Η ιστορία μας με κάποιους ανθρώπους είναι φαύλος κύκλος. Είναι αδύνατο να τους ξεπεράσεις. Όχι επειδή δε θέλεις, αλλά επειδή πολύ απλά δε γίνεται. Προσπαθείς, ξαναπροσπαθείς και μετά δωσ’ του κι άλλη προσπάθεια, αλλά δεν τα καταφέρνεις.
Είναι αυτοί που ήρθαν στη ζωή σου για να μείνουν. Αυτοί που έχουν «χτιστεί» στην καρδιά σου με δέκα κιλά σκυρόδεμα και θα κατεδαφιστούν μαζί με σένα.
Όλοι ανεξαιρέτως πάντως, συγκεντρώνουν πάνω τους κάποια κοινά χαρακτηριστικά που μας καθιστούν «εξαρτημένες».
Δεν είναι ο κούκλος με τις αναλογίες μοντέλου. Είναι ο απλός κοινός θνητός που ζει ανάμεσά μας. Πέντε κουβέντες μαζί του σε συνδυασμό με το υπέρτατο σεξ σ’έκαναν να μην μπορείς να ξεκολλήσεις από δαύτον.
Πρόσεξε τη σειρά που σου τα ανέφερα. Πρώτα σου ξεγύμνωσε το μυαλό και μετά το κορμί. Το μυαλό σου είναι αυτό που γαμήθηκε πρωτίστως και κάπου εκεί ήταν που σκέφτηκες «Ορίστε, πάρε ό, τι έχω και δεν έχω. Εγώ μόνο μαζί σου θέλω να’μαι».
Έπειτα είναι ο τρόπος του σε όλα. Στο πώς κρατάει το ποτήρι, στο πώς ανάβει το τσιγάρο, στο πώς κινείται στο χώρο. Είναι η μουσική που ακούει, το βάδισμά του, το βλέμμα του. Ο ίδιος σαν οντότητα.
Κι εκείνη η κολόνια που μπορεί να φοράνε άλλοι δέκα εκατομμύρια άντρες σ’αυτό τον πλανήτη, αλλά πάνω του μυρίζει τόσο διαφορετικά.
Όλα αυτά τον ξεχώρισαν από τη μάζα που μέχρι πρότινος είχε περάσει απ’ τη ζωή σου.
Δεν προσπάθησε και πολύ. Ήρθε όπως είναι και τα ισοπέδωσε όλα.
Χαρακτηριστικό του είναι επίσης ότι έχει κάποιου είδους εμφυτευμένο μικροτσιπάκι πάνω του και μόλις επιχειρήσεις να συνεχίσεις τη ζωή σου με κάποιον άλλο, αυτό ενεργοποιείται αυτόματα κι εκείνος εμφανίζεται από το πουθενά.
Επανέρχεται στο προσκήνιο ακριβώς τη στιγμή που είχες αρχίσει την απεξάρτηση, μόνο και μόνο για να σου θυμίσει ότι δεν τον ξεπέρασες ποτέ.
Στα κομμάτια να πάει ο νέος υποψήφιος. Εσύ θέλεις αυτόν και μόνο αυτόν.
«Γαντζώνεσαι» πάλι από πάνω του, το σεξ αποκτά μορφή ιεροτελεστίας και φτου κι απ’την αρχή. Βρίσκεσαι πάλι στο σημείο μηδέν πιο εξαρτημένη από ποτέ.
Κι όσο αυτή η ιστορία επαναλαμβάνεται κάθε φορά που επιχειρείς να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο, τόσο περισσότερο καταλαβαίνεις πόσο τον αγαπάς.
Γιατί τον συγκρίνεις με όλους, θέλοντας και μη.
Το ξέρετε και οι δύο πως αυτή η ιστορία δε θα τελειώσει σύντομα. Κι εκείνος έχει συναισθήματα για σένα. Δεν είναι μόνο το σεξ. Άλλωστε το βρίσκεις πλέον πιο εύκολα κι από τσιγάρα σε περίπτερο.
Ούτε είσαι η μοναδική γυναίκα στην οικουμένη που κάνει τέτοιο κρεβάτι.
Έχεις όμως κάτι που τον κάνει να σε ξεχωρίζει και να σε αναζητά ανάμεσα στις υπόλοιπες.
Τώρα είναι μάλλον η στιγμή που θα αναρωτηθείς γιατί δεν εκδηλώνεται. Αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι που έχει να κάνει με το φόβο και την ανασφάλεια και το έχουμε αναλύσει ενδελεχώς σ’αυτό το site.
Αλλά και πάλι, αυτό είναι ακόμα ένα στοιχείο του που κατά βάθος σου αρέσει. Αυτή είναι και όλη του η γοητεία. Πως λέει λίγα και καλά. Ξεστομίζει την κατάλληλη κουβέντα, την κατάλληλη στιγμή κι αποτελειώνεσαι, πάνω που είχες αρχίσει να πιστεύεις πως τελείωσαν όλα.
Μία τους κουβέντα αρκεί, για να επανέλθουν στο μυαλό σου όλες οι αναμνήσεις που πίστευες πως είχες θάψει οριστικά. Όλα σε περιμένουν στη γωνία.
Είναι μεγάλος μαλάκας. Ο πιο μαλάκας απ’όλους. Αλλά τον αγαπάς. Γιατί είναι ο δικός σου, μοναδικός μαλάκας.
Είναι εξάρτηση αυτοί οι άντρες. Ολόκληρος ο κόσμος σου περιστρέφεται γύρω απ’ αυτούς.
Όχι, δε χρήζεις ιατρικής βοήθειας. Απλά ασκούν πάνω σου τη δύναμη που χρειάζεσαι ώστε να μη μπορείς να τους ξεπεράσεις.
Είτε είχες σχέση μαζί του και χώρισες, είτε ήταν ο ανεκπλήρωτος έρωτας της ζωής σου, και τα δύο έχουν κοινό παρονομαστή: την αγάπη.
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως αυτού του τύπου οι άντρες μας έχουν περισσότερη ανάγκη απ’ ό, τι εμείς εκείνους.
Δεν μπαινοβγαίνουν στη ζωή σου επειδή σε θεωρούν δεδομένη, αλλά επειδή κοντά σου νιώθουν οικεία. Τόσο οικεία που τρομάζουν και ξαναφεύγουν.
Γίνατε ο ένας η συνήθεια του άλλου. Ξέρεις πως όπου κι αν πάει θα επιστρέψει σε σένα.
Κι αυτή η ριμαδοσελίδα δε λέει να γυρίσει.
Συντάκτης: Μαίρη Βασιλοπούλου
