12 χρόνια τώρα μιλάμε για το σώμα της Adele

Στην εκπνοή του χρόνου, σε μια χρονιά που το σώμα υπήρξε στις συζητήσεις μας περισσότερο από ποτέ και για πολλούς λόγους κι ίσως όχι πάντα ευχάριστους, εμείς, στο pillowfights, δίνουμε φωνή στα σώματά μας και τις ιστορίες τους μέσα από μια καμπάνια που σκοπό έχει να γιορτάσουμε. Τα γεμάτα σημάδια, όμορφα, παρδαλά και πολύχρωμα κορμιά που είναι οι πυξίδες και οι χάρτες μας για κάθε βήμα που κάνουμε στον περίεργο αυτό κόσμο. Ένα δεκαήμερο γεμάτο εικόνες, λέξεις, προσωπικές ιστορίες, άρθρα και μαρτυρίες για το body shaming, με σκοπό τελικά, το πιο απλό και σπουδαίο. Να μας αποδεχτούμε για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε κι όλους τους άλλους. 

Θα μπορούσε κάλλιστα να σιγοψιθυρίζει το hello from the other side κάθε φορά που σχολιάζεται για το βάρος της και την εμφάνισή της. Ο λόγος για τη διάσημη και ταλαντούχα Adele η οποία φαίνεται να αποτελεί πολύ συχνά θέμα συζήτησης και σχολιασμού σε πάνελ εκπομπών καθώς και διαδικτυακά debate άλλοτε με θετικές αναφορές προς το όνομά της και άλλοτε όχι.

Η Adele (Αντέλ Λώρι Μπλού Άτκινς) έχει καταφέρει από την αρχή της καριέρας της να γίνει αγαπητή στο κοινό για δυο λόγους. Ο ένας είναι σαφέστατα το προφανές, εννοώντας φυσικά τη φωνή της. Δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός «Βασίλισσα της σκηνής» που της έχει αποδοθεί ουκ ολίγες φορές. Η χροιά της φωνής της, το βάθος και η ένταση με τα οποία ερμηνεύει κάθε λέξη στους στίχους των τραγουδιών της είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία που μας μαγεύουν σε αυτό το υπερταλαντούχο πλάσμα.

Ο δεύτερος λόγος είναι η εμφάνισή της. Κι εδώ θα μιλήσουμε και πάλι για το προφανές. Με ένα πρόσωπο που θα ζήλευε ακόμη και το πιο καλοπληρωμένο μοντέλο κι ένα βλέμμα που ξέρει να μαγνητίζει η Adele κυριαρχεί πάνω στη σκηνή. Αν και πολλές φορές τα βλέμματα των θεατών ανά τον κόσμο φαίνεται να ασχολήθηκαν πολύ περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε (το οποίο θα ήταν το καθόλου) με τη φιγούρα της.

Η Adele λοιπόν σχολιάστηκε αρκετές φορές από τον τύπο για τα «παραπανίσια της κιλά». So what, θα μπορούσαμε να απαντήσουμε με καυστική Βρετανική attitude κι εμείς με τη σειρά μας. Το παράδοξο είναι πως έχει υποστεί την πίεση της τεράστιας αρνητικής κριτικής από fans και μη, για το γεγονός ότι δεν έκανε ίσως και πολλά για την εμφάνισή της. Μάλλον θα έπρεπε να βγαίνει στη σκηνή έχοντας πιο πολύ στο μυαλό το πόσο θα «ρουφήξει» την κοιλιά της ώστε να γράψουν καλή κριτική για τη φωνή της, ένας θεός ξέρει πώς συνδέθηκαν αυτά τα δύο στο όνομά της. Ίσως όλοι αυτοί που βιάστηκαν να την κρίνουν τόσο αυστηρά, να ήταν περισσότερο ικανοποιημένοι βλέποντας μια ταλαντούχα γυναίκα να είναι φανερά κομπλεξαρισμένη πάνω στη σκηνή φορώντας ρούχα που θα έκρυβαν τη μορφή της.

Εκείνη όμως δεν τους έκανε ποτέ τη χάρη. Και τι θα έπρεπε να κάνει δηλαδή; Πόσο να ασχοληθεί ένας άνθρωπος με το αν θα χάσει κάποια κιλά ή όχι; Μετά από κάποια φάση σταμάτησε και η ίδια να δίνει απαντήσεις ως προς τις δήθεν ερωτήσεις των fans δια στόματος δημοσιογράφων οι οποίοι προφανώς προσπαθούσαν να βγάλουν «λαυράκι» και να ταράξουν για μια ακόμη φορά τα νερά.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα, με μια Adele να σκάει μύτη στο εξώφυλλο της Vogue κατά 40 περίπου κιλά πιο αδύνατη κι εμφανώς αλλαγμένη. Κι εκεί που θα περίμενες πως τα σχόλια πια θα σταματήσουν, βλέπουμε να γίνεται το αντίθετο. Οι επικριτές της και πάλι βρήκαν τον τρόπο να ασχοληθούν με το σώμα της, αυτή τη φορά όχι με τα παραπανίσια της κιλά αλλά με τη νέα της εμφάνιση. Την πιο αδύνατη εμφάνιση. Πόσο οξύμωρο έως τρελό θα λέγαμε πως είναι αυτό; Φανταστείτε να βρίσκεστε στη θέση της και να ζείτε τον ίδιο αδικαιολόγητο σχολιασμό ξανά και ξανά άνευ ουσίας. Ο ορισμός του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο.

Όπως είπε και η ίδια σε συνέντευξή της μετά από την απώλεια των κιλών, οι άνθρωποι μιλούν για το σώμα της εδώ και 12 χρόνια. Μιλούσαν γι’ αυτό πριν χάσει βάρος όμως εκείνη δεν την ένοιαζε, όχι τουλάχιστον στον βαθμό που πολλοί θα περίμεναν να τη νοιάζει. Η ίδια λέει και τη θαυμάζουμε απόλυτα γι’ αυτό, πως δε χρειάζεται να είσαι υπέρβαρος ή αδύνατος για να είσαι bodypositive γιατί μπορείς να έχεις οποιοδήποτε σχήμα ή μέγεθος.

Ήταν συμφιλιωμένη με τον εαυτό της και την εμφάνισή της πριν χάσει τα κιλά. Πίστευε πάντα στις ικανότητές της και στο χάρισμά της. Πολλές φορές έχει αναρωτηθεί και το έχει μοιραστεί ως απορία σε συνεντεύξεις της, αν θα είχε την ίδια επιτυχία στην καριέρα της, με το τωρινό της μέγεθος μετά την απώλεια των κιλών της. Φαντάζομαι πως φαντάζεστε το ίδιο πράγμα που περνά κι από το δικό μου μυαλό. Ίσως και να ήταν πολύ επιτυχημένη αλλά το ότι δεν κρύφτηκε ποτέ κι από κανέναν είναι εκείνο που έκανε τελικά την Αντέλ νικήτρια, πέραν της θεικής της φωνής.

Πόσο άδικο είναι να κρίνεται ένας άνθρωπος από τα κιλά του, από το πάχος του και το έξτρα βάρος του; Πόσο ανήθικο είναι να σχολιάζεται ο οποιοσδήποτε για την κοιλιά που, τα χέρια του, τα μάγουλά του; Πόσο low είναι η θέση στην οποία πολλές φορές αναγκάζονται να μπουν οι άνθρωποι που θα δικαιολογηθούν χωρίς να το θέλουν σε όσους ασχολούνται με το αν πήραν κιλά ή αν πρόκειται να τα χάσουν.

Η Adele είναι παράδειγμα προς μίμηση σε αυτό το κομμάτι. Είναι μια γυναίκα που πάλεψε και παλεύει με τους δικούς της δαίμονες όπως όλοι μας εξάλλου. Μια γυναίκα που δεν έκρυψε ποτέ της την ατυχή κι ανύπαρκτη σχέση με τον πατέρα της. Μια γυναίκα που δε μάσησε να ακυρώσει συναυλία στην Αμερική για ένα έρωτα. Μια γυναίκα μ’ έναν απίστευτο και πηγαίο δυναμισμό ο οποίος σκάει ολοφάνερα μπροστά σου βλέποντας την τωρινή της εμφάνιση. Και χρειάζεται τεράστια αποφασιστικότητα να το κάνεις μόνο για εσένα χωρίς να το πουλάς. Δεν πόσταρε βήμα βήμα την πορεία της προς την απώλεια των κιλών. Δεν το έκανε όλο αυτό για να δειχθεί. Το έκανε για την ίδια. Όπως εξάλλου όλοι μας, προσπαθούμε γι’ αυτό που εμείς κρίνουμε καλύτερο για τον εαυτό μας.

Τελικά, η Adele είναι το παράδειγμα του ανθρώπου που ενεργεί χωρίς κόμπλεξ στη ζωή του. Είσαι bodypositive όταν σκέφτεσαι θετικά για το σώμα σου ασχέτως κιλών κι εικόνας. Είσαι positive ως άνθρωπος όταν αγαπάς τον εαυτό σου τόσο ώστε να αναγνωρίζεις τις αδυναμίες σου απαγορεύοντας στους άλλους να τις αναδεικνύουν για να σου ασκήσουν κριτική, πίεση κι άγχος.

«Η ομορφιά βγαίνει από μέσα μας κι όχι από το τι φοράμε» Adele . –

Αφιερωμένο σε όσους μπορούν να βλέπουν και να εκτιμούν όσα (δε) φαίνονται.

Πηγή φωτογραφίας: Wmagazine