Υπάρχουν πολλοί λόγοι που δυο άνθρωποι αποφασίζουν να ‘ναι μαζί, πέρα απ’ τον προφανή, που είναι ο έρωτας. Πολλά, λοιπόν, και τα ζευγάρια που στηρίζουν τη σχέση τους πάνω σ’ ένα βόλεμα. Αυτή η λέξη, ειδικά στην εποχή της κρίσης, έχει βρει γη κι ύδωρ κι ευδοκιμεί στο έπακρο. Η βολεμένη, ο βολεμένος, οι βολεμένοι. Το βόλεμα, λοιπόν, ουδέτερο. Δεν είναι προνόμιο αντρών ή γυναικών, αλλά περίπτωση συχνή, εκεί όπου η μοναξιά τρομάζει κι η ασφάλεια γίνεται αυτοσκοπός, με όποιο κόστος.

Ας σκιαγραφήσουμε το προφίλ του βολεμένου ατόμου μέσα σε μια σχέση. Το άτομο, λοιπόν, αυτό έχει κακώς νοούμενη υψηλή αυτοπεποίθηση κι όχι χαμηλή, όπως θα ισχυριστούν οι περισσότεροι. Το τεκμηριώνω αμέσως. Η σχέση λειτουργεί ως στέγη, σιγουριά, και πηγή εξασφάλισης, αυτοί λοιπόν που την επιλέγουν έχουν την πεποίθηση ότι τους αξίζει να ζουν μέσα σε αυτές τις σταθερές, γι’ αυτό τον λόγο και δε θέλουν να απομακρυνθούν ή να την αλλάξουν. Κάτι λιγότερο δεν το αντέχουν. Δε θέλουν να πιεστούν. Έτσι διαλέγουν τον εύκολο δρόμο μιας χλιαρής σχέσης, εκεί όπου οι συναισθηματικές εντάσεις εκλείπουν κι όλα κυλούν εκ του ασφαλούς.

Ο συμβιβασμός αυτός προσφέρει σαφώς πολλά θετικά στο βολεμένο άτομο. Έχει κοινωνική αποδοχή, όσο φοράει την ετικέτα του συντρόφου ή συζύγου κι όχι του μοναχικού ατόμου που η κοινωνία τις περισσότερες φορές θα χαρακτηρίσει ιδιόρρυθμο ή ίσως κι ανεπαρκές, αν έχει χωρίσει ή είναι για καιρό χωρίς σχέση.

Κι όμως, όσο κι αν φαινομενικά εξυπηρετεί, το βόλεμα στην πραγματικότητα πονάει όσους το επιλέγουν. Ναι, πονάει γιατί είναι πάρα τη φύση του ανθρώπου. Τι θα πει «κρατάω μια σχέση και δε νιώθω τίποτα»; Το σπίτι, τα χρήματα κι όλα τα υλικά αγαθά δε γεμίζουν το συναισθηματικό κενό. Το κενό γεμίζει από μέσα προς τα έξω. Το ανάποδο δεν ενδείκνυται.

Αρκετοί επιλέγουν μέσα απ’ την εργασία τους να γεμίσουν αυτό το χάσμα. Δυστυχώς όχι με επιτυχία. Γιατί ακόμα κι η πιο απαιτητική εργασία έχει τις παύσεις της. Και τότε, αυτές τις ελάχιστες στιγμές, κάνει την εμφάνισή της η πραγματικότητα. Στέκει χωρίς κανένα μανδύα ωραιοποίησης μπροστά μας τις τετ α τετ στιγμές μας. Σκληρή κι αληθινή υπογράφει τα κακώς κείμενα και τονίζει οτιδήποτε σκεπάστηκε μάταια κάτω απ’ το χαλί.

Υπάρχουν κι οι βολεμένοι που έχουν επικεντρωθεί στον εαυτό τους. Κοιτάζουν να περνάνε καλά οι ίδιοι και κατόπιν το ταίρι τους ή ακόμα και τα παιδιά τους. Λογικό από άτομα που έχουν χτίσει τη ζωή τους και τις σχέσεις τους πάνω στον εγωκεντρισμό και την ευκολία τους. Το βόλεμα είναι η αρχή και το σημείο αναφοράς τους. Η μερίδα του λέοντος τους ανήκει κι έτσι το να κάνουν, για παράδειγμα, ταξίδια μόνοι τους γιατί κουράστηκαν, και να απαιτούν να παίρνουν τα καλύτερα γιατί προσφέρουν τα πολύτιμα ελάχιστά τους είναι μέρος αυτής της συμφωνίας που ονομάζουν «σχέση».

Είναι, όμως, ευχαριστημένος ο βολεμένος άνθρωπος μέσα στη σχέση; Πόσο πλήρης μπορεί να ‘ναι ένας άνθρωπος που η ζωή του έχει τόσα πολλά στεγανά; Πόσο ευτυχισμένος μπορεί να ζει κάποιος μέσα σε μια σχέση που η τριβή ξεκινάει απ’ τον ίδιο του τον εαυτό;  Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο απ’ το να τα βάζεις με τον εαυτό σου. Να κάνεις ερωτήσεις κι η απάντηση να σου δείχνει πόσο λάθος επιλογές έχεις κάνει. Η προστατευμένη ζώνη της σιγουριάς και της ασφάλειας δε λειτουργεί πάντα με θετικό πρόσημο. Τις περισσότερες φορές έχει τον ρόλο θηλιάς. Μιας θηλιάς που έχει αυξομειώσεις. Οι εξωσυζυγικές σχέσεις εδώ έχουν την τιμητική τους. Δεκανίκια για ανάπηρα συναισθήματα που προσπαθούν μάταια να ορθοποδήσουν, δίχως να ‘χουν την κατάλληλη περίθαλψη και στήριξη.

Βολεμένοι, λοιπόν, ή απλά στριμωγμένοι;

 

Συντάκτης: Ευαγγελία Βεργανελάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη