Όλοι έχουμε ακούσει για περίεργα και παραφυσικά φαινόμενα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας μα ένα από τα πιο πολυσυζητημένα απ’ αυτά είναι και το σπήλαιο Νταβέλη ή αλλιώς σπήλαιο των Αμώμων. Η ιστορία της σπηλιάς είναι τεράστια και σίγουρα φορτισμένη με πολλές ενέργειες, αναμνήσεις, ίσως και μυστικά.
Το σπήλαιο βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του όρους Πεντέλης σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρων. Η Πεντέλη είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Αττικής με υψηλότερη κορυφή το Πυργάρι περίπου στα 1100 μέτρα υψόμετρο, η οποία φημίζεται για τα μάρμαρα της, από τα οποία είναι κατασκευασμένα τα μνημεία της Ακρόπολης. Το σπήλαιο αρχικά ανακαλύφθηκε από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι λάξευσαν το βουνό για την εξαγωγή και παραγωγή του πεντελικού μαρμάρου. Εκείνη την εποχή η σπηλιά χρησιμοποιούνταν ως χώρος λατρείας του θεού Πάνα, του οποίου η έννοια έχει συνδεθεί κατά καιρούς και με τον διάβολο λόγω της τραγόμορφης όψης του και όχι μόνο.
Αργότερα στην ιστορία, κατά τη βυζαντινή εποχή η σπηλιά αλλά και ολόκληρο το όρος της Πεντέλης αποτέλεσαν ησυχαστήριο μοναχών, των λεγόμενων Αμώμων από τους οποίους πήρε και την τότε ονομασία του. Στους νεότερους χρόνους φαίνεται πως η σπηλιά χρησιμοποιήθηκε ως κρησφύγετο του λήσταρχου Χρήστου Νταβέλη, ο οποίος ήταν από τους πιο σκληρούς και βίαιους εγκληματίες και κακοποιούς της εποχής και του οποίου η δράση κορυφώθηκε το 1855 όπου προκάλεσε και διπλωματικό επεισόδιο με τη Γαλλία. Βέβαια, πολλές πηγές φαίνεται να καταρρίπτουν τελείως τη σύνδεση του Νταβέλη με το σπήλαιο λέγοντας πως ο ίδιος δε φαίνεται να είχε την παραμικρή ιδέα για την ύπαρξή του.
Στη σημερινή είσοδο της σπηλιάς υπάρχουν δύο ναοί. Το νότιο εκκλησάκι είναι αφιερωμένο στον άγιο Σπυρίδωνα, είναι κυριολεκτικά σκαλισμένο μέσα στον βράχο και φαίνεται να είναι το παλαιότερο από τα δύο καθώς χρονολογείται στο 10ο με 11ο αιώνα μ.Χ. Το δεύτερο εκκλησάκι είναι αφιερωμένο στον άγιο Νικόλαο, βρίσκεται στην αριστερή και εξωτερική πλευρά της σπηλιάς και χρονολογείται στο 1234-1235 μ.Χ. Τα εκκλησάκια αυτά φαίνεται να έχουν αναστηλωθεί μετά από ζημιές λόγω εργασιών από το υπουργείο εθνικής Αμύνης και το στρατό το 1977 μέχρι και το 1983. Εκείνη την εποχή ο στρατός είχε παραδεχθεί πως πραγματοποιούνται άκρως απόρρητα έργα στη σπηλιά και στην ευρύτερη περιοχή, για τα οποία υπάρχουν πολλές θεωρίες και εικασίες με εμπλεκόμενους τους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ σε πολλά από αυτά τα σενάρια.
Η σπηλιά άρχισε να αποκτά μεταφυσικό χαρακτήρα κατά το τέλος της δεκαετίας του 60’ όπου οι κάτοικοι της περιοχής έκαναν λόγο για παράξενα φαινόμενα, ενέργειες και φώτα, απόκοσμους ήχους και απροσδιόριστες φιγούρες. Μετά από έρευνες, παρατηρήθηκε πως στην περιοχή και ιδιαίτερα στη σπηλιά υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο. Επίσης, πολλοί υποστήριξαν πως υπήρχαν υπόγειες στοές και περάσματα στη σπηλιά αλλά και κρυμμένος θησαυρός κάπου μέσα σε αυτά, όμως τίποτα από αυτά δε βρέθηκε και δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ έως σήμερα.
Ακόμα λέγεται πως η σπηλιά είναι τόσο φορτισμένη λόγω του λήσταρχου και ότι κάποιοι ακόμα μπορούν να δούνε τη φιγούρα του, βιώνουν απώλεια μνήμης και νιώθουν έντονα τη μυρωδιά όζοντος. Άλλοι πιστεύουν πως τα μεταφυσικά φαινόμενα οφείλονται στα πειράματα του στρατού και άλλοι πιστεύουν πως προέρχονται από την προηγούμενη λατρεία του θεού Πάνα, τις νύμφες και τις ανθρωποθυσίες αλλά και από την παρουσία των 2 ιερών, του Αγίου Σπυρίδωνα και Αγίου Νικολάου, τα οποία φαίνεται να είναι σημεία ταφής και περάσματα για κρύπτες.
Η ιστορία της σπηλιάς όμως δε σταματάει ακόμη, καθώς την περίοδο του 1990 το μέρος χρησιμοποιήθηκε για μυστικιστικές τελετές και λέγεται πως οι σατανιστές της Παλλήνης χρησιμοποίησαν το μέρος για τη μακάβρια δράση τους. Μέχρι και σήμερα υπάρχουν φήμες πως σατανιστικές ομάδες επισκέπτονται τη σπηλιά και πραγματοποιούν τελετές, πως αντικείμενα αλλάζουν θέση μέσα στη σπηλιά, αναβοσβήνουν οι φακοί και ακούγονται ψίθυροι ή και γυναικείες φωνές να τραγουδούν. Πολλές ομάδες με δράση την εξερεύνηση του παραφυσικού έχουν επισκεφθεί το μέρος με ειδικά όργανα και έχουν καταγράψει περίεργα φαινόμενα μέσα στο σπήλαιο.
Κανείς αρμόδιος φορέας δεν έχει δώσει πιθανή επιστημονική εξήγηση για το τι μπορεί να προκαλεί αυτά τα φαινόμενα και το μυαλό προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις με ό,τι πληροφορίες έχει -και αυτό κάνει τη φαντασία να οργιάζει. Είναι όλα αυτά τα φαινόμενα αποτέλεσμα ή επίδραση του διαφορετικού μαγνητικού πεδίου; Είναι η ανθρώπινη δράση ανά τα χρόνια που έχει αφήσει το στίγμα και την ενέργειά της στο σπήλαιο; Ή η περιοχή ήταν πάντα ένας μέρος με μεγαλύτερη ευαισθησία ή επικοινωνία με κάτι που εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε;
Συντάκτης: Μαρία Κουτσουρά
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
