Στην εκπνοή του χρόνου, σε μια χρονιά που το σώμα υπήρξε στις συζητήσεις μας περισσότερο από ποτέ και για πολλούς λόγους κι ίσως όχι πάντα ευχάριστους, εμείς, στο pillowfights, δίνουμε φωνή στα σώματά μας και τις ιστορίες τους μέσα από μια καμπάνια που σκοπό έχει να γιορτάσουμε. Τα γεμάτα σημάδια, όμορφα, παρδαλά και πολύχρωμα κορμιά που είναι οι πυξίδες και οι χάρτες μας για κάθε βήμα που κάνουμε στον περίεργο αυτό κόσμο. Ένα δεκαήμερο γεμάτο εικόνες, λέξεις, προσωπικές ιστορίες, άρθρα και μαρτυρίες για το body shaming, με σκοπό τελικά, το πιο απλό και σπουδαίο. Να μας αποδεχτούμε για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε κι όλους τους άλλους.
Μια γραμμή χαράζει στο σώμα μου δύο πλευρές.
Μητέρα και γυναίκα.
Η ουλή της καισαρικής τομής που άφησε στο δέρμα μου η γέννηση του δικού μου παιδιού, είναι για μένα η γραμμή της δικής μου αφετηρίας για μια ζωή αλλιώτικη. Πόσο παράξενο μια ουλή να είναι το προσωπικό σου σημείο μηδέν. Στέκεται εκεί, σε μια πλευρά στην κοιλιά μου, εμφανής και τραχιά, για να μου θυμίζει πως η γέννηση ενός παιδιού δεν είναι μόνο ο φυσιολογικός τοκετός.
Μια καισαρική προκαλεί τον ίδιο πόνο στο σώμα μας μητέρας κι ας μη συνοδεύεται από τις αναπνοές ενός τοκετού με φυσικό τρόπο. Κατά καιρούς σχολιάστηκε όταν τόλμησε να κάνει την εμφάνισή της. Συγνώμη αν φάνηκε λιγάκι παραπάνω μέσα από ένα μαγιό και τράβηξε κάποια βλέμματα. Συγγνώμη αν στο γυμναστήριο αποκαλύφθηκε την ώρα των κοιλιακών κι απέσπασε την προσοχή από το τρίτο σετ.
Αν με ενόχλησαν κάποια σχόλια ή βλέμματα; Θα πω ξεκάθαρα όχι. Και δε θα το πω από εγωισμό ή αντίδραση, αλλά από αγάπη και περηφάνια που το σώμα μου, όπως κι άλλων τόσων γυναικών, φέρει πάνω του τη γραμμή μιας ζωής. Μια ουλή που αγάπησα. Μια ουλή που αγγίζω και συγκινούμαι. Μια ουλή που επάνω της χαράχτηκε για πάντα μόνο μία λέξη.
Μαμά.
Σύμμαχος στην προσπάθειά μας αυτή η εταιρία καλλυντικών ANAPLASIS που φροντίζει κάθε μοναδικότητα, με σεβασμό στο ανθρώπινο σώμα, αγκαλιάζοντας κάθε διαφορετικότητα κι αναδεικνύοντας την υπέροχη πλευρά των ανθρώπων. Την απόλυτα δική τους.