"The Purge": 5 ταινίες που κρύβουν πολλές και θλιβερές αλήθειες

«Φανταστικό Ταξίδι» (1966), «Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά» (1989), «Ο Λαβύρινθος του Πάνα» (2006), «Ο Αστακός» (2015), «Άβαταρ» (2009 & 2022).

Να ένα μικρό δείγμα που δείχνει ότι η φαντασία των δημιουργών του Hollywood ήταν και παραμένει απύθμενη. Κι όταν λέω «φαντασία» δεν αναφέρομαι στα ειδικά εφέ που έκαναν αυτές τις ταινίες τόσο εντυπωσιακές για την εποχή τους, αλλά στην κεντρική ιδέα, που απογυμνωμένη από οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική προέκταση μπορεί να αποδοθεί με μια και μόνο πρόταση: Ταξίδι μέσα στο ανθρώπινο σώμα, κι αν δεν μπορείς να βρεις ταίρι, θα μεταμορφωθείς σε ζώο.

Μολονότι η φαντασία είναι η κινητήριος δύναμη της έβδομης (και όχι μόνο) τέχνης και μοιάζει να είναι απέραντη σαν το διάστημα, πιστεύω ότι ξεπέρασε τα ηθικά όρια με τη σειρά ταινιών «The Purge». Η πρώτη ταινία βγήκε στις αίθουσες το 2013 κι είχε τόσο μεγάλη επιτυχία που οι συντελεστές αποφάσισαν να γυρίσουν άλλες 4! Το σύνολο, λοιπόν, 5 ταινίες με το ίδιο concept: 12 ώρες πλήρους ατιμωρησίας για οποιοδήποτε έγκλημα. Δεν υπάρχει καμία εξαίρεση και κανένα μέτρο. Από τη διάρρηξη και τον εμπρησμ@ μέχρι τον βι@σμό και τον φoνo, όλα τα εγκλήματα μισή μέρα το χρόνο είναι απολύτως νόμιμα. Σκοπός αυτής της «παράδοσης» είναι η εκκαθάριση (εξού και «the purge») της κοινωνίας από τη φτώχεια και την αυξημένη εγκληματικότητα. Με ποιο τρόπο; Πολύ απλά, όσοι -για τον όποιο διεστραμμένο λόγο- θέλουν να εγκληματήσουν, τους δίνεται η ευκαιρία μία μέρα το χρόνο να το κάνουν, ρίχνοντας έτσι, το ποσοστό εγκληματικότητας τις υπόλοιπες 364 μέρες. Ενώ όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να προμηθευτούν όπλα, να εγκαταστήσουν συστήματα ασφαλείας, να κατασκευάσουν panic rooms ή ακόμα και να φύγουν από τη χώρα, ουσιαστικά πέφτουν θύματα ενός φαινομένου σκληρού κοινωνικού Δαρβινισμού.

Ομολογώ ότι δεν έχω καταφέρει να δω ολόκληρη καμία ταινία της σειράς. Και δεν είναι τόσο η χαρακτηριστική σειρήνα που σηματοδοτεί την έναρξη και τη λήξη των 12 ωρών που με ανατριχιάζει, αλλά η υποβόσκουσα αλήθεια που μπορεί να συμπυκνωθεί στην εξής ερώτηση: Τι θα συνέβαινε, άραγε, αν μια τέτοια «παράδοση» γινόταν πραγματικότητα; Τα ίδια και χειρότερα λέω εγώ. Βασικά μόνο χειρότερα. Κι εξηγούμαι:

Αν και, βάσει του σεναρίου, όλη η γκάμα των εγκλημάτων είναι διαθέσιμη, ως αμερικάνικη ταινία της κατηγορίας horror, το «The Purge» περιστρέφεται επιλεκτικά γύρω από τις δολοφονίες. Τα υπόλοιπα είδη εγκλημάτων ουσιαστικά υπονοούνται. Μόνο που στη δική μας πραγματικότητα, αυτά τα άρρητα είδη είναι που θα επικρατούσαν, ενώ οι δολοφονίες θα αποτελούσαν πιθανώς το grand finale μιας μέρας στην κόλαση. Είναι όλα αυτά που ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις, άλλα πολύ περισσότερο αυτά που δε θα ακούσουμε ποτέ, που υποστηρίζουν την εγκυρότητα της όλης ιδέας. Είναι και αυτά τα ρημάδια τα αστυνομικά ντοκιμαντέρ στο Netflix τα οποία ξεφυτρώνουν σαν τα σπυράκια πριν την περίοδο, που σε κάνουν να κοιτάς πάνω από τον ώμο σου ακόμα και στην ουρά για τα σαλάμια στο σούπερ μάρκετ.

Ωστόσο, υπάρχει και συνέχεια. Το «The Purge», ανήκει σε μια ευρύτερη ομάδα ταινιών επιβίωσης, όπως το «Hunger Games» και το «World War Z», οι οποίες ακολουθούνται από ένα φανατικό κοινό που εξιτάρεται με το υποθετικό σενάριο του ανθρωποκυνηγητού. Κι επειδή η αδρεναλίνη είναι εθιστική, από αυτό το κοινό γεννιούνται ένα σωρό βιντεάκια με το γενικό τίτλο «How to survive» που φτάνουν τα 10+ εκατομμύρια views. Σημειωτέον, στο «The Purge: Election Year» (2016), υπάρχει σκηνή όπου άνθρωποι φτάνουν στην Αμερική για να συμμετέχουν στην ετησία εκκαθάριση. Εθελοντικά. Ως τουρίστες. I rest my case!

Κι έτσι, από τη μία η σειρήνα, κι από την άλλη η αφόρητα ρεαλιστική συνειδητοποίηση ότι άνθρωποι ψάχνουν οδηγούς επιβίωσης, κάνουν τη ραχοκοκαλιά μου να κλυδωνίζεται. Ναι, ξέρω, το κείμενο είναι σκέτο ψυχοπλάκωμα. Παρ’ όλη τη μαυρίλα, όμως, faith in humanity can be restored. Γιατί για κάθε ένα από τα παραπάνω βιντεάκια, υπάρχει μια κάμερα ασφαλείας ή ένα κινητό τηλέφωνο που έχει αποθανατίσει ανθρώπους που μέσα σε μια στιγμή μεταμορφώθηκαν από απλοί περαστικοί σε ήρωες. Ανθρώπους που τόλμησαν να ξεπεράσουν τα δικά τους όρια για να σώσουν ένα παιδί που πέφτει από φλεγόμενο κτήριο ή να τα βάλουν με αρκούδες για να σώσουν τους αγαπημένους τους μαλλιαρούς φίλους. Και σε αντίθεση με τη φαντασία του Hollywood, ευτυχώς, αυτά τα βίντεο είναι πέρα για πέρα αληθινά.

Πηγή εικόνας