Στην εκπνοή του χρόνου, σε μια χρονιά που το σώμα υπήρξε στις συζητήσεις μας περισσότερο από ποτέ και για πολλούς λόγους κι ίσως όχι πάντα ευχάριστους, εμείς, στο pillowfights, δίνουμε φωνή στα σώματά μας και τις ιστορίες τους μέσα από μια καμπάνια που σκοπό έχει να γιορτάσουμε. Τα γεμάτα σημάδια, όμορφα, παρδαλά και πολύχρωμα κορμιά που είναι οι πυξίδες και οι χάρτες μας για κάθε βήμα που κάνουμε στον περίεργο αυτό κόσμο. Ένα δεκαήμερο γεμάτο εικόνες, λέξεις, προσωπικές ιστορίες, άρθρα και μαρτυρίες για το body shaming, με σκοπό τελικά, το πιο απλό και σπουδαίο. Να μας αποδεχτούμε για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε κι όλους τους άλλους. 

 

Υπάρχουν δυο ορισμοί που μπορεί να ακούγονται όμοιοι αλλά διαφέρουν κατά πολύ στη σημασία τους. Αυτοί οι δυο ορισμοί είναι η σεξουαλικότητα και η σεξουαλικοποίηση. Σεξουαλικότητα λοιπόν είναι η ταυτότητα που δίνουμε εμείς στον εαυτό μας καθώς αναπτύσσουμε τις ερωτικές μας προτιμήσεις και ξεκινάει από τα πρώιμα παιδικά μας χρόνια, ενώ ολοκληρώνεται στην εφηβεία ή τα πρώτα ενήλικα χρόνια. Από την άλλη η σεξουαλικοποίηση έχει να κάνει κατά βάση με την αξία που προσδίδεται σε ένα άτομο με βάση το πόσο ελκυστικά θεωρούνται κάποια στοιχεία που φέρει, αποτελώντας γι’ αυτό ακούσια μια ταυτότητα που ούτε επέλεξε ούτε θέλει απαραίτητα να διατηρεί και προσδίδεται από εξωτερικούς παράγοντες.

Στη σημερινή εποχή είναι πολλά αυτά που στοχοποιούν ένα άτομο και το σεξουαλικοποιούν βάζοντάς του ταμπέλες. Ένα από τα βασικά κριτήρια για να συμβεί αυτό είναι τα χαρακτηριστικά του σώματος ενός ανθρώπου. Γυναίκες οι οποίες έχουν μεγαλύτερο στήθος από αυτό που ορίζεται ως «κανονικό», ή μεγαλύτερα οπίσθια, αυτόματα στοχοποιούνται με αποτέλεσμα οι ίδιες να μη νιώθουν άνετα με το κορμί τους ή να θεωρείται κάποιου είδους πρόσκληση και μόνο το ότι φέρουν τα χαρακτηριστικά αυτά- πράγμα σαφώς αδιανόητα λάθος. Οι άνθρωποι φαίνεται να δυσκολευόμαστε ν’ αντιληφθούμε ότι τα μέλη του σώματός μας από μόνα τους τους είναι απλώς μέλη. Το σώμα μας δε σημαίνει τίποτα από μόνο του, όποιες διαστάσεις και να έχει αυτό.

Είναι άδικο για τα άτομα που φέρουν ορισμένα χαρακτηριστικά να υπερσεξουαλικοποιούνται. Είναι σημαντικό να μπορούν να τ’ αγαπήσουν κι όχι να τα κρύψουν εξαιτίας ορισμένων ανθρώπων που αδυνατούν να κατανοήσουν (πολύ κακώς) τη σημασία της αυτοδιάθεσης. ‘Ενα στήθος, δεν είναι και πρόστυχο απλώς και μόνο επειδή υπάρχει, ούτε είναι διαθέσιμο για ερωτικό κάλεσμα. Ταυτόχρονα, μια κοντή φούστα με μακριά πόδια δε σημαίνει τίποτα περισσότερο από αυτό. Μια φούστα και δυο πόδια. Όπως αντίστοιχα κι ένα καλλίγραμμο αντρικό σώμα, ή τελοσπάντων όποιο σώμα, δεν είναι αυτομάτως ερωτικό εξάρτημα.

Η σεξουαλικοποίηση είναι καθαρά δημιουργία του μυαλού. Το μυαλό είναι αυτό που καθοδηγεί πώς θα αντιληφθούμε σ’ έναν άνθρωπο. Σαφώς και παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο που το μυαλό μας τείνει να δημιουργεί αυτό το φαινόμενο. Στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που προσπαθούν να δημιουργήσουν μια σύνδεση μεταξύ σ ε ξ και δύναμης ή κατοχής, το σώμα γίνεται ένα κομμάτι κρέατος προς πώληση αναλόγως της μορφής του. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ακόμη και η μόδα η οποία καθορίζει πώς θα ντύνει τα σώματά μας, η διαφήμισή, αλλά και το πορνό είναι όλα φιλοσοφίες του μυαλού και δεν αφορούν το σώμα αυτό καθ’ αυτό όπως υπάρχει έτσι από μόνο του. Είναι οι ίδιες οι βιομηχανίες που παίρνουν ένα χέρι, ένα πόδι, μια μέση, ένα στήθος και το βαφτίζουν σέξι.

Κάθε άνθρωπος είτε είναι κορίτσι ή αγόρι, είτε είναι γυναίκα ή άντρας έχει το δικαίωμα να ντύνεται και να παρουσιάζει τον εαυτό του όπως εκείνος κρίνει σωστό κι ωραίο στα δικά του μάτια, χωρίς να τον καθορίζουν τα βλέμματα και τα σχόλια των περαστικών. Για παράδειγμα αν μια γυναίκα επιθυμεί να φορέσει ένα μπλουζάκι χωρίς σουτιέν ή πιο κοντή, στενή φούστα δε σημαίνει ότι προκαλεί κάποιον ερωτικά. Απλό δεν είναι;

Το να σεξουαλικοποιείται ένα άτομο εξαιτίας των χαρακτηριστικών που φέρει, ή του πώς επιλέγει να ντυθεί, ή των διαστάσεων που μπορεί να έχει το σώμα του, έχει αρκετά σημαντικές επιπτώσεις κυρίως στη γνωστική λειτουργία, τη σωματική αλλά και ψυχική υγεία ενός ατόμου, τη σεξουαλικότητά του και τις στάσεις και πεποιθήσεις που έχει. Στον γνωστικό τομέα μετά από μελέτες που έχουν γίνει σε φοιτητές που τους ζητήθηκε να φορέσουν ή μαγιό ή πουλόβερ, διαπιστώθηκε ότι η αυτο-αντικειμενοποίηση που είναι αποτέλεσμα της σεξουαλικοποίησης, οδηγεί στη μείωση της απόδοσης σε ψυχικές λειτουργίες και γνωστικές δραστηριότητες. Με πιο απλά λόγια, η σύγκρισή του σώματός μας με τα κοινωνικά ιδεώδη, έχει την ικανότητα να διαταράξει την ψυχική μας υγεία και την αυτοεικόνα μας.

Στον συναισθηματικό τομέα η σεξουαλικοποίηση, υπονομεύει την αυτοπεποίθηση ενός ατόμου, καθώς και την άνεση που μπορεί να έχει με το σώμα του. Αυτό έχει κατά συνέπεια το άτομο να έχει μια σειρά από αρνητικά συναισθήματα όπως είναι η ντροπή, το άγχος και η αυτό-αηδία. Όσον αφορά τη ψυχική και σωματική υγεία διαπιστώθηκε ότι η σεξουαλικοποίηση οδηγεί σε διατροφικές διαταραχές, χαμηλή αυτοεκτίμηση και κατάθλιψη. Τέλος όσον αφορά τις στάσεις και πεποιθήσεις, φαίνεται ότι τον σημαντικότερο ρόλο για τη διαμόρφωση της άποψης του τι είναι η θηλυκότητα και η σεξουαλικότητα, παίζουν τα μέσα κοινωνικής και μαζικής ενημέρωσης.

Ο καθένας από εμάς παίζει τον δικό του ρόλο για το αν θα αυξηθεί ή θα μειωθεί ή ακόμη και εξαφανιστεί η σεξουαλικοποίηση ατόμων στην κοινωνία. Άσε το μυαλό σου ελεύθερο και την επόμενη φορά, απλώς αποφάσισε να αποβάλλεις την ατυχή σύνδεση που κάνεις. Βάλε λοιπόν το λιθαράκι σου για ένα καλύτερο αύριο, για ένα αύριο χωρίς σεξουαλικοποίηση, όπου ο καθένας θα μπορεί να ντύνεται και να εκφράζεται όπως νιώθει χωρίς ντροπή, χωρίς ταμπέλες χωρίς φόβο. Ένα σώμα είναι. Τίποτα άλλο.

Συντάκτης: Άντρια Χατζηθωμά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου