Ποια είναι η Λιβανέζα Souha Bechara που κρίθηκε στην Αθήνα “persona non grata”;

Στις 11 Ιουλίου ένα αρκετά αμφιλεγόμενο γεγονός έλαβε χώρα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν η Λιβανέζα ακτιβίστρια Souha Bechara, η οποία ταξίδευε από τον Λίβανο, βρέθηκε στην Ελλάδα για λίγες ώρες λόγω προγραμματισμένης αλλαγής αεροσκάφους (transit) για τη συνέχεια του ταξιδιού με τελικό προορισμό την Ελβετία. Εκεί, οι αστυνομικές αρχές τη συνέλαβαν ως “persona non grata”και της αρνήθηκαν την είσοδο στη χώρα.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Λιβάνου δημοσίευσε έγγραφο των ελληνικών αρχών στο οποίο αναγράφεται πως η Souha Bechara έχει καταχωρηθεί ως ανεπιθύμητη στο Εθνικό Μητρώο και θεωρείται μεταξύ άλλων επικίνδυνη για τη δημόσια τάξη κι ασφάλεια αλλά και για τις διεθνείς σχέσεις ενός ή περισσότερων από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λόγω των παραπάνω, οι ελληνικές αρχές της αρνήθηκαν την είσοδο στη χώρα, επομένως και τη συνέχεια του ταξιδιού της στη Γενεύη και την έστειλαν πάλι πίσω στον Λίβανο, απ’ όπου θα έπρεπε να ταξιδέψει εκ νέου προς την Ελβετία.

Τα παραπάνω προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων με αρχική αυτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Λιβάνου, το οποίο ζητά από το Υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου να καλέσει τον Έλληνα πρέσβη για εξηγήσεις, να παρέχει πολιτική προστασία στη Souha Bechara αλλά και να θεωρήσει τη σύλληψή της ως επίθεση στην εθνική κυριαρχία και την ελευθερία του Λιβάνου, καθώς και την ασφάλεια των πολιτών του. Εν συνεχεία η Συντονιστική Επιτροπή της Αραβικής Αριστερής Συσπείρωσης καταδικάζει επίσης τη σύλληψη και καλεί όλα τα λιβανέζικα, αραβικά και διεθνή πολιτικά και κοινωνικά κόμματα, φορείς και δυνάμεις να ξεκινήσουν ευρύτερη καμπάνια αλληλεγγύης προς τη Souha Bechara και προς όλους τους αγωνιστές για την εθνική απελευθέρωση και την κοινωνική πρόοδο, καθώς και την ανάληψη άμεσης δράσης για την αντιμετώπιση των επιθετικών πολιτικών κατά των αντιστασιακών μαχητών αντί της καταδίκης και της δίωξης του σιωνιστικού εχθρού για τα απάνθρωπα εγκλήματά του εναντίον του λιβανέζικου, παλαιστινιακού και αραβικού λαού (σύμφωνα με το ThePressProject).

Ακόμη, ο Θανάσης Παφίλης, μέλος του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός αντιπρόσωπος πραγματοποίησε διάβημα διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη κι ολόκληρο το ΚΚΕ τίθεται απέναντι σε αυτή την κίνηση των ελληνικών αρχών και ζητάει εξηγήσεις για τους λόγους κράτησης κι απαγόρευσης εισόδου στη χώρα αλλά και για τους λόγους που θεωρείται κίνδυνος για τη δημόσια τάξη κι ασφάλεια η Souha Bechara.

Ποια είναι όμως η Souha και γιατί γίνεται τόσο μεγάλος ντόρος γύρω από το όνομά της;

Η Souha Bechara γεννήθηκε το 1967 στον Λίβανο. Το 1978 σε ηλικία 11 ετών έγινε μάρτυρας της Ισραηλινής εισβολής στον νότιο Λίβανο κι από τότε το χωριό της Deir Mimas βρισκόταν υπό την κατοχή του Σιωνιστικού στρατού. H Souha προερχόταν από αριστερή οικογένεια· ο πατέρας της ήταν μέλος του Λιβανέζικου Κομμουνιστικού Κινήματος κι η ίδια φαίνεται πως φοίτησε σε αρκετά πολιτικοποιημένα ιδρύματα. Ως έφηβη ακόμα, συμμετείχε ως εθελόντρια για να παρέχει τις πρώτες βοήθειες στο μέτωπο του πολέμου. Αργότερα, το 1982, και μετά την Ισραηλινή εισβολή στο Beirut, την πρωτεύουσα του Λιβάνου όπως αναφέρει, «ήταν ξεκάθαρο πως το Ισραήλ είναι ο πραγματικός εχθρός» και για το λόγο αυτό έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κινήματος και συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση.

Το 1986 της ανατέθηκε η εξόντωση του Αντουάν Λαχάντ, o οποίος ήταν ο διοικητής του στρατού του Νοτίου Λιβάνου (SLA), υποστηριζόμενου από το Ισραήλ. Έτσι η ίδια προσέγγισε τη σύζυγό του συστηνόμενη ως δασκάλα αεροβικής, με την οποία ιδιότητα κατάφερε να επισκέπτεται συχνά την οικία του ζεύγους. Στις 17 Νοεμβρίου 1988 πάτησε τη σκανδάλη εναντίον του Λαχάντ 2 φορές, χωρίς να καταφέρει να τον στόχο της. Η ίδια όμως συνελήφθη και χωρίς να περάσει από δική, κρατήθηκε στις φυλακές του Κιάμ, οι οποίες είναι φημισμένες για τα ανελέητα και βάναυσα βασανιστήρια προς τους κρατούμενους και τις οποίες διοικούσε ο νότιος Λιβανέζικος στρατός και κατ’ επέκταση, ο Antoine Lahd. Εκεί παρέμεινε για 10 χρόνια κι αφέθηκε ελεύθερη το 1998, σε πλαίσιο συμφωνίας ανταλλαγής αιχμαλώτων, καταγγέλλοντας πως είχε υποστεί βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ και κράτηση στην απομόνωση για 6 χρόνια σε ένα πολύ μικρό κελί.

Από τότε η Souha αποτελεί σύμβολο της αντίστασης αλλά και της απελευθέρωσης του Λιβάνου και στη χώρα της τιμάται ως ήρωας πολέμου. Η πορεία της συνεχίζεται μέχρι και σήμερα καθώς δρα ως συνήγορος του σοσιαλισμού και της αδογμάτιστης δημοκρατίας του Λιβάνου. Έχει επίσης γράψει το μνημονικό για τη ζωή της με τίτλο “ Resistance: My life for Lebanon”, το οποίο κυκλοφόρησε αρχικά σε αραβική κι αργότερα σε αγγλική έκδοση. Σήμερα η Souha ζει στην Ελβετία με την οικογένειά της κι είναι κάτοχος ελβετικής και λιβανέζικης ιθαγένειας.

Η ελληνική κυβέρνηση καλείται να δώσει εξηγήσεις για το πώς η Souha αποτελεί εθνικό κίνδυνο και μάλλον θα πρέπει να μελετήσει εντατικά τις απαντήσεις που θα δώσει, καθώς απευθύνεται και στην Ελβετική κυβέρνηση για μια Ελβετή πολίτη και πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τέλος, αν η Ελλάδα έθεσε τη Souha ως εθνικό κίνδυνο λόγω των συμμαχικών σχέσεων με το Ισραήλ, τότε μιλάμε για ατράνταχτη πολιτική τοποθέτηση που μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για τη χώρα. Η ίδια η Souha, σύμφωνα με ρεπορτάζ της ΕΡΤ, μετά την απέλασή της στον Λίβανο και την επιστροφή της από εκεί στην Ελβετία, έχει καταθέσει μήνυση για να διευκρινίσει το ιστορικό της απόφασης και να ζητήσει την ακύρωσή της. Η οικογένεια της Suha Bishara, οι κάτοικοι της πόλης Deir Mimas, ο δημάρχός της Dr George Ndad καθώς κι ολόκληρος ο Λίβανος, έχει τοποθετηθεί εναντίον της πράξης αυτής και ζητά εξηγήσεις. Μένει να δούμε, τι θ΄ακολουθήσει.

Πηγή φωτογραφίας