καλύτερο λοιπόν από μία κρέπα με σοκολάτα, μπισκότο, φράουλα, μπανάνα, καραμέλα, μπουένο και μια ζεστή σοκολάτα με σαντιγί; Σου φτιάχνει η διάθεση αστραπιαία έστω και προσωρινά. Τα γούστα ωστόσο διαφέρουν και η κρέπα μπορεί να γίνει σουβλάκι, το σουβλάκι να γίνει πίτσα και η πίτσα να γίνει βάφλα και ούτω κάθ’ εξής. Όρεξη να ‘χεις και οι γαστρονομικές επιλογές δε σταματάνε ποτέ. Κι αν βαρεθείς τα κλασικά, υπάρχουν και τα πιο εναλλακτικά. Όταν σε πιάνει η λαιμαργία δε σε νοιάζει αν θα είναι γλυκό ή αλμυρό αρκεί να ‘ναι κάτι νόστιμο.
Γνωστό σε όλους είναι πως το έτοιμο είναι πάντα πιο γευστικό -υγιεινό ή όχι δεν έχει σημασία- αφού όταν είσαι χουχουλιασμένος με την κουβερτούλα στο καναπέ το να σηκωθείς να πας στην κουζίνα για να μαγειρέψεις φαντάζει με μετανάστευση σε άλλη ήπειρο. Η λύση γι’ αυτή την περίσταση είναι μία και λέγεται delivery. Ένα τηλέφωνο ή ένα κλικ με το κινητό και σκάνε σαν χείμαρρος αμέτρητα εστιατόρια που θα σου κάνουν τη ζωή σου πιο εύκολη με το να σου φέρουν το λιγότερο σε μισή ωρίτσα αυτό που τραβάει η όρεξή σου ζεστό έξω από την πόρτα σου.
Αναλόγως με την όρεξη και τα κέφια διαλέγεις τι θα φας κι αν δεν είσαι σίγουρος, δε βαριέσαι; Κι αύριο μέρα είναι για να παραγγείλεις ξανά και να δοκιμάσεις επιτέλους και τη μεξικάνικη κουζίνα. Κάθε μέρα σουβλάκι, βαρέθηκες βρε αδερφέ. Και κάπως έτσι, το να παραγγέλνεις απ’ έξω είναι πια η συνήθεια που έγινε λατρεία κι εσύ πια ξεχνάς τι πάει να πει μαγείρεμα. Το ψυγείο πλέον έχει μόνο νερό και μουστάρδα και τα ντουλάπια μπαχαρικά κι όσπρια που ποτέ δε συμπάθησες.
Είναι λογικό σε μια γενικότερη ραθυμία το μαγείρεμα να πάει σε δεύτερη μοίρα, ειδικά αν λιγοστεύουν και οι πιθανότητες να βγεις να φας κάπου έξω για διάφορους λόγους. Το ντελίβερι μπορεί να πάρει τη μορφή της επιβράβευσης, της ένοχης απόλαυσης, του γρήγορου φαγητού, της καινούριας συνταγής, ή γεύσης που ποτέ δεν ήξερες ή δε θα μπορούσες να φτιάξεις μόνος. Έτσι το να πέσεις στην παγίδα του φαντάζει εξαιρετικά εύκολο.
Οι εφαρμογές για διανομή φαγητού πολλές και οι διαφημίσεις ακόμα περισσότερες· και να θες να αγιάσεις δεν μπορείς. Πόσο πιο απλά θα ήταν όλα αν υπήρχε μία εφαρμογή που θα σε εμπόδιζε να παραγγέλνεις καθημερινά απ’ έξω; Να υπήρχε λέει ένα κουμπί που θα πατούσες και δε θα σε άφηνε να κάνεις δεύτερη παραγγελία μέσα στη μέρα, ή αν πήγαινες να παραγγείλεις καμιά μακαρονάδα να σε έδινε στεγνά λέγοντάς σου πως μπορείς να τη φτιάξεις και μόνος σου. Ψηθείτε να τη φτιάξουμε μπας και μείνει κανένα ευρώ στο πορτοφόλι κι υπόσχομαι να μη ζητήσω δικαιώματα.
Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη και αν ανοίξει η όρεξη, άντε να μαζευτείς μετά. Σίγουρα θα έπρεπε να υπάρχει κάτι να μας εμποδίζει να φάμε απ’ έξω ή έτοιμα φαγητά. Αν όχι εφαρμογή, να μπορείς έστω να νοικιάσεις κάποιον να είναι από πίσω σου και να σε βάζει στη θέση σου ή να σου κρύβει το κινητό κάθε φορά που ετοιμάζεσαι να παραγγείλεις. Κι αυτό καλό, αν και πιο εξτριμ είναι η αλήθεια.
Το φαγητό όπως όλα τα πράγματα που μας αρέσουν, μπορούν πολύ εύκολα από συνήθεια να γίνουν εθισμός γι’ αυτό και πέραν της πλάκας, το μέτρο είναι απαραίτητο να υπάρχει. Καλό το απ’ έξω, μα με ρέγουλα, γιατί κάνει κακό και στην υγεία και την τσέπη μας. Ας φτιάξουμε κι ένα τοστάκι, δεν πειράζει.
Συντάκτης: Νατάσα Π.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
