Τι στο καλό είναι η Μέρα Ανεξαρτησίας που γιορτάζουν οι Αμερικάνοι σήμερα;

Σήμερα, 4 Ιουλίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες γιορτάζουν την ημέρα Ανεξαρτησίας τους. Στις 2 Ιουλίου το 1776 το αμερικανικό Κογκρέσο ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας από τη Μεγάλη Βρετανία και 2 ημέρες αργότερες και οι 13 αμερικανικές αποικίες υιοθέτησαν τη «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας» όπως αυτή είχε συνταχθεί από τον Thomas Jefferson. Από εκείνη τη μέρα μέχρι σήμερα αυτή η ημερομηνία γιορτάζεται ως η γέννηση της Αμερικής και το 1941 καθιερώθηκε ως ομοσπονδιακή εορτή.

Η προσπάθεια ανεξαρτησίας από τη Μεγάλη Βρετανία είχε ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα, με την αμερικανική επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του πολέμου πολλοί άποικοι επιθυμούσαν ολοκληρωτική ανεξαρτησία από τη Βρετανία κι ο αριθμός τους όλο και μεγάλωνε, καθώς πίστευαν πως αυτή τους η επιθυμία ήταν ένα λογικό αίτημα κι αυτονόητο. Έτσι, στις αρχές του 1776 ο Thomas Paine, βρετανικής καταγωγής πολιτικός φιλόσοφος και συγγραφέας που ήταν υπέρ του επαναστατικού πολέμου και της Αμερικής, συνέγραψε κι εξέδωσε το 47σέλιδο φυλλάδιο “Common Sense”. Αν και μέχρι τότε οι άποικοι ήταν ακόμη διστακτικοί στην ιδέα απελευθέρωσης από τους Άγγλους, το συγκεκριμένο έντυπο αποτέλεσε έμπνευση και σημείο αναφοράς για ό,τι ακολούθησε. Το έντυπο έκανε λόγο για την αδικία και τα προβλήματα ενός βασιλικού πολιτεύματος κι ενθάρρυνε τους Αμερικάνους για απαλλαγή από αυτό, λέγοντας πως έχουν τη δύναμη να ξεκινήσουν τον κόσμο από την αρχή.

Η επιρροή αυτού του εντύπου ήταν τόσο ισχυρή που στις 7 Ιουνίου 1776, στη συνάντηση του Κογκρέσου στη βουλή της Πενσυλβάνια, που αργότερα ονομάστηκε “Independence Hall”, ανατέθηκε σε μια επιτροπή 5 ατόμων να συντάξουν μια επίσημη έκθεση που θα δικαιολογούσε την απελευθέρωση από τη Βρετανία. Η επιτροπή αυτή αποτελούνταν από τον Thomas Jefferson από την αποικία της Βιρτζίνια, τον John Adams από τη Μασαχουσέτη, τον Roger Sherman από το Κονέκτικατ, τον Benjamin Franklin από την Πενσυλβάνια και τον Robert R. Livingston από τη Νέα Υόρκη. H έκθεση δεν ήταν άλλη από τη “Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας” η οποία είχε γραφτεί κυρίως από τον Thomas Jefferson. Έτσι, στις 2 Ιουλίου το Κογκρέσο, με ομόφωνη απόφαση από όλες τις αποικίες, ψήφισαν υπέρ της Ανεξαρτησίας τους και ξεκίνησαν την εφαρμογή της Διακήρυξης 2 μέρες αργότερα.

Παρ’ όλο που ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει ακόμη κι οι Αμερικάνοι είχαν υποστεί πολλές ήττες κι απώλειες, δεν έχασαν ποτέ το κουράγιο και την ελπίδα ότι θα τα καταφέρουν. Το σημείο καμπής ήρθε τον Ιούλιο του 1777 στη μάχη στο Ηudson River αλλά και στη μάχη της Σαρατόγκα, όπου οι Αμερικάνοι πέτυχαν σημαντικές νίκες εναντίον των Βρετανών και προέτρεψαν τη Γαλλία να πάρει μέρος στη διαμάχη και να κηρύξει πόλεμο κατά της Αγγλίας τον Ιούνιο του 1778, η οποία απέσυρε στρατεύματα από πολλές αποικίες.

Προφανώς και η ιστορία του Επαναστατικού Πολέμου αλλά και της απελευθέρωσης της Αμερικής, δεν τελειώνει εκεί και πολλά άλλα γεγονότα και μάχες ακολούθησαν. Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, όμως ήταν το σημείο αναφοράς για τους Αμερικάνους. Ήταν γι’ αυτούς η κινητήριος δύναμη κι η ελπίδα ότι θα καταφέρουν ενωμένοι να κερδίσουν την ελευθερία τους. Η έκθεση αυτή ήταν η πρώτη δήλωση ενός έθνους που διεκδικούσε το δικαίωμά του να επιλέξει την κυβέρνησή του και εστίαζε σε 2 κυρίως θέματα, την ατομική ελευθερία αλλά και το δικαίωμα για επανάσταση. Ο Thomas Jefferson αποτέλεσε το πρόσωπο αλλά και τη φωνή του πατριωτισμού για τους Αμερικάνους και οι ιδέες του αλλά και οι ιδέες που αποτυπώθηκαν στην έκθεση ενέπνευσαν τη διεθνή κοινότητα κι είχαν επιρροή ακόμα και στη Γαλλική Επανάσταση.

Στις μέρες μας η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ιστορίας σε όλο τον κόσμο κι η ημέρα της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Εθνών τιμάται κι εορτάζεται δεόντως, όπως γίνεται σε όλα τα κράτη όπου ενωμένοι οι άνθρωποι κατάφεραν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα και την ελευθερία τους.