Για πάντα θα αμφιταλαντεύομαι αν και κατά πόσο οι άνθρωποι είναι απ’ τη φύση τους μονογαμικοί ή πολυγαμικοί. Είναι ένα δίλημμα που είτε το θέλεις είτε όχι, θα υπάρξουν στιγμές που θα λυγίσεις και θα ευχηθείς όλα εκείνα τα παραμύθια με τον πρίγκιπα και την όμορφη πριγκίπισσα να ήταν έστω για μια μικρή στιγμή αλήθεια.
Κι όμως δεν είναι αλήθεια. Το σύστημα πολυγαμίας ή μονογαμίας ανταποκρίνεται ξεκάθαρα στον τρόπο με τον οποίο έχεις μεγαλώσει. Προέρχεται απ’ τις πιέσεις ή όχι της κοινωνίας που γεννήθηκες και μεγάλωσες. Είναι τα βιώματα που θα κουβαλάς και δε θα σε αφήσουν σε ησυχία μέχρι να αποδεχτείς τον εαυτό σου.
Με εκείνο το παραμύθι καλά σφηνωμένο στο μυαλό μας και με τη φροντίδα της μαμάς ενώ μας το διάβαζε, μάθαμε να αγαπάμε, πριν καλά-καλά μάθουμε τι σημαίνει αγάπη. Σύμφωνα με τις προδιαγραφές των πολλαπλών αισιόδοξων ρομαντικών παραμυθιών μάθαμε να ελπίζουμε για τη δική μας ζωή. Μάθαμε να πιστεύουμε σε έναν ρομαντισμό άνευ όρων.
Την πατήσαμε και πονέσαμε. Όλοι εμείς που κάναμε κτήμα μας εκείνα τα πρώτα παραμύθια με τα οποία δεθήκαμε. Γαζωθήκαμε πάνω σε αυτά και φτιάξαμε το δικό μας κόσμο. Μπερδευτήκαμε στο δρόμο αρκετές φορές μέχρι να συνειδητοποιήσουμε την αλήθεια. Κανένας άνθρωπος δεν είναι μονογαμικός, η μονογαμία είναι επιλογή.
Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί ενώ μια σχέση σου είχε τελειώσει εσύ προσπαθούσες κι άλλο; Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί προτίμησες να απατήσεις σε μια σχέση σου παρά να χωρίσεις εκείνη τη στιγμή, παρατείνοντας μια ψεύτικη και τελειωμένη κατάσταση; Επειδή πίστεψες πως πρέπει να είσαι μονογαμικός, πως πρέπει αυτό που έχεις να είναι σοβαρό και να οδηγήσει σε κάτι μακροχρόνιο.
Η μονογαμία όμως είναι συνειδητή επιλογή. Σου βγαίνει ασυνείδητα, ασυναίσθητα επειδή πολύ απλά σκέφτεσαι και θες μόνο τον άνθρωπό σου. Αυτό δεν έχει ώρες, μέρες, χρόνια. Χτίζεις κάτι μοναδικό με τον δικό σου άνθρωπο, με γερά θεμέλια για να αντέχει στις αντίξοες συνθήκες.
Δε γεννιόμαστε μονογαμικοί όσο και να επιδιώκουν να μας γαλουχήσουν έτσι από μικρούς, δε γίνεται. Είναι ανώφελο να επιμένουμε σε κάτι προδικασμένο να πεθάνει. Αν δε ταιριάζουμε, αν δεν έχουμε κοινούς στόχους, βλέψεις, προσδοκίες, τότε απλώς είναι μια ακόμη σχέση της σειράς. Είναι ανόητο να απιστούμε και να γυρίζουμε από ανασφάλεια σε εκείνη τη μολυσμένη φωλιά.
Το να είμαστε ξεκάθαροι σε όλους τους τομείς της ζωής μας είναι ό,τι πιο σωστό κι αρμόζει πάνω απ’ όλα στον ίδιο μας τον εαυτό. Ναι, ας μην πιστεύουμε σε ταμπέλες αλλά ας κάνουμε τις ταμπέλες να έχουν νόημα στη ζωή μας. Δεν είμαστε μονογαμικοί επειδή πρέπει κι είθισται, αλλά επειδή βρήκαμε το λόγο.
Δεν είμαστε μονογαμικοί ώσπου να υπάρξει πραγματική ουσία για να γίνουμε. Μέχρι να σεβαστούμε το σύντροφό μας, μέχρι να δεθούμε, να αποδεχτούμε και να θέλουμε όντως να δεσμευτούμε τίμια, μέχρι τότε μιλάμε απλά για πολυγαμία.
Αυτός είναι ο άνθρωπος, ένα πολυγαμικό ον που ενθουσιάζεται γρήγορα αλλά εξίσου εύκολα χάνει το ενδιαφέρον του. Ελπίζει κι απογοητεύεται ταυτόχρονα, αλλά ξαναδοκιμάζει. Επιμένει και όταν βρει τους κατάλληλους λόγους προσδένεται στην ταμπέλα της σχέσης, της μοναδικότητας και της μονογαμίας έως τότε απλά δοκιμάζει. Γιατί αν δε δοκιμάσεις, πώς θα αγοράσεις;
Επιμέλεια Κειμένου Όλγας Παραπραστανίτη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Όλγα Παραπραστανίτη
