Στην εκπνοή του χρόνου, σε μια χρονιά που το σώμα υπήρξε στις συζητήσεις μας περισσότερο από ποτέ και για πολλούς λόγους κι ίσως όχι πάντα ευχάριστους, εμείς, στο pillowfights, δίνουμε φωνή στα σώματά μας και τις ιστορίες τους μέσα από μια καμπάνια που σκοπό έχει να γιορτάσουμε. Τα γεμάτα σημάδια, όμορφα, παρδαλά και πολύχρωμα κορμιά που είναι οι πυξίδες και οι χάρτες μας για κάθε βήμα που κάνουμε στον περίεργο αυτό κόσμο. Ένα δεκαήμερο γεμάτο εικόνες, λέξεις, προσωπικές ιστορίες, άρθρα και μαρτυρίες για το body shaming, με σκοπό τελικά, το πιο απλό και σπουδαίο. Να μας αποδεχτούμε για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε κι όλους τους άλλους.
«Το κορίτσι με τη μεγάλη μύτη»
Αυτό ήταν το χαρακτηριστικό μου ιδίωμα καθ’ όλη την παιδική μου και σχολική ζωή. Ήταν εκείνες οι στιγμές που στο θρανίο αντίκριζα ένα χλευαστικό σκίτσο, μια ζωγραφιά στο βιβλίο, ακόμη και ραβασάκια. Τότε που σκιρτούσε η καρδιά μου όταν άνοιγα εκείνα τα μικρά λευκά χαρτάκια σκισμένα από κάποιο τετράδιο, ελπίζοντας πως θα είχαν το τηλέφωνο του ενδιαφερόμενου. Δυστυχώς, όμως, ερχόμουν αντιμέτωπη με τη σκληρή αλήθεια και τότε θύμωνα κι έσκυβα το κεφάλι γιατί αυτή ήταν η πραγματικότητά μου.
Ήταν στιγμές, που στην επιστροφή από το σχολείο ήθελα να μείνω σπίτι, να μην αντικρίσω ξανά την τάξη και τους ίδιους τους συμμαθητές μου. Έπειτα ακολούθησαν κι άλλα· δυσκολία στην αναπνοή, αίματα στα σεντόνια κι ατελείωτα βράδια στα εφημερεύοντα νοσοκομεία. Ξεκίνησε μια ταλαιπωρία που ολοένα με δυσκόλευε στην καθημερινότητά μου. Ήταν λειτουργικό θέμα κι έπρεπε να συμβεί η επέμβαση που θα με λύτρωνε.
Έτσι, εκείνο το γυψάκι, άλλαξε τα δεδομένα. Άφησε την Αλέκα του σχολείου πίσω κι έγινε η Αλεξάνδρα. Εκείνο το κεφάλαιο το άφησα πίσω μου, πήρα ανάσα κι έχτισα τη μετέπειτα πορεία μου σαν ένα άσχημο όνειρο που πέρασε. Πολλές φορές χρειάστηκε ν’ ανατρέξω στις αναμνήσεις της παιδικότητάς μου κι ας το απέφευγα με ορμή. Έπρεπε η Αλεξάνδρα να συμφιλιωθεί με την Αλέκα, εκείνο το κορίτσι με τα ψυχικά τραύματα που κι η ίδια την είχε εγκαταλείψει.
Τότε, τις αγάπησα και τις δυο κι ένιωσα ελεύθερη. Ανάσανα για πρώτη φορά κανονικά. Όσο για το γυψάκι, παρέμεινε δίπλα μου για να μου θυμίζει τη μεταμόρφωση της Αλέκας σε Αλεξάνδρα!
Σύμμαχος στην προσπάθειά μας αυτή η εταιρία καλλυντικών ANAPLASIS που φροντίζει κάθε μοναδικότητα, με σεβασμό στο ανθρώπινο σώμα, αγκαλιάζοντας κάθε διαφορετικότητα κι αναδεικνύοντας την υπέροχη πλευρά των ανθρώπων. Την απόλυτα δική τους.
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
